Dzisiaj mamy większe domy, ale mniejsze rodziny...
Wygrzebane w różnych zakątkach sieci...
Na początek taka ciut krótsza wersja:
Paradoksy naszych czasów
Dzisiaj mamy większe domy, ale mniejsze rodziny
Więcej możliwości, ale mniej czasu
Mamy więcej tytułów, ale mniej zdrowego rozsądku
Więcej wiadomości, ale mniej trafnych osądów
Mamy więcej specjalistów, ale i więcej problemów
Więcej służby zdrowia, ale mniej opieki
Więcej medycyny, ale mniej zdrowia
Pomnożyliśmy nasze majątki, ale okroiliśmy nasze wartości
Mówimy za dużo, kochamy za mało, a kłamiemy zbyt często
Uczymy się jak zarabiać na życie, ale nie jak żyć
Wydłużyliśmy okres życia, ale mamy mniej życia w życiu
Mamy stabilne budowle, ale kruche charaktery
Szersze autostrady, ale węższe poglądy
Więcej posiadamy, ale mniej używamy
Więcej kupujemy, ale mniej mamy satysfakcji
Podróżujemy na księżyc i z powrotem, ale mamy problem przejść przez ulicę i
odwiedzić naszych sąsiadów
Zdobywamy wszechświat, ale nie swoje wnętrze
Rozbiliśmy atom, ale nie nasze stereotypy
Piszemy więcej, uczymy się mniej
Więcej planujemy, a mniej realizujemy
Nauczyliśmy się spieszyć, ale nie czekać,
Mamy wyższe wynagrodzenie, ale niższą moralność
Zbudowaliśmy więcej komputerów, by pomieścić więcej informacji, ale mamy problemy ze wzajemną komunikacją.
Mamy większą ilość, ale gorszą jakość
To czas potężnych ludzi i małych charakterów
Większej ilości wolnego czasu, a mniejszej ilości zabawy...
Większej ilości rodzajów pożywienia... ale mniej ilości substancji odżywczych
Dużo jedzenia, mało prawdziwych obiadów
Podwójne wypłaty, ale potrójne wydatki...
Wersja angielska:
The paradox of our time:
The paradox of our time in history is that we have taller buildings, but shorter tempers; wider freeways, but narrower viewpoints; we spend more, but have less; we buy more, but enjoy it less.
We have bigger houses and smaller families; more conveniences, but less time; we have more degrees, but less sense; more knowledge, but less judgment; more experts, but more problems; more medicine, but less wellness.
We drink too much, smoke too much, spend too recklessly, laugh too little, drive too fast, get angry too quickly, stay up too late, get up too tired, read too seldom, watch TV too much, and pray too seldom.
We have multiplied our possessions, but reduced our values. We talk too much, love too seldom, and hate too often. We've learned how to make a living, but not a life; we've added years to life, not life to years.
We've been all the way to the moon and back, but have trouble crossing the street to meet the new neighbor. We've conquered outer space, but not inner space; we've done larger things, but not better things.
We've cleaned up the air, but polluted the soul; we've split the atom, but not our prejudice.
We write more, but learn less; we plan more, but accomplish less. We've learned to rush, but not to wait; we have higher incomes, but lower morals; we have more food, but less appeasement; we build more computers to hold more information to produce more copies than ever, but have less communication; we've become long on quantity, but short on quality.
These are the times of fast foods and slow digestion; tall men, and short character; steep profits, and shallow relationships. These are the times of world peace, but domestic warfare; more leisure, but less fun; more kinds of food, but less nutrition.
These are days of two incomes, but more divorce; of fancier houses, but broken homes. These are days of quick trips, disposable diapers, throw away morality, one-night stands, overweight bodies, and pills that do everything from cheer to quiet to kill.
It is a time when there is much in the show window and nothing in the stockroom; a time when technology has brought this letter to you, and a time when you can choose either to make a difference, or to just hit delete...
Paradoks Naszych Czasów:
Dzisiaj mamy większe domy, ale mniejsze rodziny
Więcej możliwości, ale mniej czasu
Mamy więcej tytułów, ale mniej zdrowego rozsądku
Więcej wiadomości, ale mniej trafnych osądów
Mamy więcej specjalistów, ale i więcej problemów
Więcej służby zdrowia, ale mniej opieki
Tracimy wiele bezpowrotnie
Śmiejemy się za mało
Jeździmy za szybko
Gniewamy się za wcześnie
Pogodzimy za późno
Czytamy za mało
Telewizji oglądamy za dużo
A modlimy się zbyt rzadko...
Pomnożyliśmy nasze majątki, ale okroiliśmy nasze wartości
Mówimy za dużo, kochamy za mało, a kłamiemy zbyt często
Uczymy się jak zarabiać na życie, ale nie jak żyć
Wydłużyliśmy okres życia, ale nie życia w ciągu roku
Mamy stabilne budowle, ale kruche charaktery
Szersze autostrady, ale węższe poglądy
Więcej używamy, ale posiadamy mniej
Więcej kupujemy, ale mniej mamy satysfakcji
Podróżujemy na księżyc i z powrotem, ale mamy problem przejść przez ulicę
odwiedzić sąsiadów
Zdobywamy wszechświat, ale nie swoje wnętrze
Rozbiliśmy atom, ale nie nasze wyobrażenia
Piszemy więcej, uczymy się mniej
Więcej planujemy, a mniej realizujemy
Nauczyliśmy się spieszyć, ale nie czekać,
Mamy wyższe wynagrodzenie, ale niższą moralność
Wytworzyliśmy więcej komputerów dla większej ilości danych oraz większej ilości
kopii, ale mniej się komunikujemy
Mamy większą ilość, ale gorszą jakość
To jest czas szybkiego jedzenia, ale wolnego trawienia
Wysokich mężczyzn i małych charakterów
Większej ilości wolnego czasu, a mniejszej ilości zabawy...
