Jak wiadomo żołnierze w trakcie operacji wojskowych potrzebują dostaw zaopatrzenia (głównie amunicja, żywność, woda) by uzupełniać zapasy i być dalej w gotowości do walki. Nie ma problemu z uzupełnieniem tych środków gdy oddziały działają razem z pojazdami wojskowymi. A co mają zrobić oddziały piechoty (/sił specjalnych/powietrznodesantowe) operujące samodzielnie bez nich? Przenoszenie maksymalnego ładunku przez każdego z żołnierzy nie jest dobrym rozwiązaniem – za dużo nie udźwigną i daleko nie zajdą. Po to by odciążyć żołnierzy i zapewnić dłuższe możliwości operowania opracowano specjalne nieduże pojazdy transportowe, które wjadą za nimi prawie wszędzie, przewiozą spory ładunek i nie zmęczą się. Przykładem takiego pojazdu jest SMSS.
Squad Mission Support System (SMSS, Lockheed Martin)
SMSS powstał na bazie 6-kołowego pojazdu typu ATV (All-Terrain Vehicle). Maksymalna masa tego pojazdu wynosi ok. 1724 kg z czego masa zabieranego ładunku nie może przekroczyć 544 kg (wystarczająco by odciążyć żołnierzy plutonu/drużyny i na dodatkowy ładunek). Przestrzeń ładunkowa jest też dość spora.
SMSS jest w pełni pływający i bardzo aeromobilny (2 takie pojazdy mieszczą się w ładowni śmigłowca Ch-47 a 1 w śmigłowcu AW(EH)-101, poza tym może być desantowany na spadochronach). Pojazd ten może osiągnąć prędkość ok. 40 km/h jednak głównie będzie się on przemieszczał z prędkością piechoty. SMSS może być zdalnie sterowany przez jednego z żołnierzy oddziału, kierowany manualnie przez jednego z nich lub przemieszczać się samodzielnie po wcześniej wyznaczonych punktach w terenie (do rozpoznawania otoczenia wykorzystuje on zamontowany z przodu LIDAR – laserowy radar). Warte zaznaczenia jest pojazd ten umożliwia żołnierzom ładowanie baterii znajdujących się w urządzeniach przez nich używanych (140 baterii w ciągu 24h).
SMSS powinien być wytrzymały także na ostrzał broni małokalibrowej i na taki wygląda (ładunek nie jest osłonięty). Jest nieskomplikowanym pojazdem i nie posiada wielu delikatnych urządzeń elektronicznych, które mogłyby ulec zniszczeniu. Nie wydaje się też stanowić dużego celu. Brak też informacji czy jego koła są odporne na przestrzelenie (bezdętkowe z wkładami). Jego zasięg ma wynosić ok 200 km. Na pewno za wadę tego pojazdu można uznać całkiem spory hałas który generuje. Może on zdradzić obecność i przybliżone położenie oddziału co podczas operacji wojskowych jest bardzo niepożądane. Cichy byłby z silnikiem elektrycznym, ale jak go ładować na polu bitwy. Spodziewany koszt pojedynczego egzemplarza ma wynieść 200 000 USD.
Status: 2011 – sprawdzanie przydatności bojowej w Afganistanie przed wprowadzeniem do uzbrojenia.
Oprócz zwykłego towarzyszenia żołnierzom SMSS-y przewidziane są do zapewnienia ewakuacji medycznej ciężko rannym żołnierzom oraz dostarczania zaopatrzenia (oczywiście do/z tych punktów znajdujących się w stosunkowo niedalekiej odległości od oddziału). Jeżeli w SMSS-ach zostanie zastosowana teleskopowa głowica optroniczna to tak wyposażony pojazd będzie można wykorzystać do zwiadu (a przy okazji do podświetlania celów jeśli pojawi się taka potrzeba).
XM1217 – transportowy wariant pojazdu MULE (Multifunction Utility/Logistics and Equipment)
Zanim pojawił się SMSS w ramach anulowanego programu Future Combat Systems planowano wprowadzić na wyposażenie pojazd bezzałogowy, który miał wykonywać takie same zadania. Poza tym, że Muł był większy, był także cięższy (2,5 tony) i mógł zabrać cięższy ładunek (682 lub 1089kg).
Pojazd XM1217 został anulowany pod koniec 2009 roku.
LEkki WIelozAdaniowy TrAnsporter-Nośnik Uzbrojenia (Lewiatan, Hydromega)
Bezzałogowy pojazd logistyczny opracowano nie tylko w USA. Przykładem tego jest polski Lewiatan.
Ten odpowiednik SMSS-a także jest 6-kołowy i amfibijny. Nieco cięższy (2200 kg) ale może zabrać dużo większy ładunek (1500 kg). Trochę szybszy (55 km/h) i większy. Jego szerokość wynosząca 2 metry może być za duża by mógł być transportowany na pokładach dużych śmigłowców transportowych. Lewiatan ma wykonywać takie same zadania jak SMSS pod tym względem nie różniąc się od niego.
Szkoda, że nasze Wojsko Polskie mając bezpośrednio dostęp do produktu zbliżonego do SMSS-a nie jest nim na tyle zainteresowane by zakupić Lewiatany, które bardzo by się polskim żołnierzom (szczególnie w Afganistanie) przydały. Mogłyby znacznie podnieść możliwości bojowe, które obecnie przy niewielkiej ilości nowoczesnych pojazdów bojowych są niezadowalające.
Wersje uzbrojone
W niedalekiej przyszłości bardzo prawdopodobne jest pojawienie się uzbrojonych wersji wspomnianych wcześniej platform transportowych. Te nieduże, ruchliwe pojazdy bardzo dobrze się nadają do na nośniki broni wsparcia piechoty. Błędne jest jednak uważanie uzbrojonych wersji za pojazdy prawdziwie bojowe, takie mają powstać na dedykowanych nośnikach.
Potencjalnie zamontowane zdalnie sterowane stanowisko ogniowe można by wyposażyć w przeciwpancerne pociski kierowane Javelin/Hellfire, kierowane pociski przeciwlotnicze Stinger/Grom ale nie tylko. Te pojazdy mogą być bardzo przydatne nośniki ciężkiej broni piechoty wymagającej przenoszenia przez kilku żołnierzy np: moździerz 81 mm, granatnik automatyczny 40 mm, karabin maszynowy 12,7 mm. W tym drugim przypadku oprócz samego uzbrojenia mogłyby przenosić spory zapas amunicji do niego. W obu przypadkach pojazdy należało by opancerzyć lekkim pancerzem by zwiększyć ich przeżywalność na polu walki.
Przydatne linki:
[1] SMSS info #1 (EN)
[2] SMSS info #2 (EN)
[3] warianty pojazdu MULE
[4] dużo informacji o Lewiatanie na stronie producenta
Więcej ciekawych systemów wyposażenia znajdziesz na Fire-At-Will
Źródło: http://eshelon.wordpress.com/2011/03/24/bezzalogowe-pojazdy-logistyczne/