Spoglądam w Słońce, drażni moje oczy, muszę je zamknąć, ale promienie przebijają się przez powieki... Słońce na mnie patrzy, wpatruje się we mnie... czeka? mówi do mnie? coś pokazuje... idź ku Słońcu, to właśnie ten kierunek, to tam podąża twój los... tam już nie będzie pytań... tam spotkasz siebie...
Idąc ku Słońcu, zamykamy oczy, nie chcemy patrzeć... nie chcemy znać przyszłości, niech pozostanie zagadką, nieodgadnioną do końca, jedyną, właściwą... Tam trzeba dojść, lecz dróg jest tak wiele, ale znam już cel, wiem dokąd zmierzam... nie znam przyczyny, nie widzę szlaku, on zależy ode mnie... i od wszystkiego wokół.
Czas płynie w każdym momencie, każda chwila to krok, krok ku czemu...? ku nieuchronnemu, wiem to, nie boję się, wiem i idę tam.
Nie patrz wstecz, jest tylko ta chwila i cel na horyzoncie, czerwieni się wieczorem, za dnia bielą oślepia... Nocą pozwala śnić, marzeniom daje życie. Nie patrz wstecz, wypatruj jutra... Ono może być lepsze niż wczoraj.
Każdego dnia robię parę kroków, każdego dnia jestem bliżej Słońca, ku niemu chcę iść, to nieuchronne ...nie bój się, tak ma być ...tam na ciebie czeka spokój, idealny sen, w którym marzenia stają się jawą... W tym śnie jest szczęście, w tym śnie jest miłość, więc idę tam, robiąc krok po kroku...
Każdy ma swój czas, swoje własne tempo... nie wolno go zmieniać, bo Słońce się oddali... a nasza droga, jej właśnie nie znamy... widzimy szlak tylko tej chwili, następny krok zmienia naszą drogę, jest zależna od wszystkich kroków w przestrzeni... Na każdego przyjdzie czas, wszyscy się tam zbliżamy. To spacer o poranku, to kroki ciemną nocą, to czas, który mija...
Poczekam na swój moment, kiedyś przyjdzie ta chwila, chwila cichego odejścia do krainy spokoju. Wierzę, że tak ma być, że to nieuniknione. Wierzę, że wtedy naprawdę rozpoznam siebie, dotrę do tego co teraz tak dalekie... chociaż wyczuwalne. Wiem, że tu jest...
Idę ku Słońcu, ono na mnie czeka, promienie wyznaczaja kierunek, ale droga zależy ode mnie, od innych... Idę więc...
lekki powiew wiatru, lepki śnieg
idę tak przez siebie, dzień za dniem
włosy me kołysze wiatru wiew
kołysz moją duszę piękny śnie
