JustPaste.it

Skrzydlate świnie

„To be, or not to be, that is the question”. Hamlet

„To be, or not to be, that is the question”. Hamlet

 

 

 Czym jest ojczyzna jak nie zbiorem etykiet, z którymi się utożsamiamy, a które zostały nam nadane przez inne osoby lub nas samych. Przeładowani tym, egzystujemy z poczuciem „wyższych wartości”, mając pozostałych ludzi za gorszych, pomimo że te „wyższe wartości” to tylko wyobrażenie nas samych w stosunku do siebie oraz tego, co nas otacza. Duma naturalnie dotyczy nas wszystkich. Ludzie są dumni z tego, że mają większy telewizor niż sąsiad, ładniejszy samochód, piękniejszy dom, że pokonali kogoś w coś, zagarnęli więcej czegoś dla siebie, etc… Są przytłumieni, a raczej opętani jakąś dumą, co tylko jeszcze bardziej ich dzieli, oddalając człowieka od człowieka, na odległość szczebla drabiny, na której wszyscy siedzimy. Bądź dumny i chwal się, a dorobisz się jak najszybciej wrogiego i zakłamanego otoczenia. Jednak to otoczenie, będzie tylko wiernym odzwierciedleniem tego, co sobą reprezentujemy i jak się odnosimy do innych.

Więcej dumy, to więcej problemów.

 

Człowiek kultury zachodniej, to człowiek oderwany od natury. Znieczulony do granic swoich możliwości. Szukający oparcia w technologii i wirtualnym świecie. Przesiąknięty pożądaniem i seksem. Próbujący wypełnić emocjonalną lukę tanimi rozrywkami. To człowiek bez tożsamości, którym można dowolnie manipulować. Nie dający sobie sam rady w świecie. Pełen strachu, nauczony żyjć tylko w stadzie, pochłonięty bezowocną pracą. Nie ma własnego poglądu. Nie ma własnego zdania.

Człowiek zachodu stał się najgłupszą istotą, jaka kiedykolwiek zeszła z drzewa. Czasami przyrównujemy człowieka do motyla, który aby dojrzeć do latania na swoich przepięknych skrzydłach, musi najpierw samodzielnie wydostać się ze swojego ciasnego kokona. Nie można mu w tym pomóc, bo można zrobić krzywdę niedojrzałej poczwarce motyla, która za wcześnie uwolniona, będzie miała za słabe skrzydła, by wzbić się w przestworza.     

Czy człowiek jest w stanie, tak jak motyl, wydostać się o własnych siłach ze swego kokona? Czekamy, czekamy… i nic. Jakoś nie dostrzegamy żadnego rozwoju i choćby najmniejszych ruchów poczwarki ludzkiej w kierunku przebicia się. Raczej obserwujemy obumieranie ludzkości, zamiast przeobrażeń w świadomych i odpowiedzialnych mieszkańców Wszechświata. Może ludziom potrzebny jest jakiś większy wstrząs, by otrzęśli się z narzuconej im roli bezwolnego stada owiec potrzebującego pasterzy, którzy by ich paśli, strzygli i doili...

Chodzi o zrozumienie, że ten czas już mija bezpowrotnie, otwierają się wrota Wszechświata i człowiek dalej nie może pozostać w swoim kokonie. Chociaż rządzący nami dalej nie życzą sobie obywateli wolnych, samodzielnie myślących, świadomych swoich praw i stawiających opór władzy, to nie znaczy, że mamy im ułatwiać życie, nie dbając kompletnie o swoje potrzeby.

Co właściwie jest tym naszym kokonem, którego najczęściej nawet nie dostrzegamy?

Poobserwujmy siebie, od czego jesteśmy najbardziej uzależnieni. Jak narkomani nie możemy obejść się bez „opieki” przeróżnych instytucji od religii, poprzez państwo, aż po autorytety naukowe. Kazano nam wierzyć, że Zbawiciel przybył przed wiekami i zbawił nasze dusze, że o ciało troszczy się służba zdrowia, a o bezpieczeństwo i edukację instytucje państwowe.

