Teoria grzechu czyli dylemat emeryta

Teraz, gdy mnie żaden urząd już nie drażni,
Nikt mnie o nic nie obwinia, nikt nie pyta,
Kiedy jakość nie przekłada się na ilość...
Bardzo cenię swą pozycję Emeryta.

Każdy dzień się komponuje w nowy wątek,
Bo wczorajszy jest po prostu bez znaczenia.
Nowe plany bardzo ważne na początek,
Dosyć szybko mają walor zapomnienia

Nic człowieka już praktycznie nie pogania
I rankami mnie nie szarpie żaden dzwonek,
Gdzieś za ścianą z kaszlu dusi się sąsiadka
A  za oknem popisuje się skowronek.

A ja drążę snu pięknego o podbojach
Niewystygłe acz sprężyste w treści wątki,
Mam dylemat –zerwać owoc zakazany....
Czy też skupić się już na uprawie grządki !

Gdy mnie nudzi grzesznych planów roztrząsanie,
Mym organem los brutalnie nie potrząsa,
Szepnie żona – wstań kochany na śniadanie,
Ale przed tym wymyj buzię, przyczesz wąsa.

Na stoliczku ciepłe czeka już jajeczko,
Które chrupnę przedostatnim ząbkiem zdrowym,
Potem zrobię sprawnie, gładko trzy przysiady
By być nadal „zawsze sprawnym i gotowym”.

A gdy wreszcie wyjdę z domu bez pośpiechu,
Pełen życia, już po kupce i ablucji,
W wystawowych szybach sprawdzam swą urodę,
Bo na jakość mam gwarancję Konstytucji !

Potem pójdę krokiem wolnym, westernowym
Alejkami mego miasta bez pośpiechu,
Rozważając swoje plany biznesowe,
Składające się z teorii ...głównie grzechu.

I wnukowi zawsze służę dobrą radą
Kiedy chłopię ma dylemat kłopotliwy:
Co jest lepsze ? atrakcyjny żywot singla,
Czy coroczne uprawianie własnej niwy?

Lecz pamiętaj zawsze wnusiu o portfelu
Gdy na szampan i kobiety przyjdzie chętka,
Tu potrzebne będą męskie rozwiązania:

Wygrać w Toto? dać drapaka? albo ...dętka !

 Gdy tak sobie snuję mrzonki eteryczne a już słońce pokraśniało
w nieboskłonie, mógłbym dalej tak zanudzać dylematem ...
ale nawet i dylemat ma swój koniec!

© Janusz D.