Poczytałem sobie trochę o kulisach realizowanego przez Andrzeja Wajdę, kolejnego arcydzieła. Pan Wajda bowiem kręci wyłącznie arcydzieła... Z naciskiem na kręci.
Wraże środowiska gdańskie, inspirowane przez wrogie elementy, tzn. byłych założycieli i działaczy Wolnych Związków Zawodowych, czyli element podejrzany i, z gruntu, sprzedajny, krew troista zalała.
A zalała go ta krew gdy pan Wajda kręcił (nomen omen) scenę z grudnia 79, kiedy to ów element antypaństwowy i nieodpowiedzialny, zorganizował manifestację upamiętniającą Grudzień 70.
Większość elementu została słusznie aresztowana. Ale, wśród nielicznych, którzy przedarli się pod bramę Stoczni Gdańskiej była drobna, niepozorna kobieta. I ona, ryzykując życie, przemówiła do ludzi. By pamiętali.
Zmarła niedawno. W nędzy i zapomnieniu. W jednym z gdańskich hospicjów...
Jednak pan Wajda, w swej twórczej inwencji, podmienił tę bohaterską dziewczynę na... No, jak myślicie, na kogo? Tak jest! Na Mędrca Europy, Lecha Zbawiciela Bolka Wałęsę.
Ale prawdą jest, bo trzeba oddać to, co oddać trzeba, że Lechu też wówczas przemawiał. Jak najbardziej....
Tyle, że z okna gmachu Komendy Milicji Obywatelskiej... I są jeszcze tacy, którzy to pamiętają. Niewdzięcznicy...
Ponieważ bohaterów III RP wykreowali, wspólnie i w porozumieniu, Kiszczak, Jaruzelski i Michnik, muszę przypomnieć, choć kilkoro, z tych, którzy już odeszli.
Wymazani z kart historii, nieobecni w świadomości społecznej. Bo nie zgodzili się na wolną Polskę, umeblowaną i urządzoną w Magdalence...
ANDRZEJ BUTKIEWICZ
Urodzony 30 czerwca 1955 w Nidzicy. Zmarł 7 marca 2008 w Norton k. Bostonu w USA.
Już w latach siedemdziesiątych był sygnatariuszem oświadczeń i komunikatów Studenckiego Komitetu Solidarności. Od 1978 działacz Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. Drukarz i kolporter niezależnych wydawnictw. Uczestnik manifestacji rocznicowych 11 listopada, Grudnia ’70, Konstytucji
3 maja. Brał udział w akcjach obrony prześladowanych. Jego mieszkanie było punktem kontaktowym WZZW. W sierpniu 1980 organizator słynnej „ Wolnej drukarni ” w Stoczni Gdyńskiej.
Po zakończeniu strajku współorganizator, a następnie kierownik drukarni MKZ Solidarność w Gdańsku. 13 grudnia 1981 internowany w obozie w Strzebielinku koło Wejherowa. Odznaczony pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski ( 2008 )
STANISŁAW KOWALSKI
Urodzony 6 sierpnia 1938 w Chojnicach. Zmarł 20 stycznia 1987 w Gdańsku.
Od 1978 współpracownik Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża.
Doktor elektroniki Politechniki Gdańskiej. W 1980 wiceprzewodniczący KZ Solidarności Politechniki Gdańskiej. Założyciel, redaktor, kolporter Serwisu Informacyjnego „ Solidarność ” na tej uczelni. Po 13 grudnia kontynuował wydawanie „Serwisu Informacyjnego ”. Wpółpracownik pisma „ Poza Układem ”, a następnie redaktor biuletynu „ Solidarność Walcząca Oddział Trójmiasto ”. Kilkakrotnie aresztowany. W roku 1982 skazany na 1 rok i 6 miesięcy więzienia. W 1985 ponownie skazany, tym razem na 1 rok więzienia z zawieszeniem
na 3 lata. Po aresztowaniu Andrzeja Gwiazdy w grudniu 1984 organizator i prowadzący modlitwy w intencji uwolnienia więzniow politycznych. Odznaczony pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007)
MARIAN PIEKARSKI
Urodzony 15-go grudnia 1951 roku w Chełmnie.
Zmarł 28 sierpnia 2007 roku w Walnut Creek, w Kalifornii.
Od roku 1979 był działaczem Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża.
W swoim prywatnym mieszkaniu w Tczewie drukuje pismo „Robotnik Wybrzeża” i inne wydawnictwa podziemne. W Sierpniu 1980 organizuje strajk
w Fabryce Urządzeń Okrętowych „Techmet” w Pruszczu Gdańskim.
Jako przewodniczący Komtetu Strajkowego reprezentuje „Techmet”
(legitymacja nr 0010) w Międzyzakładowym Komitecie Strajkowym w Stoczni Gdańskiej im. Lenina. Zostaje wybrany przewodniczącym Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” i czlonkiem Zarzadu Regionu Gdańskiego NSZZ “S”. Rezygnuje z członkostwa w ZR po listopadowych „czystkach” Wałęsy.
