Recenzja: Szyte ze skrawków

Już od pierwszego rozdziału język potyka się o liczne powtórzenia, co czytelnika przyzwyczajonego do bardziej zwartego toku będzie ostro razić. Narracja jest tu bowiem rozwleczona a jej styl trochę przypomina...romanse i niekiedy nawet ociera się o kicz (kolczyki, ciasto na stolnicy, itd. Tylko skąd szminka do powiek?). W dodatku narratorem są aż cztery różne osoby, które opowiadają historię jakby z własnego punktu widzenia, a jednak...wszyscy mówią tak samo, tylko pod innym kontem przyglądają się światu. Wśród nich nie ma jednak tytułowej bohaterki, mówi -ja każda, która opowiadam-czyli nie mówi nikt, mówi autorka. Więc po co ten zabieg?

To dziwna książka. Zaskakuje zwłaszcza na tle wcześniejszej twórczości Olgi Tokarczuk. Zerkając w stronę „Podróży ludzi księgi” czy "Prawieku” spodziewałam się przeniesienia mitycznej historii we współczesność. A jednak  tym kontekście „Anna In” czy wypada raczej blado. Po pierwsze dlatego, że sumeryjski mit jest ogólnie znany, od dawna już wtopiony w naszą kulturę, natomiast autorka raczej nie zinterpretowała przedstawionych w nim treści. Widać tylko pewne przepisanie go do współczesności- akcja przenosi się w światła wielkiego miasta, bohaterka nosi modne ubrania, w których przypomina bardziej celebrities niż boginię. Więc czemu Anna nie nosi laptopa, nie odbiera komórki? Za to wiszące ogrody, windy i grobowce wyjęte są jakby żywcem ze znanych ogólnie motywów popularnych w literaturze sf. Tak samo, świta demonów plądrujących miasto przypomina pewny film o żywych trupach.