To wiersz o najwiekrzej tragedii jaką może przezyc człowiek
Się ucieszyliśmy,
prawie byłeś już z nami.
Tylko że Bozia chciała cię w niebie,
i niedała ci wyjść z brzuszka twojej mamy.
Ale mimo wszystko że cie nie ma
z nami uwierz że cie kochamy,
tak jak Michałka .
I zawsze i wszedzie o tobie pamiętamy.
PS. Ku pamięci naszemu nienarodzonemu dziecku.
Zawsze kochający TATUŚ