Zostaje wybrany delegatem na I Krajowy Zjazd NSZZ „Solidarność” w Gdansku. W stanie wojennym zostaje internowany w więzieniu w Iławie i później w Kwidzynie. W 1982 emigruje do Kalifornii USA.
ALINA PIEŃKOWSKA
Urodzona 12 stycznia 1952 w Gdansku. Zmarła 17 pazdziernika 2002 w Gdańsku.
Od 1978 działaczka Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. Kolporterka ulotek i wydawnictw niezależnych, współorganizatorka działalności samokształceniowej. Członek redakcji „ Robotnika Wybrzeza ”. 14 sierpnia 1980 przekazała do Radia Wolna Europa wiadomość o strajku i pierwsze postulaty strajkujących. Członek Prezydium MKS w Stoczni Gdańskiej. Współredagowała 21 postulatów. Autorka postulatu dotyczącego służby zdrowia. Wraz z Anną Walentynowicz zatrzymała opuszczających stocznię robotników po tym jak Lech Wałęsa ogłosił zakończenie strajku. Spowodowała tym samym kontynuowanie protestu jako strajku solidarnościowego z innymi zakładami. W Solidarności członek Prezydium MKZ Gdańsk. Od jesieni 1980 przewodnicząca Krajowej Sekcji Zdrowia Solidarności. Czlonek Prezydium Zarzadu Regionu. 13 grudnia 1981 internowana w Strzebielinku następnie Gdańsku, Bydgoszczy – Fordonie i Gołdapi.
Odznaczona pośmiertnie Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski ( 2006 )
KAZIMIERZ SZOŁOCH
Urodzony 8 kwietnia 1932 w Raciborowicach koło Hrubieszowa. Zmarł 10 marca 2009 w Gdańsku.
W grudniu 1970 jeden z przywódców strajku w Stoczni Gdańskiej.
Po grudniu prześladowany przez bezpiekę. Zwalniany z pracy. Kilkakrotnie uciekał obławie urządzanej przez SB. W listopadzie 1971 złożył w siedzibie KC PZPR w Warszawie protest przeciwko prześladowaniom na ręce I sekretarza Edwarda Gierka. Pozbawiany pracy, ponad rok pozostawał bez możliwości zarobku. Zmuszony do opuszczenia województwa gdańskiego.
Od 1975 na rencie inwalidzkiej z powodu choroby zawodowej. Od 1978 działacz Wolnych Zwiazków Zawodowych Wybrzeza i ROPCiO. Współpracownik KSS KOR i KPN. Kolporter niezależnych wydawnictw. W jego domu odbywały się spotkania konspiracyjne m.in. wykłady Lecha Kaczyńskiego. 18 grudnia 1978 przemawiał pod brama nr 2 Stoczni Gdańskiej w czasie obchodów rocznicy grudnia ’70. Po strajku sierpniowym w Stoczni Gdańskiej działacz Solidarności. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski ( 2007 )
TADEUSZ SZCZEPANSKI
Urodzony 28 lutego 1960. Zginał 16 stycznia 1980 w Gdańsku.
Od 1979 działacz Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża.
Był częscią grupy Stogów kolportującej ulotki i oświadczenia.
Brał udział w przygotowaniach obchódow rocznicy Grudnia ’70.
Dostarczył sprzęt nagłaśniający. Składał wieniec pod bramą nr. 2.
Był też członkiem Komisji Robotniczej w Elektromontażu w Gdańsku.
Najprawdopodobniej zamordowany przez bezpiekę.
Jego ciało wyłowiono z Motławy w marcu 1980.
Okoliczności jego smierci nigdy nie zostały oficjalnie wyjaśnione.
SB ( i to na poziomie MSW ) całkowicie kierowała sledztwem,
forsując wersję o tragicznym wypadku. Mimo wielkiego wysiłku ze strony SB włożonego w zafałszowanie faktów związanych ze śmiercią zaledwie dwudziestoletniego Tadeusza jest niemal oczywiste, że stał się on ofiarą bestialstwa bezpieki.
MAREK ZBOROWSKI
Urodzony 19 grudnia 1954 w Zielonej Górze. Zmarł 4 maja 1982 w Wiedniu.
Od 1979 działacz Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. Uczestnik spotkań samokształceniowych oraz manifestacji rocznicowych 11 listopada, Grudnia ’70, Konstytucji 3 maja . Kolporter ulotek i oświadczeń niezależnych.
Był częścią tzw. grupy Jana Karandzieja. Autor tekstów w prasie niezależnej n.p. krytyki zagłuszania Radia Wolna Europa. W sierpniu 1980 wspomagał strajk pozostając poza stocznią, aby pełnić rolę kuriera. Na krótko przed stanem wojennym wyjeżdża do Austrii w poszukiwaniu możliwości leczenia wady serca. Przetrzymany kilka godzin na mrozie przez służbę graniczną zachorowuje. Mimo długotrwałych prób leczenia w szpitalu w Wiedniu umiera w maju 1982 w wyniku powikłań po głębokim zapaleniu płuc.
A wielbicielom władzy ludowej, obrońcom Jaruzelskiego, Gomułki, Kociołka polecam do obejrzenia. Tak dla poprawienia humoru...
PS
Kim była kobieta wspomniana na wstępie?