Większej ilości rodzajów pożywienia... ale mniej ilości substancji odżywczych
Podwójnej wypłaty... ale większej ilości rozwodów
Piękniejszych domów... ale większej ilości rozwodów
Dlatego proponuję, nie zostawiaj nic na szczególną okazję,
Gdyż każdy dzień, który przeżywasz, jest szczególną okazją
Poszukuj wiadomości, więcej czytaj, siedź na werandzie
i podziwiaj krajobraz bez myślenia tylko o swoich potrzebach.
Spędzaj więcej czasu z rodziną i przyjaciółmi, jedz ulubione potrawy,
I odwiedzaj miejsca, które lubisz.
Zycie jest łańcuchem radosnych chwil
Nie tylko o przetrwaniu
Używaj swoich kryształowych kieliszków,
nie oszczędzaj najlepszych perfum,
ale używaj ich zawsze, jeśli czujesz, że tego chcesz.
Odrzuć ze swego słownika wyrazy takie jak:
„kiedyś może", oraz „ później"
napisz ten list, który chciałeś napisać
„może kiedyś"
Powiedz swojej rodzinie i przyjaciołom
Jak bardzo ich kochasz
Nie odkładaj nic, co wprowadza uśmiech
i radość do Twojego życia
Każdy dzień, każda godzina, każda minuta jest wyjątkową
A Ty nie wiesz, czy nie będzie Twoją ostatnią
Jak jesteś bardzo zajęty i nie masz czasu,
by przekazać to przesłanie komuś, kogo kochasz,
i mówisz, że przekażesz je kiedyś „później"
To wierz mi, że kiedyś „później"
może Ciebie już tu nie być, byś mógł to zrobić
Tłumaczenie bardziej dosłowne:
Paradoks naszych czasów w dziejach jest to że mamy wyższe budynki , ale słabsze temperamenty, szersze autostrady, ale węższe punkty widzenia, wydajemy więcej, ale mamy mniej; kupujemy więcej ale mniej się tym cieszymy
Mamy większe domy i mniejsze rodziny; więcej wygód, ale mniej czasu, mamy więcej stopni naukowych ,ale mniej sensu;więcej wiedzy ale mniej zdolności osądu; więcej ekspertów, ale więcej problemów, więcej medycyny, ale mniej zdrowia
Pijemy za dużo, palimy za dużo, wydajemy zbyt lekkomyślnie, jeździmy za szybko, za szybko złościmy się, uspokajamy za wolno, wstajemy zbyt zmęczeni, czytamy za rzadko, oglądamy za dużo telewizji, i modlimy się za rzadko.
Pomnożyliśmy nasz dobytek, ale obniżyliśmy naszą wartość. Mówimy za dużo, kochamy za rzadko, nienawidzimy zbyt często. Nauczyliśmy się jak zarobić na życie, ale nie jak żyć; dodaliśmy lat życia, ale nie życia do lat.
Przebyliśmy drogę na księżyc i z powrotem, ale mamy kłopot z przejściem przez ulicę i poznaniem nowego sąsiada. Podbiliśmy kosmos, ale nie nasze wnętrze; zrobiliśmy większe rzeczy, ale nie lepsze rzeczy
Oczyściliśmy powietrze, ale zanieczyściliśmy dusze; rozbiliśmy atom, ale nie nasze uprzedzenia.
Piszemy więcej, ale uczymy mniej; planujemy więcej, ale realizujemy mniej. Nauczyliśmy się spieszyć, ale nie czekać;mamy wyższe dochody, ale niższą moralność; mamy więcej jedzenia, ale mnie ugody, zbudowaliśmy więcej komputerów do przechowywania większej ilości danych,aby sporządzić więcej kopii niż kiedykolwiek, ale mamy mniej komunikacji;stworzyliśmy mnóstwo ilości,ale mało jakości.
Są to czasy szybkiego jedzenia i wolnego trawienia, wysokich mężczyzn i małych charakterów, wysokich zysków i płytkich związków. Są to czasy pokoju na świecie, ale walk krajowych, więcej czasu wolnego, ale mniej zabawy, więcej rodzajów jedzenia, ale mniej odżywienia.
Są to dni podwójnych pensji, ale większej ilości rozwodów, miłośników domów, ale rozbitych rodzin. Są to dni szybkich wycieczek, jednorazowych pieluch, wyrzuconej moralności, stoisk na jedną noc, ciał z nadwagą, i pigułek które robią wszystko ku uciesze cichej śmierci
Jest to czas gdy dużo pokazują przez okno ale nie ma nic w środku, czas kiedy technologia przyniosła ten list do Ciebie, i czas kiedy możesz wybrać dokonanie zmian ,albo tylko to usunąć...
Źródło: http://normalnyswiat.blogspot.com/2011/06/paradoksy-naszych-czasow.html
Licencja: Creative Commons