...
Zacznijmy od Maksymiliana Kolbego. Był kimś w rodzaju przedwojennego Rydzyka. Pionierem w wykorzystywaniu mediów do katolickiej ewangelizacji. Bazował między innymi na antysemityzmie. Jego wydawnictwa biły rekordy nakładów i wpływu politycznego na społeczeństwo.
Czy wierzył w brednie, które wypisywały jego wydawnictwa?
Myślę, że nie we wszystkie.
Jakie motywy nim kierowały? Nie wszystko należy oceniać jednoznacznie negatywnie. Zapoznanie się z twórczością Maksymiliana Kolbego wskazuje na to, że chciał również chronić przed nadużyciami dokonywanymi przez środowiska zdominowane w II RP przez Żydów. Motywować katolików do aktywności politycznej i gospodarczej. Itp.
Kiedy znalazł się w Obozie Auschwitz, zobaczył jakie efekty przyniosła wieloletnia propaganda antysemicka, w której czynnie się udzielał. Maksymilian popełnił samobójstwo.„ Oddał swoje życie za życie innego więźnia”. Tak to ujmuje katolicka hagiografia. Zrobiono z niego świętego. W towarzystwie innych świętych nie wyróżnia się specjalnie brakiem etyki. Mamy znacznie gorszych. Także autorstwa JP2.
Getta nie wymyślili hitlerowcy. Mniejszości religijne i etniczne były okresowo prześladowane zawsze i wszędzie. W Rzeczypospolitej Obojga Narodów system prawny zapobiegał wielu konfliktom z mniejszością żydowską. Bardziej tolerancyjny system spowodował, że nasze tereny stały się ojczyzną wielu pokoleń Żydów. Prześladowani Żydzi z całej Europy uciekali do Rzeczypospolitej.
Rozbiory i XIX wieczna koncepcja państwa narodowego spowodowały gwałtowną zmianę stosunków prawnych i postaw społecznych.
Żydzi, którzy od wieków pozbawieni byli formalnych wpływów na politykę państwa nie zrozumieli, że rozbiory są dla nich bardzo szkodliwe. Bardzo niewielu przyłączyło się do ruchu na rzecz odzyskania niepodległości. Niepodległość też zaczęła być inaczej rozumiana.
Żydzi zawsze nazywali siebie Narodem. Teraz to słowo zmieniło znaczenie. W XIX wieku na terenach, które dawniej należały do Rzeczypospolitej powstało wiele ruchów narodowych.
Syjonizm był ich żydowskim odpowiednikiem.
Narodowcy musieli zidentyfikować swoich i odseparować się od obcych. Właśnie u nas było to najtrudniejsze. Carska Ochrana miała w tym swój udział. Rozdźwięki wśród poddanych ułatwiały sprawowanie rządów.„Protokoły mędrców Syjonu” to fałszywka wyprodukowana przez Ochranę w tym właśnie celu.
Kościół Katolicki zawsze był antyżydowski. Wystarczy przeczytać katolickie tłumaczenia Biblii. Szczególnie Nowego Testamentu. Tam gdzie w tekście mamy pozytywne uwagi o otoczeniu Jezusa występują słowa: „rzesza wielka, uczniowie, pięć tysięcy, bliźni,...,itp.”. Tam gdzie tłum przyjmuje postawę wrogą Jezusowi, mamy w polskim tłumaczeniu słowo „żydzi”. W polskim tłumaczeniu ani słowa o tym, że tysiące Żydów szło za Jezusem. Jest tam tylko, że Żydzi zamordowali Jezusa.
I tak nauczali od wieków polscy proboszczowie i biskupi.
W II RP postawy antysemickie występowały powszechnie. Szczególnie z tego powodu, że w tym okresie zasymilowani Żydzi, w większości niewierzący lub katolicy (przechrzty) opanowali wiele ważnych zawodów. Żydzi przestali być jedynie handlarzami, bankierami (lichwiarzami), karczmarzami, przemysłowcami...
Żydzi w II RP mieli prawo czuć się prześladowanymi. Tak jednak się stało, że po roku 1939 mogli porównać polski antysemityzm z niemieckim i sowieckim (ten ostatni również był dotkliwy).
Polski antysemityzm przetrwał komunę w dobrej formie i w ramach wolności wyrażania swoich poglądów przeżywa renesans. Dominuje antysemityzm prawicowy. Lewicowy antysemityzm również istnieje. W czasie komuny ukazywały się agresywne antysemickie wydawnictwa (na prawach rękopisu), podobnym sposobem produkowane co solidarnościowe samizdaty. Nikt tych wydawnictw nie prześladował, ale nakłady były bardzo niskie i małe zainteresowanie.
Mimo II Soboru Watykańskiego, który odciął się od kościelnego antysemityzmu i prowadzonej w duchu pojednania polityki JP2, głównym inspiratorem antysemityzmu jest znowu ksiądz katolicki – Tadeusz Rydzyk.
Adam Jezierski
...