W średniowieczu za społeczeństwo myślał Kościół. Ksiądz dobrodziej udzielał nauki z ambony i wierni wiedzieli, jak mają myśleć, co czuć i czego się bać.
W średniowieczu za społeczeństwo myślał Kościół. Ksiądz dobrodziej udzielał nauki z ambony i wierni wiedzieli, jak mają myśleć, co czuć i czego się bać.
W obecnych czasach rolę Kościoła przejęły media. Czołowe stacje telwizyjne pełne są ogłupiających programów, w których im więcej taniej sensacji, tym lepiej. Miernota intelektualna panoszy się w programach publicystycznych, w których -zamiast promować ludzi, którzy własną pracą odnoszą sukces- opowiada się o "biednych i nieszczęśliwych" którzy wyciągają ręce do Państwa, bo im się należy. Zapatrzone w chude modelki kobiety nie dostrzegają, że media same przestają nadążać za wciąż nowymi trendami. Kolorowe magazyny serwują papkę towarzyską i krótkie, płytkie artykuły a wypadki, wpadki i polityczne plotki zdominowały kanały informacyjne.
Na portalach obleganych przez miliony osób panoszy się miałka gadka o przysłowiowej d... przysłowiowej Maryny, lansowanie "gwiazd", które po polsku zdania nie potrafią sklecić, za to epatują tanim seksem i gołymi pośladkami. I porównywanie sukienek z "najnowszych kolekcji", które w tym sezonie są w kwiatki ( te w kropki sprzed paru miesięcy to już doprawdy kit! ) i za które kilkaset złotych mogą zapłacić tylko owe "gwiazdy" właśnie dlatego, że zarabiają krocie na.. miałkiej papce, której są tematem. I koło się zamyka.
Dlaczego samodzielne myślenie to cecha na wymarciu
Na palcach jednej ręki można wymienić publicystów, którzy poruszają naprawdę ważne tematy. W sumie, nie dziwię się, bo o ileż łatwiej jest pokazać tanią sensację niż zagłębić się w omawianie prawdziwych problemów ze świata gospodarki, polityki czy problemów społecznych. Łatwiej wymyślić scenariusz kolejnego bezbarwnego telewizyjnego serialu o niczym niż wyprodukować dobry program edukacyjny zmuszający do samodzielnego myślenia.
Szkoła, która z założenia pełni funkcję edukacyjną rzadko pochwala samodzielne myślenie. Zamiast wychowywać i kształtować indywidualność, zamyka uczniów w kluczach testów gimnazjalnych i maturalnych. Wtórują temu rodzice, którzy, sami nie mając autorytetów, nie są autorytetami dla swoich dzieci. Propagują bierność i nie narażanie się nauczycielom w imię świętego spokoju i konformizmu.
Czego potrzebujesz do samodzielnego myślenia
Pęd życia oraz wszechobecna tabloidacja sprawiają, że aby być na czasie i nadążać za „obowiązującymi” trendami, sami sprawiamy, że prawdziwa kultura odchodzi do lamusa. Samodzielne myślenie i intelektualny rozwój nie stanowią już naszych mocnych stron.
A stąd tylko krok do braku refleksji i własnego zdania na ważne tematy lub powtarzanie pustych, nie mających żadnej wartości frazesów.
Ludzie myślący samodzielnie wydają się być dzisiaj niewygodni. Nie pozwalają sobą sterować ani manipulować.
Nie są poddatni na populistyczne hasła. Odrzucają przekazy kampanii reklamowych i obniżają oglądalność komercyjnych stacji telewizyjnych, za którymi stoją przecież ogromne pieniądze. Aby trafić do nich z jakimkolwiek przekazem należy włożyć wiele wysiłku w przygotowanie informacji na odpowiednim poziomie. Idąc dalej, samodzielne myślenie w pracy także jest pożądane tylko do pewnego stopnia. Dopóki szef nie odbierze ciebie jako zagrożenia dla własnego stanowiska.
Tym samym dochodzimy do smutnego wniosku, że samodzielne myślenie raczej wywołuje zgorszenie czy nawet potępienie społeczne. Gdy Jeśli masz swoje własne zdanie i potrafisz go bronić, spotykasz się z ostracyzmem lub lekceważeniem na zasadzie jak on może, jak on śmie, kompletnie nie jest trendy.
Czego więc potrzebujesz, aby z odwagą prezentować swoje stanowisko
Posiadanie własnego zdania i umiejętność jego bezwzględnej obrony to pożądana cecha charakteru. Gwarantuje ci życie zgodne z własnymi przekonaniami i wartościami. Tylko osoby bardziej podatne na wpływy innych, chcące przypodobać się większości i będą woleli tańczyć jak inni zagrają. Ty masz zaufanie do niezależności myślenia. Posiadasz swoją własną indywidualność i nie ukrywasz, kim jesteś.
W USA ludzie od najmłodszych lat są przyzwyczajani sięgać po to, czego chcą. Mają zaufanie do własnych umiejętności. W szkołach i na uniwersytetach uczeni są samodzielnego myślenia i wyciągania samodzielnych wniosków. To część ich kultury.
- Skoro fotografuję i zarabiam na życie fotografowaniem, mówię o sobie głośno: jestem fotografem. –opowiada mi trzydziestoletni Anthony z Syracuse w stanie New York. -Żadnych wątpliwości, żadnego rozpatrywania. Ufam swoim decyzjom, nie wycofuję się, gdy słyszą słowa krytyki. –tłumaczy. –Tymczasem w Polsce ludzie opowiadają: wiesz, fotografuję trochę ale to takie próby, no, wiesz.... –Anthony nie może się nadziwić, czemu w Polsce ludzie pełnym głosem nie mówią o swoich pasjach, marzeniach, pracy. Nawet, jeśli wyniki nie są perfekcyjne, warto o nich opowiedzieć. Bo właśnie dzięki umiejętności swobody myślenia i działania pozostajesz w pełni człowiekiem.
Artykuł jest częścią publikacji To Takie Proste! dostępnej tutaj
_________________________
więcej ciekawych artykułów znajdziesz na stronie www.grajWysoko.pl. grajWysoko.pl to interaktywny portal wiedzy i inspiracji dla kobiet, które chcą sięgać po więcej. Z pazurem i z pasją..!