Napisał ją Fryderyk Schiller, by uczcić radość z narodzenia Mesjasza w Betlejem. Polski tekst to dzieło Gałczyńskiego. Odą przywitamy Boga Jezusa Chrystusa w dzień Paruzji
O, radości, iskro bogów,
Kwiecie Elizejskich pól,
Święta, na twym świętym progu
Staje nasz natchniony chór.
Jasność Twoja wszystko zaćmi,
Złączy, co rozdzielił los,
Wszyscy ludzie będą braćmi
Tam, gdzie Twój przemówi głos.
Ona w sercu, w zbożu, w śpiewie,
Ona w splocie ludzkich rąk,
Z niej najlichszy robak czerpie,
W niej największy nieba krąg.
Wstańcie, ludzie, wstańcie wszędzie,
Ja nowinę niosę wam:
Na gwiaździstym firmamencie
Bliska radość błyszczy nam.
ateistom wyjaśniam!
Iskrą Bożą jest Jezus
Pola elizejskie to eden
Miłość bliźniego uczyni nas braćmi
z filmu " Kopia mistrza" reżyserką i scenarzystką Agnieszka Holland
Paruzja to dzień sprawiedliwości
Według proroków Starego Testamentu Dzień Pański ("Dzień Jahwe"), będący wyraźnym działaniem Boga, ma być dniem przerażającego "Gniewu Pańskiego", któremu mają towarzyszyć wielkie plagi i nieszczęścia - obejmujące jednak wyłącznie grzeszników. Dla wiernych sług bożych będzie to dzień wielkiej radości (zob. Jl 1,15; 2,1-11; Am 5,16-20; 8,9-10; So 1,14-17; Za 14,1-6; Ml 3,19-24).
Paruzja w Biblii to zwieńczenie historii zbawienia. Oznacza przyjście Jezusa Chrystusa w chwale na końcu historii świata, który objawi się, by zbawić wierzących i dokona sądu nad całym światem. Paruzja ukaże ostateczne zwycięstwo nad wszystkimi przeciwnikami Boga i jego dzieci. Jest rozumiana w Biblii jako czas szczególnego nawiedzenia stworzenia przez Stwórcę[1].