W czasach zimnej wojny, kiedy pomiędzy Wschodem a Zachodem toczyła się zacięta rywalizacja, każda ze stron na wszelkie możliwe sposoby starała się potwierdzić swoją dominację. Wielu ekspertów nie ma jednak wątpliwości, że podobnie jak teraz Rosja, kiedyś Związek Radziecki był kolosem na glinianych nogach, pozostającym zawsze o krok z tyłu za swoim bogatszym konkurentem. Ten historyczny bój był szczególnie zacięty pod kątem walki o zdobycie Księżyca. Tutaj także Sowieci byli prawie zawsze na końcu wyścigu. Ale niewiele brakowało, by Rosjanie jako pierwsi symbolicznie zdobyli Srebrny Glob. Dziś przypominamy okoliczności tego współzawodnictwa, w którym na "ostatniej prostej" Sowieci po raz kolejny ponieśli dotkliwą klęskę.
Jest lipiec 1969 r. - ludzie zgromadzeni przed odbiornikami telewizyjnymi na całym świecie śledzą sceny, które przejdą do historii ludzkości. Oto człowiek po raz pierwszy postawi swoją stopę na Księżycu. Wszyscy żyją w przekonaniu, że to Amerykanie jako pierwsi podbili Srebrny Glob... I mają rację. Niewiele jednak brakowało, a Rosjanie przeszkodziliby Amerykanom w historycznym triumfie.
Ujawnione dwa lata temu zapiski i nagrania wykazały, że Rosjanie byli blisko prześcignięcia Amerykanów w wyścigu o "podbój" Księżyca. To oni jako pierwsi mogli dostarczyć na Ziemię próbki księżycowego gruntu oraz skał. W czasie, gdy Neil Armstrong dumnie kroczył po Księżycu, specjaliści z obserwatorium Jodrell Bank w angielskim hrabstwie Cheshire, oprócz transmisji pochodzącej z pokładu amerykańskiej misji, zarejestrowali coś jeszcze. Udało im się wyśledzić radziecki bezzałogowy pojazd kosmiczny Łuna 15, który w ramach swojej tajnej misji miał zdobyć fragmenty skał oraz księżycowy grunt i powrócić na Ziemię przed amerykańskimi astronautami.
Bernard Lovell - dyrektor obserwatorium Jodrell Bank dzięki użyciu radioteleskopu wyśledził pojazd okrążający Księżyc, który... rozbił się o jego powierzchnię na kilka godzin przed tym, jak Amerykanie wyruszyli z jego powierzchni w drogę powrotną.
Jak informował dziennik "The Daily Telegraph", Bernard Lovell relacjonował wydarzenia, które rozgrywały się na Księżycu, gdy nagle zauważył zmiany w ścieżce lotu statku Łuna 15. Z "dobrze poinformowanego źródła w Moskwie", dowiedział się, że radziecki statek będzie lądował na Księżycu. Chwilę później osoby zgromadzone w obserwatorium Jodrell Bank mogły usłyszeć komunikat "ląduje". Wkrótce dało się słyszeć także krzyki: "schodzi zdecydowanie zbyt szybko", które poprzedziły katastrofę.
Nieznane jeszcze kilka lat temu materiały, rzucające nowe światło na tamto historyczne wydarzenie, zostały ujawnione prawie dwa lata temu przez The University of Manchester z okazji 40 rocznicy lądowania na Księżycu.
Dlaczego Rosjanie się "spóźnili"? Wielu specjalistów jako przyczynę ich porażki upatruje zapóźnienia w zakresie rozwoju nowych technologii, braki w wyszkoleniu i nieprzemyślane działania w dążeniu do celu za wszelką cenę, które często skutkowały wielkimi tragediami. Doskonałym przykładem tego ostatniego była katastrofa w Kosmodromie Bajkonur, do której doszło 24 października 1960 r. Tego dnia miał się odbyć lot próbny międzykontynentalnego rakietowego pocisku balistycznego R-16. Na uroczystość jego wystrzelenia przybył sam Nikita Chruszczow. Niestety, od samego początku wszystko szło nie tak jak zaplanowano. Koincydencja wielu nieszczęśliwych wypadków doprowadziła do katastrofy, która była ciosem dla Sowietów i wpłynęła na dalszy rozwój radzieckiego programu kosmicznego. Eksplozja zabiła przynajmniej 92 osoby. Tak przynajmniej mówią źródła oficjalne. Nie brakuje też szacunków, wg których zginąć miało od 126 do nawet 150 osób. Przez kilka dekad informacja o wypadku była starannie ukrywana przez władze radzieckie.
Nikita Chruszczow błyskawicznie - jeszcze tego samego dnia - podpisał specjalny dekret, który utajnił całe wydarzenie. Opinia publiczna została poinformowana, że marszałek Mitrofan Niedielin, który koordynował program rozwoju rakiety R-16, zginął w katastrofie lotniczej. Rodzinom pozostałych ofiar również nakazano podawać katastrofę lotniczą jako oficjalną przyczynę śmierci ich krewnych. Informację na temat tragedii w Kosmodromie Bajkonur podała tylko jedna agencja. Do prawdy dotarł włoski Continentale, który skorzystał z informacji, która wyciekła z Moskwy. Zaprezentowana przez włoskich dziennikarzy teoria została jednak wyśmiana, a potem zmarginalizowana.
Dopiero na początku lat 90-tych świat poznał druzgocącą prawdę. Ile takich podobnych tragicznych wydarzeń pozostało utajnionych do dnia dzisiejszego?
Opracowała
Ania - Nibiru
marzec - 2011
Źródło: http://niewiarygodne.pl/