Miniony 2011 rok upłynął pod znakiem umiarkowanego wzrostu gospodarczego, słabnącej złotówki i rosnących cen paliw. Na rynku pracy nie odnotowana wprawdzie drastycznych zawirowań, z pewnością jednak sytuacja osób poszukujących pracy nie była szczególnie komfortowa. W ubiegłym roku poziom bezrobocia w Polsce, wg informacji opublikowanych przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej wahał się od 11,8% w miesiącach letnich do 13,4% w lutym. Jak podał Główny Urząd Statystyczny przeciętne wynagrodzenie w grudniu 2011 roku wynosiło 4015,37 zł.
Pensje Polaków oczywiście były bardzo zróżnicowane w zależności od wykształcenia, doświadczenia, branży, kapitału i wielkości firmy, miejsca zamieszkania itd. Tradycyjnie najniższe były uposażenia osób rozpoczynających pracę, słabo wykształconych, z małych miejscowości.
Podejmujący pierwszą pracę absolwenci gimnazjów i szkół zawodowych liczyć mogli na około 1,5 tys. zł – 2 tys. zł miesięcznie, osobom tuż po maturze oraz kończącym szkoły policealne z reguły proponowano pensje w granicach od 2 tys. zł do 2,7 tys. zł. Na najwyższe uposażenia liczyć mogli rozpoczynający karierę zawodową absolwenci szkół wyższych (około 2,6 tys. zł – 3,4 tys. zł), przy czym wynagrodzenia „młodych magistrów inżynierów” były nieco wyższe niż „zwykłych magistrów” i zdecydowanie wyższe od wynagrodzeń „świeżo upieczonych licencjatów”.
Poziom wynagrodzeń rósł wraz z doświadczeniem zawodowym. Po trzech latach pracy absolwent szkoły średniej liczyć mógł na pensję w granicach 2,4 tys. zł – 3 tys. zł, natomiast osoba z wyższym wykształceniem na 3,2 tys. zł – 4,5 tys. zł.
Wysokość uposażeń zależna była w dużej mierze od branży i stanowiska pracy. Bardzo nisko opłacani byli przedstawiciele takich zawodów jak: sprzątaczka, salowa, pomoc kuchenna, szatniarz, dozorca, portier, woźny, pakowacz, robotnik niewykwalifikowany. Przeciętnie mogli oni liczyć na około 1,6 tys. zł – 2,2 tys. zł miesięcznie.
Adepci profesji nie wymagających szczególnych kwalifikacji, wykonywanych z reguły przez osoby z wykształceniem zawodowym takich jak: kasjer, ekspedientka, fryzjer, wizażystka, operator maszyn do produkcji, magazynier, pomoc biurowa, referent otrzymywali wynagrodzenie w granicach 2,1 tys. zł – 2,9 tys. zł.
Duża rozpiętość wynagrodzeń (2,4 tys. zł – 4,2 tys. zł) zauważalna była w grupie zawodów, do wykonywania których wskazane jest posiadanie wykształcenia średniego (doradca handlowy, konsultant, telemarketer, dysponent, sekretarka, recepcjonistka, księgowa, statystyk, archiwista, podinspektor, technik, brygadzista).
Jeszcze większą rozpiętością charakteryzowały się wynagrodzenia specjalistów z wyższym wykształceniem i z reguły oscylowały w granicach od 2,7 tys. zł do 5,8 tys. zł. Tradycyjnie najwyższe pensje charakterystyczne były dla kadry kierowniczej.
Podkreślić należy, że przedstawione w artykule informacje o poziomie wynagrodzeń w 2011 r. to już właściwie dane historyczne. Pensje Polaków być może niezbyt szybko, jednak nieprzerwanie rosną. Zgodnie z komunikatem Głównego Urzędu Statystycznego przeciętne wynagrodzenie w styczniu 2012 r. było o ponad 8% wyższe niż przed rokiem. Jeśli taka dynamika wzrostu płac utrzyma się w najbliższych miesiącach, to pod koniec 2012 roku będziemy przeciętnie zarabiać blisko 4,4 tys. zł.
/wszystkie stawki podane w artykule to kwoty brutto/