Pustka,samotnosc,zal.......
Dzien jak dzien.Cieply sloneczny poranek,rosa na trawie,cwierkajace wroble i Ty.Jak zwykle szara,smutna,zmeczona od samego rana.Tyle razy obiecywalas sobie.....od dzisiaj koniec,zaczynam maslec o sobie,biore zycie w swoje rece....i co?????Pustka,samotnosc,zal......zwyciezyly.Zyc nie umierac a raczej umierac jak zyc.Codziennie zastanawiasz sie co zle zrobilas.Szukasz przyczyny nieudanego zwiazku,metody ktora pozwoli ci lepiej zrozumiec twoje dzieci,dajesz ogloszenie do gazety w nadzieji ,ze znajdziesz lepsza prace ,lepszego szefa,krazysz po stronach internetowych w nadziei,ze znajdziesz nowych znajomych..Maz,dzieci,praca,znajomi.Maz kocha, tylko jak ,,potrzebuje,,.Potrzebuje dzis,jutro nie,pojutrze znowu,popojutrze nie wraca na noc do domu.A za tydzien????Dzieci kochaja tylko jak potrzebuja,a potrzebuja wlasciwie codziennie wiec wlasciwie codziennie cie kochaja.Dlaczego nie odczuwasz,ze cie kochaja,dlaczego odczuwasz tylko.......,ze cie potrzebuja.Praca cie potrzebuje ale nie kocha i znow brak ci tego slowa.Znajomi potrzebuja ale czy kochaja,czy kochac musza?Biora ale czy daja,czy musza dawac?Dosc!!!Dziewczyno wez sie w garsc! Pomoz sama sobie,uwiez w siebie!Krzycz glosno i jeszcze glosniej.Zasnij zalana lzami i rozzalona na caly swiat.Obudz sie,cieplego ,slonecznego poranka,stan bosymi stopami na trawie rosa pokrytej i usmiechnij sie do cwierkajacych wrobli i kochaj a bedziesz kochana.Kochaj sama siebie.Zyj a nie umieraj.