Czy śmierć kliniczna jest zwiastunem tego, co wydarzy się gdy naprawdę umrzemy?
Spis treści
- Czym jest śmierć kliniczna?
- Co dzieje się w jej trakcie?
Czym jest śmierć kliniczna?
Jest to zanik widocznych oznak życia. Serce przestaje bić, krew przestaje krążyć, brak oddechu, jednak charakteryzuje się ona tym, że występuje w niej nieprzerwana aktywność mózgu, którą można sprawdzić za pomocą badania elektroencefalograficznego.
Na skutek zatrzymania akcji serca i układu oddechowego, tlen przestaje dochodzić do układu nerwowego, który jest najbardziej wrażliwy na jego niedobór. W przeciągu 3-5 minut zaczynają obumierać komórki kory mózgowej.
Przyjmuje się, że przez jedynie pierwsze 4 minuty od wystąpienia śmierci klinicznej możliwe jest przywrócenie oznak życia za pomocą reanimacji (stan hipotermii – 20 minut [spowolnienie metabolizmu]). Jeśli nastąpi dłuższa przerwa w dostawie tlenu do komórek układu nerwowego, skutkiem będzie częściowy lub całkowity zanik funkcji kory mózgowej. Po tym czasie przywrócenie akcji układów krążeniowego i oddechowego może prowadzić do nieuleczalnego stanu wegetatywnego.
Co się dzieje w jej trakcie i po?
- Osoba będąca w stanie śmierci klinicznej ma wrażenie przemieszczania się przez ciemny tunel w kierunku światła.
- Doświadcza przebywania poza ciałem (OOBE [ang. out of body experience]).
- Spotyka zmarłych wcześniej ludzi.
- Widzi „świetlistą osobę”, często określaną jako Bóg, anioł czy Jezus.
- Doświadcza panoramicznego przeglądu swojego życia (hipermnezja) któremu często towarzyszy „świetlista osoba”.
- Ma wrażenie granicy, po której przekroczeniu nie będzie już powrotu.
- Odczuwa konieczność powrotu do życia.
- W nielicznych przypadkach osoby doświadczyły czegoś na styl wszechwiedzy, która zniknęła wraz z momentem powrotu do życia.
- Niektóre osoby opisywały „świetliste miasta” i „krainę błąkających się duchów”.
- Doświadczenia pewnych ludzi związanych z bliskością śmierci wiązały się obecnością istoty duchowej wpływającej na bieg wydarzeń i ratującej z opresji.
- Przeważnie są problemy z opisem przeżyć przy pomocy słów.
- Osoba w stanie śmierci klinicznej słyszy rozmowy ludzi ją otaczających.
- Doświadcza uczucia spokoju i ciszy.
- Słyszy przez moment dźwięk zbliżony do buczenia lub dzwonienia.
- Przy próbie zwierzania się z tych doświadczeń często spotyka się z niechęcią i wyśmiewaniem.
- Przeżycia często są powodem zmian w życiu danej osoby, która jednocześnie zmienia swoje poglądy dot. śmierci.
Przeważnie doświadczenia ze śmierci klinicznej są pozytywne (rajskie krainy, cudowne obrazy, niebiańska muzyka, co przyczynia się do uczucia błogości i pełnego spokoju), jednak są przypadki, gdzie dana osoba widziała piekielne krainy, potworne stworzenia, demony i słyszała złowieszcze dźwięki.
W kolejnej części serii „Życie po życiu” postaram się znaleźć lub przeprowadzić wywiad z osobą, która doświadczyła śmierci klinicznej.
Artykuł pochodzi z portalu Destrudo.pl
Docelowe źródło: http://destrudo.pl/zycie-po-zyciu
Marcin Gaworski
Źródło: http://destrudo.pl/zycie-po-zyciu
Licencja: Creative Commons