Historia,której esencją jest uczucie - prawdziwe,zdarzające się tylko raz w życiu,utkane z nici przeznaczenia,przypadku i taki a nie inny wybór decyzji...Historia zmuszająca do zatrzymania się w ciągłej pogoni za luksusem,spojrzenia w bezkresną otchłań własnej osobowości i dokonanie jedynej słusznej oceny.Odkrycia w sobie samym,celu egzystencji w szarości dnia codziennego,wypełnieniu pustki czyjąś obecnością...
....I tak Bóg stworzył człowieka na wzór i podobieństwo swoje.Podarował mu Raj - krainę tętniącą radością i życiem.Adamowi,bo tak nazwał Stworzyciel istotę ludzką,wszystko wokół dawało poczucie pełnej szczęśliwości.
Zachwycał się kwiatami,których zapachy oszałamiały go,próbował po koleji różnych owoców z rajskich krzewów i drzew...Ścigał się ze zwierzętami po zielonych łąkach pachnących wolnością...
Lecz po pewnym czasie adam zaczął objawiać zupełny brak zainteresowania otaczającą go naturą uciekając w ciche zakątka,z dala od śpiewu ptaków i szumu wiatru.Na jego pogodnej zazwyczaj twarzy pojawił się wyraz smutku i zamyślenia.
"Po cóż mi zwierzęta,jeśli nie mogę z nimi rozmawiać ?" - pytał samego siebie - "Po co mi owoce,jeśli mam je jeść wciąż samotnie?"
Z dnia na dzień Raj stawał się Piekłem - Adam poznawał uczucie samotności.
"Dlaczego wśród tylu istot wokół mnie nie ma istoty podobnej do mnie ?"
Usłyszał to Bóg.
Pewnego słonecznego dnia otulił Adama głębokim,spokojnym snem, po czym przystąpił do dzieła Tworzenia.Wyjął żebro z ciała Adama i stworzył kobietę.
Lecz zabrakło mu serc - jedyne ludzkie serce biło równym rytmem w piersi Adama.
Stworzyciel wyjął je,przełamał na dwie równe części i jedną oddał Adamowi.
Delikatnie włożył drugą połówkę w pierś kobiecie.
- Jesteś Ewą - tchnął w nią życie....
I tak do dzisiaj błąkają się po świecie,wśród tłumu,dwie połówki tego samego serca ukryte w ciele kobiety i mężczyzny,szukające się nawzajem - czasami przez całe życie.Ale kiedy się odnajdą - poczują jak blisko znajduje się Raj....