Mam wrażenie, że cukrzyca – w ogólnym tego słowa znaczeniu, to jedna z najbardziej skomplikowanych kwestii medycznych z jakimi ma do czynienia zwykły człowiek.
Pomyślałam, że warto się zmierzyć z tym tematem. Dlaczego? Przecież jest całe mnóstwo publikacji na ten temat, ktoś powie. No tak, materiały są. Jednak pisze się je z myślą o ludziach z wykształceniem medycznym, bo nawet ja miałam kłopot z ich zrozumieniem.
Mam nadzieję zmierzyć się z tym tematem i przetłumaczyć go „z polskiego na nasze”. Tak więc, do dzieła.
Zacznijmy od samego pojęcia cukrzycy. Czym jest i kiedy się ujawnia. Otóż ze spożywanym pokarmem, do krwi oprócz składników odżywczych, uwalnia się także glukoza. U chorych dzieci szwankuje trzustka, która u zdrowych produkuje hormon zwany insuliną. Insulina jest odpowiedzialna za rozkładanie cukrów (glukozy) we krwi. Nasz organizm traktuje nadmiar cukru jako zagrożenie. Nie mogąc liczyć na chorą trzustkę, zaczyna cukier rozcieńczać. I wtedy dochodzi do ujawnienia pierwszych symptomów choroby. Dziecko odczuwa duże pragnienie, mózg otrzymał sygnał o zwiększonym zapotrzebowaniu na płyny. Maluch pije i siusia, pije i siusia. Oczywiście są dzieci które zawsze dużo piją, dlatego zaniepokoić powinny wszelkie dotychczasowe odstępstwa od normy. Oprócz zwiększonego pragnienia występuje też rozdrażnienie, zmęczenie, nadmierny apetyt a to już powinno zaniepokoić opiekunów i skłonić do wizyty u lekarza.
Glukoza, sama w sobie, jest substancją niezwykle ważną dla organizmu ludzkiego. To podstawowy nośnik energii, który komórki naszego ciała wykorzystują we wszystkich procesach metabolicznych niezbędnych do podtrzymania ich życia. Bardzo ważne jest to aby nasz organizm, właśnie za pomocą insuliny, radził sobie z utrzymaniem właściwego poziomu cukru we krwi, bo dla naszego ciała szkodliwy jest zarówno jego nadmiar jak i niedobór.
Skąd przy cukrzycy nadmierny apetyt, zwany niekiedy żarłocznością i wilczym apetytem. Brak insuliny uniemożliwia przedostanie się glukozy do komórek, w celu ich odżywienia. Mimo normalnej liczby posiłków, nasz organizm odbiera sygnał od komórek, że nie dostały paliwa i są głodne. Osoba nie leczona zaczyna tracić na wadze, mimo ciągłych prób zaspokojenia głodu.
To wszystko stanowi minimalną, podstawową wiedzę o cukrzycy. Myślę jednak, że da nam to podstawy, do próby zrozumienia tej choroby.
UWAGI AUTORA
W przypadku publikacji artykułu u siebie w serwisie proszę o umieszczenie informacji o źródle: artykuł pochodzi z serwisu http://nasza-pociecha.pl