Problem zdrowia psychicznego dotyczy każdego kraju, każdej kultury, grupy społecznej i wiekowej. Każdego z nas, w różnych momentach naszego życia może dotknąć taki problem.
Jak wynika z danych WFMH (Światowej Federacji Zdrowia Psychicznego), ponad 50 milionów ludzi na całym świecie cierpi z powodu poważnych chorób psychicznych.
Zaburzenia psychiczne są powodem gorszego funkcjonowania w pracy, przyczyniają się do obniżenia jakości relacji w rodzinie, w społeczeństwie, są również jedną z głównych przyczyn samobójstw.
Niestety, ponad połowa osób cierpiących na różnego rodzaju zaburzenia psychiczne nie otrzymuje odpowiedniego leczenia lub w ogóle nie jest leczona.
Obchodzony niedawno Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego miał na celu zwrócenie uwagi na potrzebę usprawnienia opieki oraz ułatwiania dostępu do niej osobom mającym problemy związane ze zdrowiem psychicznym.
Jedną z ważniejszych kwestii jest zwiększenie świadomości społecznej odnośnie znaczenia zdrowia psychicznego, a także zmianę postaw wobec chorych psychicznie. Ludzie nie dbają o higienę zdrowia psychicznego. Coraz większe tempo życia i stres z tym związany powoduje, że coraz mniej odpoczywają, wręcz nie potrafią odpoczywać. Skutkiem tego jest często wypalenie zawodowe, depresja i inne zaburzenia, również natury somatycznej.
Wstyd jest największym wrogiem!
Równie ważną, o ile nie najważniejszą kwestią jest zapobieganie stygmatyzacji i wykluczeniu społecznemu chorych. Pacjenci z chorobami psychicznymi są często odrzucani przez społeczeństwo, spotykają się z przejawami dyskryminacji, izolacji i napiętnowania.
Dużym problemem jest postrzeganie ich jako osób niebezpiecznych, niepoczytalnych, agresywnych i zagrażających otoczeniu. Takie zachowanie wynika przede wszystkim z lęku i braku odpowiedniej wiedzy, w jaki sposób się do nich odnosić.
Wobec takich barier spotykanych ze strony społeczeństwa, osoby z zaburzeniami psychicznymi unikają kontaktów z otoczeniem, pogłębiają izolację, czują strach i poczucie wstydu. W konsekwencji nie mówią o swoich dolegliwościach, ukrywają je i co najgorsze – nie szukają pomocy.
Wsparcie społeczne, a więc rodzina, przyjaciele znajomi, współpracownicy, ich postawa i zachowanie, obok prawidłowej opieki ze strony lekarza czy psychoterapeuty, jest jednym z czynników, decydujących o wyleczeniu. Zmaganie się z zaburzeniami natury psychicznej jest dużym wyzwaniem dla chorego, akceptacja i równe traktowanie przez społeczeństwo osób z problemami psychicznymi to niezwykle ważny element terapii, bez którego powrót do zdrowia jest bardzo trudny, a nawet niemożliwy.
Jak pomagać?
Warto się zastanowić nad tym, czy w naszym otoczeniu jest taka osoba, która jest w trakcie leczenia zaburzenia psychicznego – jak funkcjonuje, jak sobie radzi, a także to, jak ja się do niej odnoszę, co to dla mnie oznacza, że ktoś ma zdiagnozowane zaburzenie psychiczne, jak postrzegam tę osobę i jej sytuację? Czy jest w moich oczach gorsza?
To bardzo ważne, abyśmy potrafili wykazać się względem osób cierpiących na zaburzenia psychiczne zrozumieniem, akceptacją i okazać im wsparcie, którego tak bardzo potrzebują aby wyzdrowieć.
Czasami wystarczy uśmiech, dobre słowo, czy nawet przesłanie interesującego artykułu lub linku z Psychorady ;)
Serdecznie pozdrawiam,
Dorota Wysokińska
psycholog
www.psychorada.pl
Źródło: http://www.psychorada.pl/news,154.html
Licencja: Creative Commons - użycie niekomercyjne - bez utworów zależnych