Interia360 Za miedzą

I łkają moje skrzypce ,a ty za miedzą nie słyszysz jej płaczu,nie wiesz jak spieszę ku tobie,by nie ostygła kawa w porcelanowych kubeczkach .by w oczach twoich ujrzeć Adriatyk.

Za miedzą , w drugiej dzielnicy,na innej ulicy , a tak daleko i tęskno,  gdy telefony głuche.  Głosu twego nie słyszę , dusza jak skrzypce łka. ,a wspólne marzenia  na  realizację czekają.a może z innym  już, podziwiasz nieznane  wyspy i ciche zatoczki? I tam ,jak ongiś ze mną  krzyżujesz oddechy,a mnie  wspomina  słodkie zostawiasz  na stare lata , z młodym sokołem  na dzikich plażach ósemki kreślisz?  Z  miłością jak z parasolem,gdy deszcz pada,nie ma go , nigdy nie wiadomo,kiedy odejdzie na zawsze!
Ach, przestań milczeć i powiedz prawdę, ,że nic dwa razy się nie zdarza,a to co było uleciało,  spojrzenia ,uśmiechy i  drugiemu oddałaś!. Proszę wróć chociaż na  pożegnalną podróż,a potem niech się świat zawali! .Nieważne ,ze kawa w filiżance   stygnie, a telefon milcz, w  sercu  mam   nadzieję ! I chociaż nic dwa razy się nie zdarza.,ale ty we mnie trwasz ,   tak daleko i blisko, tylko za miedzą,tam  są twoje piękne oczy  jak  Adriatyk,nad brzegiem   jego  muszelki  w dłonie twoje kładłem -pamiętasz? Jak  gwiazdy  zrywałem tam z nieba , a teraz  samotny  we wspomnieniach  na nim  błądzę!
I  tak bardzo  ,jak wtedy pragnę. ciebie .  Los,przypadek , złączył ,  nie będziemy  się oskarżać ,a zostańmy przyjaciółmi  ,gdy telefony zamilkną,na zawsze,a gwiazdy przestaną świecić,bo to co mnie dałaś  nikt już nie zdoła odebrać i nikt tak jak ty nie potrafi  powiedzieć "nic dwa razy się nie zdarza"? Ale póki co mamy w spólne  niebo , pod nim  możemy  się   przeprosić  i całować  z radosci, znów  jak papużki nierozłączki fruwać po świecie!  I   ten   świadomy wybór zwieńczy  na wieki niby sakrament małżeński
  I tylko taki związki ma szansę na sukces i  trwania w  okrutnym świecie!

I łkają  moje  skrzypce ,a ty za miedzą  nie słyszysz jej płaczu,nie   wiesz jak   spieszę ku tobie,by nie ostygła  kawa w porcelanowych kubeczkach  .by  w oczach twoich ujrzeć Adriatyk. Przyjdę i następną nocą we śnie , by sączyć kawę ,słuchać  ballady księżycowej ,Tam jest nasza  harmonia serc i umysłów.,  za miedzą niby tak  tak blisko  a  sięgnąć do warg twoich nie mogę..  tylko słowa  twoje we śnie ,   sprawia,że czuję  ich  pocałunek  i pieszczotę rąk...