JustPaste.it

Kosmiczna Misja Sztuki - 3/3

"Sztuka i Piękno są fundamentami wszelkiej prawdziwej Kultury. Ekspresja twórcza, oto ku czemu każdy zdąża – świadomie, czy też nie." Wiktor Go

"Sztuka i Piękno są fundamentami wszelkiej prawdziwej Kultury. Ekspresja twórcza, oto ku czemu każdy zdąża – świadomie, czy też nie." Wiktor Go

 

Nieuniknionym było, iż nowe interpretacje nauki - na zasadzie sprzężenia zwrotnego - wzbogacą ją samą i wpłyną na kierunki jej rozwoju. W istocie, można zauważyć, iż nauka – poprzez badania zmodyfikowanych stanów świadomości, które można osiągnąć dzięki np. medytacji – po swej fascynacji makrokosmosem przechodzi do badań nad mikrokosmosem człowieka. I tak jak to miało miejsce w medycynie, w której łonie zrodziła się psychosomatyka, tak i tu technologia sprzęgnie się z pewnością w jedno z Duchem, dając podwaliny nowej gałęzi wiedzy.

Innymi świadectwami tego zwrotu może być ruch neognostyczny (Gnoza z Princeton) czy noetyka (dziedzina nauki stworzona przez astronautę Edgara Mitchella) i powołany przez niego do życia Instytut Nauk Noetycznych.
Tym samym, widać już nadchodzącą syntezę nauki, sztuki i religii. Jak kiedyś – będą one wychodziły z jednego pnia Mądrości.

W kontekście powyższego, jakie perspektywy rysują się przed Sztuką? Kim będzie artysta i czym Sztuka przyszłości?
Artysta przyszłości – przyszłości, która z coraz większą intensywnością stuka do naszych bram – czyni ze swego życia arcydzieło. Jest on tym, który wynosi doświadczenie mistyczne na pierwszy plan swego istnienia i swoich działań. Oczywiście nie w słownych deklaracjach, lecz jako opokę i podwalinę wszelkiego aktu twórczego. Obudziwszy uprzednio w sobie to szersze, wszechogarniające ja, staje się on alchemikiem, hierofantem, który katalizuje swym dziełem komunię z Duszą.
Wzniósłszy się na szczyty samopoznania, potrafi złożyć swe doświadczenie w dzieło sztuki, by mogło ono – jak kuty w Doskonałości talizman – służyć wzniesieniu tego, który je kontempluje, pozwolić mu odczuć jego szersze, większe, potężniejsze ja.
Artysta jest bohaterem, który utrzymuje w sobie – jak niegasnącą pochodnię – ideał perfekcji bez granic i inspiruje, ciągnie nieustannie swych odbiorców ku górze. Każda idea, której daje życie może służyć jedynie dobru ludzkości i jej wzniesieniu. Natchniony, pełen prometejskiej aspiracji, unika on brzydoty, wszystkiego, co wulgarne, miałkie i banalne, wszystkiego, co trywialne i mierne, co nie mieni się Nieskończonością.

Być królem Ducha – oto, o czym pamięta artysta, stać się z tej królewskiej materii, która czyni pięknym, bardziej wyrafinowanym i subtelnym wszystko, do czego się zbliża.

Misją artysty jest – poprzez swą rozwiniętą wrażliwość umożliwiającą mu dostęp do informacji natury metakonceptualnej, poprzez swe posiadane i kultywowane możliwości wychodzenia poza sferę zwyczajowej percepcji – być wizjonerem, pionierem, heroldem Kosmicznego Piękna.

Artysta to Archanioł Piękna, to zwiastun Świata Piękna, do którego ma dostęp dzięki przebudzeniu swej transcendentnej jaźni. Jego Sztuka przekazuje ludzkości ów Święty Ogień, który rozpala Ducha i przenika wszystkie światy. Piękno jego sztuki jednoczy świat; jego dzieła mogą być tylko rozsadnikami Piękna.

Artysta przyszłości jest mahatmą, demiurgiem, gotowym do kwestionowania autorytetów i ustalonych poglądów. Wychodzi on poza wszelkie koleiny i normy, wydeptuje w Nieskończoności nowe, nieznane dotąd ścieżki, towarzysząc wspólnocie w procesie ewolucyjnych przemian.

To rozumienie wysokiego posłannictwa artysty było bliskie geniuszom przeszłości; obficie czerpali też oni inspirację ze swego intymnego kontaktu z Absolutem. By się o tym przekonać, wystarczy sięgnąć do korespondencji Beethovena, Brahmsa, Skriabina, Czajkowskiego, Wagnera, Słowackiego, Einsteina, Dantego i wielu innych artystów, naukowców, świętych i poszukiwaczy Prawdy.

Można zaryzykować wizję, iż nadchodzi zupełnie nowa era twórczości, która mimo wspaniałości dokonań epok poprzednich, którymi się słusznie szczycimy, niewiele będzie miała z nimi wspólnego. Będzie to Wielka Epoka Pantwórczości – Sztuki wyższej poprzez swe motywy i zadania, Sztuki hieratycznej, wzniosłej, pełnej intensywności nasycenia Światem Wyższym, Sztuki skrzącej się gwiazdami kosmicznego humoru.
Sztuka ta będzie czyniła wszystkie realizacje człowieka bardziej szlachetnymi, pełnymi majestatu i splendoru, by przypominać nieustannie o źródle Nieskończoności, z którego bierze początek i ewokować w nas uczucia sublimowane: uczucia radości, uniesienia, czci, zachwytu, nastroju uroczystego, świętości, honoru, dostojeństwa.

Kultura i Sztuka przyszłości oparte będą na walorach uniwersalnych, walorach serca – takich jak Piękno, Miłość, Harmonia, Święty Ogień, Jedność, Służba Ludzkości, Wdzięczność, Współczucie. Gdy Sztuka inkarnuje te afirmujące życie wartości, staje się Ona katalizatorem szeroko pojętego uzdrowienia, czynnikiem transformacji i Oświecenia. Będąc nośnikiem tych najwyższych wartości, realizuje swą Misję: rozśpiewuje Duszę, porywa, wznosi, egzaltuje, staje się medium pozwalającym nam wejść w kontakt z naszą wewnętrzną wiecznością, dotknąć w nas to, co transcendentne, absolutne – osiągnąć ekstazę.

Będzie to Sztuka w pełni wyrażająca pierwiastek kobiecy w cywilizacji, przyczyniając się do budowy społeczeństwa harmonijnego, w którym płonie Święty Ogień równowagi między pierwiastkiem żeńskim i męskim, między sercem a umysłem, między elementem racjonalnym a irracjonalnym.
Sztuka stanie się tym, czym była u zarania, jeszcze za czasów Wedy: świadectwem i skarbnicą boskości.

I – posuwając wizję do jej ostatecznych rozwinięć – wyobraźmy sobie dzień, kiedy Sztuka dokonuje jeszcze jednego skoku ewolucyjnego: znika szczelina między obserwatorem i obserwowanym; kontemplujący dzieło stapia się z nim – staje się dziełem sztuki, nieśmiertelnej i bez granic.

Kosmos, październik 2005

 

Manifest: "Kosmiczna Misja Sztuki" ukazał się w trzecim numerze Nieregularnego Pisma Kulturalnego "KWARTALNIK":  http://pismo.kwartalnik.eu/