JustPaste.it

Wracam do domu.

Czy myślałeś kiedyś o swoim życiu, jak o domu? Jeśli nie, pomyśl teraz. Zobacz go.

Czy myślałeś kiedyś o swoim życiu, jak o domu? Jeśli nie, pomyśl teraz. Zobacz go.

 


 Jaki jest? Czy duży? Z czego jest zbudowany? Dlaczego właśnie z tego? Jak jest w środku? Jak się w nim czujesz? Jak czują się tu inni?


A może nie ma tu innych? Może nie ma tu Ciebie....?
Jak może Cie nie być w Twoim własnym domu? Jak może Cie nie być w Twoim życiu? Może...

Mało kto jest. Większość ludzi wciąż jest poza swoim życiem. Spędzają dni, rozkładając na części pierwsze swoją przeszłość, analizując, żałując, rozdrapując rany zadane przez innych.
Kiedy zmęczą się wędrówkami po bezdrożach dawnych dni, szukają pociechy w tym, co jeszcze nie nadeszło. Tu przecież można wymalować obraz, który przyniesie pociechę, zamiast łez. Zatopieni w fotelu kinowej sali własnego umysłu, przeżywają film, w którym sami grają pierwszoplanowe role, we wszystkim wygrywając, odnosząc sukcesy, nosząc z dumą głowę, ponad innymi, bez cienia smutku na twarzy. Przecież są tego warci. Czemu jednak wydaje się to aż tak odległe? Czemu, kiedy wyciągają dłoń, wymarzone, spełnione życie, ucieka przez nimi, bojąc się...

 

A dom wciąż stoi pusty. Nie ma kto wypełnić go tym, co najcenniejsze - sobą.

Czemu niezadowolenie, narzekanie, marudzenie, bylejakość, beztroska, znudzenie, złoś i żal, pretensje, nienawiść i samokrytyka, wygrywają ze zwykłym byciem? 

Czemu tak trudno docenić dom, który mamy tu i teraz?
Czemu nie budujemy na fundamentach takich, jakie są? Czy wiemy, na czym zbudowane jest nasze życie? Wartości, którymi się kierujemy? Zasady, które wyznaczają każde nasze działanie, słowo, myśl, zachowanie. Czy wiesz, kim jesteś? Czy znasz siebie na tyle, by powiedzieć: nienawidzę siebie, nie cierpię życia, które mam. Czy naprawdę poznałeś siebie? 

Gdybyś tak zrobił, nigdy byś tak nie powiedział. Nigdy nie ma wystarczającego powodu, by przekreślić życie. Każde jest po coś. Żaden życiowy dom nie zasługuje na zburzenie. Wart jest za to tego, by o niego zadbać, odbudować, odnowić, przebudować, ogrzać i zamieszkać w nim. 

70 Kroków, które stawiałeś przez ostatni rok, miały pomóc w odkryciu domu, w którym mieszkasz, wzięcia za niego pełnej odpowiedzialności. Wart jest tego, by uczynić z niego miejsce, w którym chce się być, do którego chce się wracać i z którego nie chce się wychodzić.

To dar i zadanie. To przywilej i wyróżnienie - dostać szanse pojawienia się na tym świecie, zobaczenia tych wszystkich cudów ,usłyszenia niesamowitych dźwięków,  doświadczenia spotkań z innymi mieszkańcami, jedności ludzkich ciał i zmysłów. 

Gdybyśmy tyle samo czasu poświecili na poznanie i docenienie siebie, co przeznaczamy na zajmowanie się życiem innych, ocenianiem, krytykowaniem i osądzaniem, to zazdrość, zawiść, pretensje, żal po niespełnionych oczekiwaniach, przestałyby rządzić. 

Czy stać nas na to? Czy nasz dom wart jest tego, by o niego zadbać? Kto zrobi to lepiej od nas? Kto zawalczy o każdy jego fragment, jeśli nie my? 

Marzymy o własnym domu?

Po co, skoro nie potrafimy może zadbać o ten, którym jest nasze życie...? 

Czas.

Masz czas. Dziś.

Tu i teraz.

Popatrz na swój dom.

Może popłyną łzy. Może pojawi się uśmiech i serce przepełni sie wdzięcznością. Może też odwrócisz głowę.

To Twój dom.

Ty wiesz, co możesz zrobić, by pełen był miłości, ciepła, radości i szczęścia. Każdy krok może być zarówno ucieczką z niego, jak i powrotem. Wróć do domu.

Doceń to, co masz ,nawet jeśli nie jest to pałac. To jednak Twój dom i Ty jesteś tu gospodarzem.

Nie pozwól by inni mówili Ci, jak ma wyglądać, jaki jego wystrój, jaka wielkość i kto zamieszka w nim razem z Tobą. Nie pozwól tym, którzy w imię "miłości" chcą dyktować Ci warunki, jakie mają panować w Twoim życiu. 


 

Wypełnij swój dom taką miłością, jaka uszczęśliwi Ciebie. Bo jeśli Ty pełen będziesz szczęścia, miłości, życzliwości, uczciwości, pokoju i mądrości, wypełnią się nimi Ci, którzy pojawią się na Twojej drodze. Zacznij od zadbania o swoje życie, byś bez pretensji i oczekiwań mógł cieszyć się obecnością innych. 

Bądź w domu.

Zawsze. Bo jeśli Ty w nim jesteś, to nikt nie odejdzie spod drzwi z pustymi rękami. Im bardziej żyjesz własnym życiem, tym jest ono piękniejsze, bo to Ty jesteś architektem każdego swojego dnia. Ty nadajesz rytm, blask, smak i barwę każdej chwili.

Bądź artystą swojego życia, a Twój dom, niech będzie Twoją dumą.


ducho