Zamieszczam wg. mnie najlepsze inspiracje Lwa Tołstoja.
Człowiek dowie się, że nigdy nie umrze, dopiero wówczas, kiedy zrozumie, że nigdy się nie narodził.
Ratować można to, co ginie, a nie to, co jest wieczne.
Nic tak nie osłabia sił człowieka, jak nadzieja na ratunek i szczęście bez własnego wysiłku.
Człowiek popsuł sobie żołądek i narzeka na obiad. Tak samo jest z ludźmi niezadowolonymi z życia.
Każda namiętność w sercu człowieka jest z początku jak żebrak, potem jak gość, i wreszcie - jak gospodarz domu. Postaraj się odmówić żebrakowi, nie otwierając mu drzwi domu.
Największe przeobrażenia w świecie zachodzą nie dzięki zrywom, lecz dzięki małym, niezauważalnym zmianom.
I w ciężkiej chorobie tkwi dobro. Kiedy ciało słabnie, silniej czuje się dusze.
Kto przeniósł poznanie swego życia w swoje duchowe "ja", nie może doznać zła ani w życiu, ani w śmierci.
Naprawdę złodziejem jest nie ten, kto ukradł potrzebną mu rzecz, lecz ten, który posiada rzeczy zbędne dla niego, a konieczne innym. Tak czynią bogaci.
Bóg zesłał ludziom pożywienie, a szatan - kucharzy.
Każdy niech zamiata przed swymi drzwiami, a cała ulica będzie czysta.
Nic tak nie rozbudza lenistwa jak jałowe rozmowy.
Problemy rozwiązuje się nie w dyskusjach, lecz samotnej kontemplacji.
Większość życiowych problemów rozwiązuje się jak algebraiczne równania: sprowadzeniem do najprostszej postaci.
Mądrość jest nieskończona; im bardziej się w nią zgłębiasz, tym bardziej jej potrzebujesz.
Uczony zna wiele książek, człowiek wykształcony - takie, które są aktualnie w modzie, mądry - wie, dlaczego żyje i co ma czynić.
Żyjąc wśród ludzi, nie zapominaj o tym, co poznałeś w samotności. W samotności myśl nad tym, co poznałeś, obcując z ludźmi.
Myśli są jak goście. Nie ponosimy odpowiedzialności za to, jakie myśli do nas przychodzą - dobre czy złe. Ale w naszej mocy jest odpędzać złe i zatrzymywać dobre.
Złej myśli nie można odpędzić, gdy przyjdzie do głowy, ale można zrozumieć, że jest zła.
Kiedy spotykają cię nieszczęścia, wiedz, że przyczyna leży nie w tym, co robiłeś, ale w tym, co myślałeś.
Im mądrzejszy i lepszy jest człowiek, tym łatwiej rozpoznaje siebie w innych.
Sumienie to zrozumienie w sobie pierwiastka duchowego. I tylko takie jest niezawodnym przewodnikiem życia.
Gdyby ludzie zrozumieli, że żyją nie tylko swoim życiem, ale także życiem wszystkich, wiedzieliby, że czyniąc dobro innym, czynią je sobie.
Jeśli pytasz, po co jest zło, odpowiadam pytaniem: po co jest życie? Zło istnieje, aby istniało życie. Życie polega na wyzwalaniu się od zła.
Grzeszyć jest rzeczą ludzką, usprawiedliwiać swój grzech - szatańską.
Potępiasz innych, nie znając ich. A ileż złego wiesz o sobie i puszczasz to w niepamięć. (...)
Nie można osądzać człowieka. Wydałeś sąd a człowiek już się zmienił.
Człowiekowi dana jest władza tylko nad samym sobą. (...)
To, co się doskonali, zmienia tylko formę.
W sporach ginie prawda. Często najmądrzejszą odpowiedzią jest milczenie.
Nauka jest tylko wtedy sprawą ważną, kiedy służy prawdziwemu dobru ludzi. Sowy widzą w ciemnościach, ślepną jednak w świetle słonecznym. Podobnie bywa z uczonymi. Znają mnóstwo niepotrzebnych naukowych głupstw, nie wiedzą zaś i nie mogą wiedzieć najważniejszego: jak powinien żyć człowiek.
Wiedza daje pokorę wielkiemu, dziwi przeciętnego, nadyma małego.
Żadne, najgenialniejsze nawet rozwijanie utworu nie może go tak ulepszyć, jak skreślenia.
Po cóż wdawać się w subtelności, kiedy tylu jeszcze wielkich prawd nie wypowiedziano. (...)
na świecie nie ma winnych. Szczęśliwy ma rację.
Dopóki ludzie będą czuć się obywatelami poszczególnych państw, nie zaś braćmi, nie będzie między nimi pokoju.
Za nierówność między ludźmi odpowiedzialni są zarówno ci, którzy się wywyższają nad innych, jak i ci, którzy się poniżają.
Nie tylko jeden człowiek nie ma prawa rozporządzać wieloma, lecz i wielu rozporządzać jednym.
Silni tego świata są wielcy tylko dla ludzi przed nimi klęczących.
Kara jest pojęciem, z którego ludzkość zaczyna wyrastać.
Żaden dobrobyt społeczny nie naprawi zła, dopóki ludzie się nie zmienią.
Człowiek kocha innych prawdziwą miłością nie dla zysku, ale dlatego, że w miłości znajdują szczęście.
Kochać - oto Dobro, być kochanym - zaledwie szczęście.
Boisz się śmierci, ale pomyśl, co byłoby z tobą, gdybyś musiał żyć wiecznie taki, jaki jesteś.
Docenione z komentarzy:
Wieczna omyłka, jakiej ulegają ludzie, to utożsamianie szczęścia ze spełnieniem marzeń.
Zło tkwi w nas samych, to znaczy tam, skąd sami możemy je usunąć.
O Tołstoju na wikipedii: http://pl.wikipedia.org/wiki/Lew_To%C5%82stoj .
O Tołstoistach : http://pl.wikipedia.org/wiki/To%C5%82stoizm .
PS: Przypominam, że są to wybrane aforyzmy. Niektóre aforyzmy były ze sobą sprzeczne i niezbyt wysokich lotów, także nie ma co za bardzo idealizować Pana Tołstoja.
PPS: Propozycje innych aforyzmów zapraszam do komentarzy dawać ;).