I jest! Nareszcie mamy naszego księcia z bajki albo tytułową księżniczkę, tylko co dalej?
Każdy z nas ma jakieś doświadczenia w tej kruchej materii. Każdy ma zdanie na temat tego jak powinny
wyglądać dobre związki, takie udane, w których nigdy nie padają słowa żalu czy niezadowolenia.
Związki idealne.
A teraz do rzeczy. Nie ma czegoś takiego jak związek idealny.
Bo? Bo tak. Ja nie jestem idealna, Ty nie jesteś idealny, on nie jest, ona nie jest i żeby było ciekawiej- nie będzie. Nigdy.
Ale…
Nie ma ale. Każdy z nas jest inny, każdy ma wady. Wiem, brzmi jak frazes, bo przecież wychowani na klasyce literatury wiemy,
że miłość idealna istnieje. I takiej szukamy.
…znajdujemy! Jest. Idylla. Ja i On, ona i ja. Świat należy do nas. Pojawiają się pierwsze problemy,
pierwsze wierzchołki góry lodowej, ale płyniemy dalej, nieświadomi nadchodzącej tragedii.
Nie bez kozery ktoś powiedział kiedyś, że aby być razem trzeba nauczyć się kłócić. Umiejętność kłócenia się,
a w rezultacie wybaczania sobie i godzenia się to kluczowa umiejętność.
Zupełnie jak w tańcu. On prowadzi. Ale tylko wtedy, gdy ona podąża za jego ruchem. Kiedy spajają się w jedność.
Pomimo różnych kroków, utrzymują jedno tempo i charakter tańca. Pełna miłości rumba w każdej chwili może zamienić się w pełne pasji tango.
A co do godzenia się to po pierwszej kłótni wiesz, które z Was prędzej przyzna się do winy – niekoniecznie będąc winne.
A które zacietrzewi się w swojej złości i dumnie uniesie ogon, czekając na przeprosiny.
Bycie we dwoje to praca. A jak wiadomo nie każdy lubi się przemęczać. To kompromisy, ale są ludzie, którzy na nie,nie przystają. Bycie razem to czasami przetłumaczenie własnej „zajebistości”, żeby poszła się przejść,
bo chcesz porozmawiać z partnerem/ partnerką bez wybujałego ego. Zdarza się, że posłucha wtedy to się nazywa dialog.
A tych życzę Wam i sobie jak najwięcej.