Zasadniczo istnieją 3 główne elementy rozmowy: 1) Zadawanie pytań, 2) Ujawnianie informacji, 3) Zmiana tematów. Rozumiejąc te 3 rzeczy dobrze, będziesz w stanie rozmawiać z ludźmi w różnego rodzaju sytuacjach społecznych.
Pytania są najlepszym narzędziem konwersacyjnym, które umożliwia wymianę informacji i włączenie drugiej osoby do rozmowy.
Zbyt wiele pytań, może czasami tworzyć wywiad lub dynamiczne przesłuchanie albo spowodować sytuację, w której jeden niezrównoważony człowiek czuje, że robi wszystko związane z dzieleniem się informacjami o sobie, podczas gdy drugi pozostaje czystą kartą.
Dobra rozmowa łączy otrzymywanie informacji wraz z udostępnianiem informacji.
Na przykład, jeśli jestem w pociągu, a osoba obok mnie czyta książkę, a ja chcę rozpocząć z nią rozmowę, mogę zapytać: „Co Pani czyta?” Po tym, jak udzieli mi odpowiedzi na temat nazwy tej książki, mogę zapytać „A o czym to jest?”
Ale po otrzymaniu odpowiedzi, zazwyczaj nie będzie jeszcze jednego pytania. Zamiast tego, dodam komentarz do tego co mówiła o książce, a potem opowiem trochę o książce którą czytałem niedawno i o tym co mi się w niej podobało.
Więc będę łączyć zadawanie pytań z udostępnianiem informacji.
Jeśli zaczął bym ujawniać bardzo dużo informacji nie dopuszczając innych do głosu, mógłbym wywoływać efekt braku zainteresowania drugą osobą i tym co mówi, sprawiał bym wrażenie kogoś kto po prostu chce się komuś wygadać.
Niektóre rodzaje rozmów będą oczywiście posiadać więcej jednego od drugiego. Jak w przypadku gdy rozmawiasz z kimś na temat wspólnych zainteresowań, to obaj możecie stosować wiele wypowiedzi, które polegać będą na wspólnym dzieleniu się informacjami i opiniami.
Tak naprawdę istnieje nieskończona liczba sposobów na które rozmowa może przebiec i nie można mieć wcześniej przygotowanych skryptów i planów dla każdej sytuacji. Kiedy starasz się słuchać kogoś, lub wymyślić, co powiedzieć dalej, trudno jednocześnie odnieść się do całego ogólnego planu w twojej głowie. I po pierwszych kilku stosunkowo łatwych do przewidzenia krokach, rozmowa może szybko zgasnąć w dowolnej liczbie kierunków. Jest to całkowicie niepraktyczne próbować iść rozpocząć z kimś rozmowę w wielkim schemacie, który obejmuje każdą możliwość.
W rozmowie trzeba nauczyć się i przyzwyczaić do szybkiej improwizacji. Im częściej będziesz praktykował rozmowę z ludźmi tym bardziej stanie się to dla ciebie wygodne. Musisz podać swój umysł wystarczająco dużej ilości doświadczenia, żeby można było przełączyć kilka początkowo trudnych umiejętności na auto pilot.
Oczywiście istnieje też wiele czynników, które niezależnie od tego jak rozwinięte są twoje umiejętności konwersacyjne, już na starcie determinują to jak rozmowa może przebiec.
Niektóre z nich to:
- Czy inna osoba lub ludzie są w nastroju do rozmowy czy ktoś jest zajęty, roztargniony, zainteresowany czymś innym, itd.
- Ile masz wspólnego z drugą osobą. Jeśli nie ma wiele podobieństwa w sprawie kluczowych punktów między wami, rozmowa może być już w martwym położeniu przed jej rozpoczęciem.
- Wrażenie jakie wywarłeś na rozmówcy, czy widzicie się po raz pierwszy lub z wcześniejszych wizyt. To może zdecydować o tym jaką postawę przyjmą rozmawiając z tobą, jakie tematy będą chcieli omówić lub jakich uniknąć, itd.
- Wiek rozmówcy, jeśli jesteś np. w wieku 50 lat i rozmawiasz z 20-letnim współpracownikiem, to prawdopodobnie rozmowa będzie miała inny charakter w porównaniu jakbyś rozmawiał z kimś w swoim wieku.
- Ważne, czy jesteś odpychający lub zastraszający dla drugiej osoby w jakiś sposób. Być może jesteś bardzo przystojny i elegancko ubrany, o wyższym statusie społecznym, lub posiadający pewną renomę, takie czynniki mogą zastraszyć innych ludzi. Z drugiej strony możesz być nie zadbany, o nie miłym zapachu, czy niechlujnie ubrany to także może zniechęcić innych ludzi.
Zanim w ogóle rozpoczniesz z kimś rozmowę powinieneś być w stanie postawić się na miejscu tej osoby czy grupy osób i odpowiedzieć sobie na następujące pytania:
- Co on/oni chcą wydostać z tej rozmowy? Czy chcą mieć krótką, niezobowiązującą pogawędkę w której można pożartować? Czy chcą mieć stymulującą i głęboką dyskusję na ważny temat?
- Czy chce/chcą, aby ktoś ich wysłuchał?
- Czy chcą wsparcia w czymś, co ich nurtuje?
- Jakimi tematami mogą być zainteresowani, tak by byli w stanie przyczynić się i dodać coś od siebie do rozmowy? W czym mogą być entuzjastami? Czego nie mówić by nie pozostawić ich z niczym do powiedzenia? (np. nie rozmawiać o piłce nożnej z kimś, kto nic nie wie o tym sporcie).
- Czy są jakieś tematy, których powinienem unikać, rzeczy, które mogą zakłócić ich poglądy, lub sprawić, że poczują się nieswojo?
- Jaki wydają się mieć ogólny styl rozmowy? Czy są bardziej zastrzeżonymi i skrytymi osobami? Czy są bardziej otwarci i rozrywkowi?
To nie znaczy, że każdą rozmowę będziesz prowadził tylko ze względu na innych, tutaj chodzi o to, że jeśli masz takie informacje, możesz podejmować lepsze decyzje.
Oczywiście nie możemy wszystkiego wiedzieć, zwłaszcza z ludźmi, których nie znamy bardzo dobrze lub wcale, ale gdy rozmowa toczy się często możemy podnieść istotę tego, co druga osoba lubi i zdecydować jak najlepiej rozmowa może wyjść w oparciu o to.
Ideałem jest, aby móc rozmawiać z każdym w dowolnym momencie. Myślę, że jeśli jesteś dobrym rozmówcą można się dogadać w większości rozmów, ale realnie nie można wygrać ich wszystkich. Czasami masz zamiar porozmawiać z kimś a to będzie tylko niewygodne i wymuszone, bo nie będziecie mieli sobie wiele do powiedzenia nawzajem. Może dlatego, że z tobą jest coś nie tak, może z nim, a może okoliczności, lub kombinacja tych trzech. Nie trzeba być złym na siebie, jeśli nie można mieć idealnej rozmowy z każdym kogo spotykacie.
Źródło: http://bylemniesmialy.pl/jak-powinna-wygladac-rozmowa-i-co-decyduje-o-tym-jak-przebiegnie/
Licencja: Creative Commons - bez utworów zależnych