 303843f862463f664322098cecabca58.jpg

Spowodowało to, że staliśmy się nieodpowiedzialni, niezaradni i że czekamy aż inni podetkną nam pod nos wszystko to, co powinniśmy zapewnić sobie sami

Na Animal Planet pokazano niedawno program o kolejnej klęsce ekologicznej, która nawiedziła Australię w postaci zdziczałych świń. Nie dzików, lecz zwyczajnych, domowych świń, które zwiały z hodowli i harcują bez żadnej kontroli. Aż dziw bierze, że taka zwyczajna świnia, gdy pozbawi się ją „opieki” człowieka, może przeistoczyć się w przerażającą bestię. A przecież hodowlane, nawet te największe są łagodne, bezwolne i człowiek może robić z nimi, co tylko chce, a one jedynie kwiczą i uciekają. Dają się przeganiać, poddają się przeróżnym zabiegom medycznym i hodowlanym, by w końcu biernie pójść na rzeź.

Zdziczałe świnie są pokryte włosami i mają wielkie kły. Spotkanie z nimi może się zakończyć tragicznie, ponieważ są agresywne i z wściekłością atakują nie tylko ludzi, ale i psy… i wszystko mogą rozerwać na strzępy.

Pomyślmy, czy my nie jesteśmy czasami  dokładnie tacy sami, jak te hodowlane świnie. Jesteśmy bierni i bezwolni, ponieważ jesteśmy „hodowani” przez państwo. Dajemy się szczepić, edukować według odgórnie ustalonych programów, poddajemy się przeróżnym badaniom medycznym na rozkaz władz, jemy paszę przyrządzoną przez wielkie korporacje i dawno zapomnieliśmy o wolności i prawie wyboru. Jesteśmy goleni, dojeni, obdzierani ze skóry i nawet o tym nie wiemy.

A teraz wyobraźcie sobie, co by się stało, gdyby grupa ludzi wyrwała się z tej hodowli i zdziczała?

Coraz więcej ludzi zaczyna rozumieć, że jesteśmy niewolnikami elit, które traktują nas tak, jak my traktujmy zwierzęta hodowlane. Mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że te elity nie działają we własnym imieniu i mają nad sobą znacznie potężniejszą siłę. Ponieważ we Wszechświecie obowiązuje prawo Wolnej Woli, nasi okupanci muszą uzyskać naszą zgodę na dalsze rządzenie naszą planetą i w tym celu znowu planują zastosować starą, sprawdzoną metodę zastraszania. Po raz kolejny mamy uwierzyć, że grożą nam istne plagi egipskie, więc potrzebujemy opieki i protekcji. Co więcej, próbuje się nam wmówić, że nasza planeta nie należy do nas, lecz została nam tylko wydzierżawiona do użytkowania pod warunkiem, że spełnimy określone oczekiwania, a jeśli ich nie spełnimy, zostaniemy z niej wypędzeni lub zgładzeni. Musimy zacząć się bać i szukać pomocy na zewnątrz.

Nie zapominajmy, że jesteśmy motylem, który sam musi wydostać się z kokonu. Jeśli damy się nabrać na „życzliwą pomoc”, to już nigdy nie nauczymy się samodzielnie latać! Będziemy pełzali po ziemi jak gąsienice i zginiemy z powodu słabości naszych skrzydeł lub na zawsze pozostaniemy owcami do strzyżenia, dojenia i obdzierania ze skóry!

Nie możemy do tego dopuścić. Dość już niewoli. Czas wstać, wyprostować się dumnie i poczuć, że jesteśmy ludźmi, a nie stadem bezwolnych baranów! Biorąc przykład ze świata zwierzęcego przemieńmy się np. "w skrzydlate świnie". Świetne remedium na współczesne czasy.