W poprzedniej części pisząc o depresji skupiłem się na przyczynach i objawach tej poważnej choroby.
W tej chciałbym skupić się na różnego rodzaju odmianach depresji oraz leczeniu tej choroby.
W literaturze dotyczącym depresji można znaleźć bardzo bogaty i wieloraki opis dotyczący rodzajów depresji. Różne źródła stosują różne nazewnictwo więc podział na poszczególne typy może być niejednoznaczny. Tutaj jednak spróbuje wymienić te najważniejsze.
Rodzaje depresji:
1. depresja reaktywna – to reakcja na traumatyczne wydarzenie w życiu jednostki lub inne trudne zewnętrzne wydarzenia (śmierć najbliżej osoby, zerwanie związku) może to też objaw przedłużającej się żałoby.
2. depresja ciężka (choroba afektywna jednobiegunowa) – kiedy jest brak zewnętrznych czynników, uwarunkowana biologicznie o znacznym nasileniu i ciężkim przebiegu,spowodowana głównie zaburzeniami pracy mózgu; tu chory nie ma możliwości i siły wykonać najprostszej czynności, nie jest w stanie podjąć jakiejkolwiek decyzji, ma często myśli samobójcze, które realizuje…
3. dystymia (depresja nerwicowa) – jej przebieg może trwać nawet kilka lat ale i tak przebiega łagodniej niż depresja ciężka Przyczyną tego rodzaju depresji jestnieprzystosowane społeczne mogące być przyczyną trudnych, urazowych przeżyć z dzieciństwa oraz innych traumatycznych zdarzeń.
4. depresja dwubiegunowa (choroba afektywna dwubiegunowa) – dawniej nazywana jako zaburzenie maniakalno – depresyjne: charakteryzuje się okresami mani; podniesionym nastrojem chorego gdy ma nieograniczony przypływ energii, zawyżone poczucie swojej wartości i natłok myśli. Drugą charakterystyczną to okresy depresji, przygnębienia podobne do przebiegu depresji jednobiegunowej.
5. depresja sezonowa – związana głównie z porami roku (zimowa i letnia), brakiem światła słonecznego i związanym z tym epizodami depresyjnymi, obniżonym nastrojem, brakiem energii, smutkiem, objawami senności, poczuciem beznadziejności, brakiem motywacji od działania, zwiększonym apetytem na słodycze….
6. depresja poporodowa – o ile obniżenie nastroju po porodzie jest „normalną” reakcją na huśtawkę hormonalną (2-4 dzień po porodzie) o tyle depresja poporodowa może pojawić się między 4 a 6 miesiącem po porodzie. Może przybrać od razu ostry przebieg. Objawy depresji poporodowej to: zmęczenie fizyczne i psychiczne, załamanie nastroju, niepokój, czasem napady paniki, zaburzenia apetytu (brak jedzenia lub objadanie się), utrata zainteresowań seksem oraz możliwe bóle somatyczne takie jak: bóle głowy, pleców, brzucha, kołatanie serca, nadmierne koncentrowanie się na zdrowiu dziecka lub wręcz przeciwnie – spadek zainteresowania dzieckiem.
Leczenie:
Leczenie osób chorych na depresje nie jest proste. W cięższych przypadkach (depresja jedno i dwubiegunowa) może być stosowane leczenie farmakologiczne lub/i hospitalizacja. W lżejszych przebiegach depresji łączy się leczenie farmakologiczne, psychiatryczne i terapeutyczne.
Należy jednak pamiętać, że depresji poporodowej nie można przeczekać. Leczenie polega na pomocy psychologicznej, choć i tu często są potrzebne leki przeciwdepresyjne.
Słowo końcowe:
O problemach związanych z tą poważną chorobą jaka jest depresja czytam na różnych forach internetowych oraz w różnych wypowiedziach w mediach społecznościowych. W życiu codziennym również spotkam się z osobami które chorują na depresję. W moim odczuciu osoby borykające się z depresją są często samotne i niezrozumiałe w objawach swojej choroby. Moim zamierzeniem pisząc tu parę słów o depresji jest pomoc tym osobom ale też uwrażliwienie innych osób, które spotykają na swojej drodze ludzi z tą chorobą……..
Źródło: http://tomaszsobolewski.pl/