Problemem współuzależnienia zaczęto zajmować się dopiero od kilkunastu lat.
Okazuje się, że osoby będące w związkach z osobami uzależnionymi od substancji psychoaktywnych lub zachowań nawet po rozstaniu i opuszczeniu związku, który był dla nich bolesny i toksyczny nie umieją rozwiązać problemu swojego współuzależnienia i nadal borykają się z trudnościami w kontaktach, relacjach i zachowaniach wobec innych osób.
Mówiąc inaczej mają upośledzoną zdolność inicjowania związków opartych na miłości i zdolności trwania w nich.
Co to jest współuzależnienie?
Współuzależnienie to rezygnacja z własnych pragnień, potrzeb, to rezygnacja z demonstrowania swoich uczuć i poglądów na rzecz innej osoby, która zazwyczaj wywiera wpływ destrukcyjny nie tylko poprzez uzależnienie (patrz: sprawcy przemocy). To też utrwalona forma funkcjonowania w długotrwałej, trudnej i niszczącej sytuacji związanej z patologicznymi zachowaniami uzależnionego partnera lub oprawcy, ograniczająca w sposób istotny swobodę wyboru postępowania, prowadząca do pogorszenia własnego stanu i utrudniająca zmianę własnego położenia na lepsze. Patologiczne zachowania partnera prowadzą do pogorszenia swojego stanu zdrowia z jednej strony a z drugiej narasta u nich obsesyjna chęć kontroli osoby prześladującej. To też sposób na osiąganie korzyści w relacji, korzyści w sytuacjach intymnych czy też korzyści materialnych.
Warto jednak pamiętać o tym, że wyodrębnienie cech osobowości wskazujących na współuzależnienie nie następuję tylko poprzez tkwienie w destrukcyjnych związkach. Zręby tej osobowości kształtują się w dzieciństwie poprzez zaburzone więzi z rodzicami; z najbliższymi. Zwłaszcza pod wpływem więzi z uzależnionymi rodzicami. Osoby współuzależnione często chowały się w środowisku gdzie były zaniedbywane uczuciowo z jednoczesnym naruszeniem ich granic emocjonalnych, duchowych, fizycznych czy seksualnych.
Brak wzorców w dzieciństwie, oparcia, miłości i szacunku powoduje to, że osoby współuzależnione mają tendencje do wchodzenia w związki z osobami o zaburzonej osobowości często uzależnionymi od substancji psychoaktywnych.
Pia Mellody twierdzi, że współuzależnienie jest upośledzeniem dojrzałości spowodowanym urazem z dzieciństwa i wymienia symptomy współuzależnienia jako skłonność do następujących skrajności:
1. nadmierna zależność od innych osób lub nadmierna niezależność (utrata potrzeb i pragnień);
2. brak poczucia własnej wartości lub arogancja i poczucie wyższości;
3. nadmierna bezbronność wobec bolesnych przeżyć lub nadmierna odporność (utrata wrażliwości);
4. brak kontroli i chaos we własnym życiu lub przesadne kontrolowanie siebie i innych;
5. poczucie że jest się nikim, kimś złym lub poczucie że jest się kimś wyjątkowym, doskonałym.
Ponadto osoby te charakteryzuje:
> zaburzenia życia emocjonalnego (chaos emocjonalny, huśtawka nastrojów, stany lękowe i depresyjne, napięcie i stan ciągłego „pogotowia emocjonalnego”)
> zakłócenie czynności poznawczych (zagubienie, brak poczucia kierunku i sensu, zakłócenie wzorców normy i zdrowia, nierealistyczne oczekiwania)
> wzrost tolerancji na destrukcję i kompulsywne przywiązanie (wysoka tolerancja na różnego rodzaju patologiczne zachowania osoby uzależnionej lub prześladowcy, wzrost tolerancji u siebie na zachowania destrukcyjne)
> zaburzenia psychosomatyczne
> nadopiekuńczość
> własne uzależnienie lub nadużywanie substancji psychoaktywnych
> desperacja i pustka duchowa.
Niezdolność do zdrowego, satysfakcjonującego realizowania własnych potrzeb, uwikłanie emocjonalne prowadzi do życia w chronicznym stresie. Lęk, napięcie i samotność zamyka przed możliwością radzenia sobie z różnymi problemami. Dlatego też nieodzowna jest pomoc terapeutyczna.
Terapia ma za zadanie pomóc w odnalezieniu swojego sensu życia, poczucia własnej mocy, przewartościowania swoich norm, głębszego poczucia swojej tożsamości, budowania zdrowych granic, rozpoznania swojego współuzależnienia, rozpoznawania swoich emocji oraz radzenia sobie ze swoim poczuciem krzywdy i innymi traumatycznymi doświadczeniami z przeszłości.
Ma prowadzić do poznania siebie w różnych aspektach i na różnych poziomach funkcjonowania jako odrębnej, niepowtarzalnej jednostki.
Do poznania które czasami może być bolesne…..
http://doczytania.blogspot.com/
Źródło: http://tomaszsobolewski.pl/