Drugie życie, czyli emigracyjna dziesięciolatka

Jak to dobrze, że zatrzymałeś te stare szpargały…!
Wizyta na strychu po puste słoiki na tegoroczne przetwory opłaciła się podwójnie.
Pieczołowicie przechowywany gruby folder – niemy świadek i powiernik minionych lat – pokrył się grubym kurzem. Lecz kurz niepamięci szybko się unosi, gdy tylko unosisz wieko.

Łapczywie przeglądasz karton. W dłonie wpadają Ci kolejne fanty, bez jakiejkolwiek logiki w kolejności swego wpadania:
• Karta informacyjna leczenia szpitalnego. Rozpoznanie: salmonella enteritidis. Cztery najgorsze dni życia ściśnięte na poszarzałym druczku.
• Talon “M-1”: mięso - 500g, woł./ciel. z kością - 400g, rezerwa - 3. Nie wykorzystany.
• Świadectwo Dojrzałości. Fryzury również.
• Frędzelek i spinka od starych butów. Wtedy krzyk mody – dziś w takich nie wyszedłbyś nigdzie.
• Plan zajęć w szkole, ręcznie rysowany, złożony w pół. W środku – Twój portret, autorstwa dziecka z Twojej grupy. Za nic nie przypomnisz sobie jego imienia.
• Partia gitary do “Hotel California”. Zawsze chciałeś umieć grać tę solówkę.
• Notatka z przejazdu trasą Kalisz–Sieradz: w miejscowości Chójno stoi Hotel Tumidaj.
• Bilet wstępu do ZOO – pierwsza randka z Olą.
• Bilet wstępu do kina – pierwsza randka z Agnieszką.
• Bilet do Wenecji – ostatni wyjazd z Agnieszką.
• Ulotka formatu A5; drukowałeś ją u kolegi. W treści odezwa do mieszkańców Twego osiedla w sprawie za głośnych dzwonów kościelnych. Sprzątaczki usunęły wszystkie już następnego poranka. Chciałeś drukować drugi rzut, ale koledze “zabrakło atramentu”.
• Wycinek ogłoszenia o pracę. Dostałeś ją. Później okazało się, że przed emigracją była Twoją ostatnią.
• Wiersz. Napisałeś go tuż przed wyjazdem.

***

Oda do siebie

Było gitarzystów wielu

Lecz żaden nie chciał zagrać przy Jankielu,

A cóż dopiero przy Tobie, Mości Jacenty

Gdzie Hendrix z Santaną nie dorośli Ci do pięty?

Toż oni już mogą na emeryturkę lub po młotka,

Bo i tak nie wycinają jak Ty “Wlazł kotka na płotka”.

Do tego przedziwnie Twa muzyka brzmi w uszach.

Czy dlatego, że lewą grabą struny ruszasz?

Ale już nie Lachy, ino Anglosasi

Będą mieli rozkosz słuchania Cię w krasie.

Że Ty nam wyjeżdżasz – to żałoba wielka.

Faktem tym jest rada tylko ta panienka

Rocznik cztery‑jeden (albo jedenaście)

Co to z piętra wyżej wrzeszczy, że nie zaśnie

Gdy sąsiadek z dołu wieczorową porą

Do społu z gitarą trochę pożępolą.

A wy przecież gracie piękne dobranocki:

Sex Pistols, Metalliki albo Kobranocki.

Zaś ten spod osiemnastki – by go gęsior kopnął

Nawet się odważał pukać w okno miotłą!

Że przy tym nie zleciał; jakiś akrobata (pewnikiem)

Widać wyćwiczony przez poprzednie lata (śpiewnikiem).

No więc cięgiem bierzesz swoje bez proszenia,

Bo do sztuki tutaj nie ma nastawienia.

I jak tu dać w to wiarę co przysłowie podaje,

Że muzyka zbliża narody i łagodzi obyczaje?

[wrzesień 2002]

***

A w tym samym czasie…

• Zarejestrowana zostaje partia polityczna pod nazwą “Platforma Obywatelska”.
• Zakłady Daewoo-FSO zawieszają produkcję Poloneza.
• Rozpoczyna się proces Slobodana Miloševica.
• Adam Małysz wygrywa konkurs Pucharu Świata w Zakopanem.
• W kinach premiery “Dnia Świra” i “Pianisty”.
• Podczas ósmej pielgrzymki do Polski, Jan Paweł II dokonuje konsekracji Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach.
• Wybucha afera Orlenu.
• Wybucha afera Rywina.