Niechaj pożywienie będzie Waszym lekarstwem, a lekarstwo pożywieniem! Hipokrates miał całkowitą rację, tylko kto go jeszcze dziś słucha!
Niejednokrotnie zastanawiałam się nad działalnością firm farmaceutycznych i ściśle z nią powiązanej, współczesnej medycyny. Przeciętny Kowalski jest obecnie agresywnie atakowany reklamą pigułek na wszystko. Będąc przeziębionym, zapisze się do doktora. Jego lekarz rodzinny w gabinecie ma “karteczki” z logiem firmy farmaceutycznej. Na ścianach wisi zegar i plakaty z reklamami konkretnych preparatów, czasem ma też fartuch z wyszytą reklamą jakiegoś leku/producenta.
Oczywiście z gabinetu lekarskiego Kowalski wyjdzie z receptą na kilka specyfików, na które wyda średnio 30-100 zł. Przyjmuje się, że tzw. przeziębienie trwa statystycznie 7 dni, bez względu na to, jakie leki chory w tym czasie przyjmie. Nasz organizm ma doskonałe narzędzia do walki z tego typu przypadłościami, m.in. niepotrzebnie demonizowaną gorączkę. Dlaczego więc przeziębionemu Kowalskiemu wręcza się receptę na antybiotyki, których nie potrzebuje ? Dlaczego sugeruje mu się wydanie kilkudziesięciu złotych na lekarstwa, które nie są mu niezbędne? Dlaczego lekarze, zamiast właściwie zając się pacjentem, zgodnie z hipokratesową maksymą “Primum Non Nocere” – przede wszystkim nie szkodzić, zajmują się dystrybucją niepotrzebnych często lekarstw? Oczywiście współczesna medycyna ma ogromny, pozytywny wkład w przedłużanie i ratowanie naszego życia, którego nie neguję. Problem w tym, że w ostatnich latach wszystko to zaczęło zbaczać w niebezpiecznym kierunku.
Kluczowym czynnikiem wpływającym na stan naszego zdrowia nie są leki, jakie przyjmiemy. Jest nim pożywienie, które zjadamy każdego dnia. Oczywiście poza nagłymi zachorowaniami na groźne choroby – wtedy odpowiednie leki ratujące w danym przypadku życie są niezbędne.
Od jakości jedzenia i naszej wiedzy w zakresie odżywiania zależy nasze obecne i przyszłe zdrowie. Jednak wiedzę o żywieniu przeciętnego Polaka (o Amerykanach nie wspominając) można śmiało nazwać Żywieniowym Analfabetyzmem. Słyszeliśmy coś o tłuszczach, węglowodanach, białkach i witaminach. Wiemy co nieco o układzie odpornościowym i krwionośnym. Mniej więcej wiemy jaką funkcję pełni wątroba, o trzustce i śledzionie wiemy niewiele. Bo przecież “po co to komu?”.
“Natura sanat, medicus curat” – “Natura leczy, lekarz czuwa” (Hipokrates)
Ludzie mają inne zajęcia, niż szczegółowe zgłębianie wiedzy o żywności. Dlatego to właśnie do lekarza powinien należeć obowiązek informowania i edukowania pacjentów, jak utrzymać się w dobrym zdrowiu. Powinni być skarbnicą wiedzy z dziedziny dietetyki, zaś po chemiczne lekarstwa sięgać w ostateczności. Być może wśród moich czytelników znajdzie się jakiś był lub obecny student medycyny, który odpowie na pytanie – Ile godzin na studiach medycznych poświęca się dietetyce i odżywianiu? Ile mówi się o diecie kluczowej dla skutecznego leczenia wszystkich niemal chorób?
Jedna z najbliższych mi osób jest chora na nowotwór. Podczas wizyty w klinice onkologicznej Pani doktor na moje pytanie “Co powinien jeść pacjent chory na nowotwór” odpowiedziała “Wszystkie dobre rzeczy, wędlinkę, rybki, chlebek, warzywka”. Czy powinien wprowadzić jakieś zmiany w diecie? “Nie jest to niezbędne”. Nie wiedziałam, czy śmiać się z tych “mądrości”, czy płakać. Udowodniono kluczowe znaczenie prawidłowej diety z leczeniu chronicznych chorób, wynikających z długotrwałego trucia i wyjaławiania organizmu z substancji odżywczych. Takimi chorobami jest większość nowotworów. Dlaczego więc odpowiedzią współczesnej medycyny jest ZATRUCIE organizmu chemio i radio terapią? Nie jest to ani logiczne, ani celowe. Współczesna medycyna konwencjonalna jest najczęściej bezradna w przypadku zaawansowanych, późno wykrytych nowotworów. Zamiast leczyć przyczynę, medycyna skupia się na likwidowaniu guzów, co w dłuższej perspektywie prowadzi do nawrotu choroby i śmierci pacjenta.
Onkologia i kilka innych dziedzin medycyny, zawędrowały w ślepą uliczkę. Pora wrócić do Hipokratesa.
Źródło: Smartfood
Źródło: Smartfood