To Boże Orędzie, które Jezus zapowiedział zostało dane Vassuli Ryden przez Trzecią Osobę Boską Najświętszej Trójcy: przez Ducha Świętego.
Pokój niech będzie z tobą. Temat, jaki właśnie mam ci objawić dla chwały i dla pożytku Kościoła – tego Kościoła, który Chrystus odkupił Swą własną Krwią – ma być jednym z najbardziej wzniosłych pouczeń o Mnie. Konieczne jest, żebym ujawnił te bogactwa twoim braciom i siostrom, aby i oni karmili się tymi niewyczerpanymi bogactwami. One płyną obficie, żeby Kościół z nich korzystał. Teraz skieruj swe myśli i zwróć swą uwagę całkowicie na Mnie. Dla tego wzniosłego tematu, jaki w sposób Boski ci objawię, będziesz musiała pozwolić, że przeniknę twój umysł i dam ci wzniosłe światło zrozumienia. Pochylę się w Mojej życzliwości, żeby mówić nie tylko do ciebie. Sam ten Cud udzieli Swego Poznania całej ludzkości.
Spójrzcie, Oblubieniec pochyla się nad wami, żeby wam wszystkim udzielić słów życia. One ozdobią was wszystkich królewską purpurą. Jeśli otworzycie swe serca, otrzymacie ode Mnie, dzięki łaskawości, łaski uświęcające, które wzmocnią wasze dusze i doprowadzą was do doskonałości. Kto będzie czytać te słowa bez przygotowania i bez trwania w prawdzie, ten ujrzy w tym wszystkim absurd, gdyż – przyzwyczajony do chodzenia z Jałowością – nie zostanie poruszony. Dla tych jednak – którzy szukają raju w prostocie serca i którzy nie wystawiają Mnie na próbę – wyleję Moje Światło. Moje Promienie oświetlą ich. Wtedy wytyczę w nich Moją drogę i oczyszczę ich. A kiedy drżąc dojdą do uznania swej nieczystości i grzechów, wtedy z jękiem, brzmiącym jak płacz nowo narodzonego, urodzą się do nowego życia we Mnie, poddawszy się Zazdrosnej Miłości.
Po zdobyciu ich przez Błogosławieństwo wleję w nich jakby ożywiającą Rzekę. Moje ożywcze przejście w nich nie będzie niedostrzeżone. Nie będę jak statek, który przecina silne fale, nie pozostawiając śladu tam, gdzie przepłynął. [Nie będę] jak ptak szybujący w przestworzach, który nie zostawia żadnego dowodu swego lotu ani znaku swego przelotu. Przyjdę do nich i poślubię ich i przyoblekę ich w Chrystusa. Przemienię ich dusze w Eden, gdyż będą nosili Boga ze sobą jak swą Lampę. To będzie znak, który zostanie im dany w Mojej niewysłowionej Świętości. Pozostanę w nich, troszcząc się o nich. I Ja Sam będę Tym, który ich przyoblecze w weselne szaty, koronując ich Moim Bóstwem, królewską koroną wspaniałości, diademem piękna Rąk Trójcy. Nikt nie jest godzien takich zaszczytów, lecz w Mojej niewypowiedzianej Miłości rzekłem: “Teraz noc musi ustąpić przed światłem, a występek przed cnotą”. Będę działał w ich duszach w taki sposób, że umiarkowanie, roztropność, sprawiedliwość i moc staną się ich bogactwem. Ach, Vassulo! Będę uprawiał twoje pokolenie i dam im zrozumieć, że nieśmiertelność znajduje się w spokrewnieniu z Nami: z Bogiem w Trójcy. Cóż bogatszego od tego dzieła miłosierdzia, jakiego Ja, Bóg, w nich dokonam?
Wtedy, tchnąwszy życie w te dusze, ześlę z Mojego chwalebnego Tronu Mądrość, żeby stała się ich cudem. Wtedy wszystko – co było starte na popiół w jałowości tej ziemi w czasie tych lat – Ja, w Mojej Boskiej życzliwości ożywię i sprawię, że zakwitnie każdy, kto tego pragnie. Pokolenie, użyźnione Moimi ciepłymi promieniami Światła, mówię tobie, że zostaniesz wyniesione do nadprzyrodzoności i przebóstwione w Naszej Trójjedynej Boskości.
Dziś, Moja Vassulo, każdy widzi tak daleko, jak potrafi widzieć. Jednak po Moim przejściu przez was wszystkich nie będziecie już więcej ograniczeni do widzenia w sposób, w jaki spostrzegacie teraz. Lecz w sposób najbardziej niewysłowiony i najbardziej boski ujrzycie Moje Światło i przenikniecie nawet sprawy Boga, które są przed wami zakryte, bo zobaczycie rzeczy w Moich promieniach. Całe wasze ciało rozbłyśnie promieniejącym Światłem. Ja będę Lampą waszego ciała, która napełni je wspaniałościami Naszego Królestwa. A są nimi: mądrość, łagodność, miłość, miłosierdzie, radość, pokój, cierpliwość, wierność, prawdomówność, dobroć i uprzejmość. Od początku uczyniliśmy was na obraz Naszej Własnej Natury. Powiedzieliśmy: “Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, tak, na podobieństwo Nas samych.” To jednak wywołało zawiść demona, który was wszystkich doprowadził do śmierci. Teraz ziemia jęczy w bólu, sama siebie karząc, wzdychając i krzycząc, zmęczona swoim niebytem, płacząc i dusząc się z braku powietrza, obrastając grzybem na zewnątrz i gnijąc we wnętrzu. Tak, ty [ziemio] przestałaś istnieć...
Źródło: Duch Swięty