Nie umiemy walczyć z narkomanią.
W Polsce i na świecie. Prośby, namowy i pobożne życzenia są nieskuteczne. Nie pomaga prohibicja. Co można byłoby zrobić w tej sprawie?
Najpierw postawmy sobie cel. Nie może być nim całkowita likwidacja narkomanii. Cele muszą być możliwe do zrealizowania. To znaczy, że celem powinno być ograniczenie narkomanii.
Jak to zrobić?
Proponowałbym trzy programy: Jeden skierowany do małych dzieci, drugi do młodzieży i trzeci do narkomanów.
W starych klasycznych bajkach straszono dzieci niebezpieczeństwami, które realnie im zagrażały. Żeby nie oddalały się same do lasu. Żeby były ostrożne w kontaktach z obcymi. Żeby nie wchodziły do nieznanej wody. Itp. Te bajki to horrory. Ale, po opowiedzeniu bajki, babcia przytulała wnuczka i mówiła mu, że z nią jest bezpieczny.
Dziś powinniśmy straszyć małe dzieci ruchem ulicznym, oczywiście również kontaktami z obcymi i również narkotykami, a także np. skakaniem na główkę do nieznanej wody...
Trzeba napisać nowe, dobrze przemyślane bajki dla dzieci. Trzeba też pamiętać o tym, że telewizor nie przytuli wnuczka. Kreskówki z telewizji straszą dla straszenia i nikt nie myśli o tym: Czego one uczą dzieci? Ani rodzice, ani autorzy kreskówek (z małymi wyjątkami).
Młodzież trzeba uczyć, czego innego. Wiadomo, że narkotyki są ogólnodostępne. Wiadomo, że młodzież eksperymentuje.
Młodzież wie, że jak ktoś wziął jeden raz, to nie musi zostać narkomanem, tak jak ktoś, kto raz napił się wódki, nie musi zostać alkoholikiem. Do młodzieży powinien dotrzeć jeszcze jeden prosty przekaz:
- Jeżeli wziąłeś jeden raz i spodobało ci się, to jesteś zagrożony. Jeżeli narkotyk ci w czymś pomógł, w czymkolwiek, to jesteś zagrożony narkomanią. Warto zwrócić się do poradni. Oczywiście takie poradnie powinny być (dużo poradni). Narkotyki szybko uzależniają!!!
A narkomanów trzeba leczyć.
Przeczytaj: >>> Środki psychoaktywne
Adam Jezierski
...