Fale Grawitacyjne istnieją. Jest to niemal pewne. Dowodów mamy bardzo dużo, tylko nie umiemy ich zauważyć.
Najważniejszym dowodem jest ruch wirowy, któremu podlegają wielkie masy. Gwiazdy, planety, galaktyki.
Dopiero przyjęcie założenia, że oddziaływanie grawitacyjne rozchodzi się ze skończoną prędkością, powoduje konieczność wystąpienia ruchu wirowego.
Są także trudne do podważenia dowody na to, że oddziaływanie grawitacyjne ma charakter falowy. Zwróćmy uwagę na to, że ruch wirowy obserwowany w Układzie Słonecznym, a także ruch wirowy naszej Galaktyki ma uporządkowany charakter.
Księżyc wykonuje pełny obrót wokół własnej osi dokładnie w tym samym czasie, w którym okrąża Ziemię poruszając się po swojej orbicie. Podobnie, w sposób uporządkowany wiruje Merkury. Najbliższa naszej gwieździe planeta okrążająca Słońce.
Wirowanie Księżyca jest analogiczne do znanego z mechaniki kwantowej „spinu połówkowego”. - Spin połówkowy jest „wartością własną” równania Schrödinger’a, które to równanie jest równaniem falowym.
Podobnie drugie prawo Keplera mówi o uporządkowaniu orbit poszczególnych planet. To uporządkowanie także odpowiada wartościom własnym równania falowego.
Jeżeli oddziaływanie grawitacyjne rozchodzi się zgodnie jakimkolwiek równaniem falowym to grawitacja jest falą. Taka jest definicja fali. Fala jest to zjawisko spełniające warunki równania różniczkowego falowego, albo jak w tym przypadku „równania operatorowego falowego”.
Można byłoby hipotezę istnienia fal grawitacyjnych zweryfikować numerycznie. (Za pomocą symulacji komputerowej). Symulacja komputerowa układu Ziemia Księżyc, w którym to układzie mamy bardzo precyzyjnie pomierzone dane dotyczące mas i odległości, umożliwiłaby obliczenie prędkości rozchodzenia się fal grawitacyjnych. Wiele wskazuje na to, że ta prędkość jest równa prędkości światła, ale bez wykonania obliczeń komputerowych nie można tego twierdzić z całą pewnością.
PS. Publikując ten artykuł liczę na to, że sprawą zainteresuje się ktoś, kto ma dostęp do odpowiednio silnego komputera potrzebnego do wykonania tych obliczeń.
Przeczytaj również: >>> Największa zagadka XX wieku. - Kot Schrodingera
Adam Jezierski