JustPaste.it

Doga Krzyżowa z komentarzem Jezusa

Drogę tę podyktowałem Annie dla dusz, które pragną wzrastać i zabiegać o MOJE KRÓLESTWO.

Drogę tę podyktowałem Annie dla dusz, które pragną wzrastać i zabiegać o MOJE KRÓLESTWO.

 

ae1c299fc25b5157b2294b9daf293dee.jpg

Jezus:  Odłóż swoje własne rozważania i pójdź za Mną.

Stacja I i II. — Każdy niesprawiedliwy wyrok wydany na brata czy siostrę jest powodem zwiększenia ciężaru krzyża w drugim człowieku. A zatem trzeba zaprzestać oskarżać, a raczej patrzeć z litością na biednego grzesznika i ogarniać go miłością.

Przyjęcie z pokorą cierpienia oraz modlitwa za tego biedaka przeważa szalę miłości i powoduje nawrócenie grzesznika; zaś twoje niesprawiedliwe sądy są przyczyną diabelskich igraszek i dodatkowych umęczeń dla tego, którego osądzasz.

Stacja III. — Każdego dnia upadasz, Moje dziecko. Twój upadek powoduje ból Moich kolan. Upadam wraz z tobą.

Proszę cię, byś w każdym dniu ćwiczyła się, zmniejszając te upadki; byś poprzez swoje ofiarki, oparcie się namiętnościom i dogadzaniu sobie, odrzucała, wyrzucała z głębi swego ciała cały brud, który jest czymś odrażającym dla Boga. To może czynić każdy człowiek, jeśli chce wzrastać w wierze.

Upadkiem dla człowieka jest schlebianie własnemu „ja", by poczuć złudne, diabelskie odprężenie i diabelski luksus... Ba, ale po tym odzywa się — przez działanie sumienia — niesmak i żal! To sumienie mówi nam, na ile silny był upadek, wyrzuca zło, które tkwi w duszy.

Stacja IV. — Każda matka kocha swoje dziecko miłością ogromną, taką która jest w stanie góry przenosić.

Każdy twój brat czy siostra są dziećmi Mojej Matki. Ból i cierpienie im zadane są powodem cierpień Mojej Matki. Pomyśl o tym, gdy będziesz raniła swego brata.

Stacja V. — Nie obawiaj się, dziecko, słabości ludzkich i ludzkiej niewdzięczności. Pomagaj wszystkim potrzebującym, tak jak to dziś uczyniłaś ujmując się za staruszką.

Patrz zawsze na Mnie, bo to Mnie Samemu pomagasz i Ja to dobro przyjmuję.

Niewdzięczność pochodzi od szatana — to jego dzieło.

Czyń dobro — poprzez czynienie go swoim braciom — Swemu Nauczycielowi.

Stacja VI. — Widzisz, jak niewiele kosztuje mały gest — a jest on wielką ulgą dla potrzebującego.

Czasami wystarczy tylko uśmiech — i zawsze modlitwa — za drugą osobę...

Stacja VII. — Kiedy upadnie człowiek, ty nie dokładaj mu większego ciężaru swoją „nauką".

Pamiętaj, że jest czas na naukę i czas na pomoc fizyczną. Temu, który upadł, trzeba podać dłoń, by się podniósł. Nauka w drugiej kolejności, a zawsze — modlitwa.

Stacja VIII. — Moje dziecko, płacz z tymi, którzy płaczą, a wesel się z tymi, którzy się weselą. Wnętrze swojej duszy zachowaj dla Mnie.

Stacja IX. — Każdy następny upadek w życiu człowieka stanowi bardzo duży ciężar, a sił ubywa, dlatego tak postępuj, by wyeliminować niepotrzebne upadki.

Trzeba zacząć chodzić wolniej, bez zbędnego pośpiechu, co oznacza analizowanie, kontrolowanie swojego postępowania.

Ćwicz się w dobrem, aby odrzucić wszelkie zło, bo zło jest upadkiem grzesznika.

Stacja X. — Moje dziecko, każdy człowiek lubi być odpowiednio ubrany. Powoduje się w tym troską o zdrowie (zimą ze względu na niskie temperatury) oraz o to, by okryć (latem) nagie ciało.

Ubranie, gdy jest estetyczne, daje również człowiekowi lepsze samopoczucie. Jest więc niezbędnym elementem materialnym w jego życiu.

Pozbawienie biedaka odzienia w zimie powoduje przemarznięcie organizmu oraz sprawia cierpienia duchowe.

Czy więc nam wolno, czy mamy prawo podejść do człowieka i tak po prostu rozebrać go?

Czy tak można uczynić, powiedz!

Stacja XI. — Kiedy poczujesz, że cię przybijają do belki krzyża, że to przybicie jest niesprawiedliwe, hańbiące twoją godność — nie broń się wtedy, Moje dziecko, pomiń człowieka, który cię krzyżuje, bo w tym czasie twoja obrona spowoduje odmienny skutek: wywoła złość u twoich katów.

Oddawaj to zaraz Mnie, a milcz wobec ludzi.

Nie dziel się z ludźmi swoją krzywda, nie zrozumieją. Ten czas należy do Mnie.

Stacja XII. — Jeżeli człowiek odchodzi z tego świata, zawsze jest to zgodne z wolą Boga i dokonuje się za Jego wiedzą.

Umierającemu należy oddać cześć i szacunek. I tu najlepiej milczeć i modlić się. Bieganie wokół niego, podniesione głosy, hałas — przeszkadzają człowiekowi przejść do krainy wieczności, przed Sąd Boży. Szkoda, że ludzie o tym nie myślą.

Stacja XIII. — Przychodzi taki moment, w którym wszystkie bóle i uciążliwości tego świata przemijają.

Istnieje jednak WIECZNOŚĆ.

Z im większą miłością przyjmujesz trudy i utrapienia tego świata, tym większa będzie twoja ulga i szczęście w życiu wiecznym. I na odwrót: im bardziej będziesz dążyć do wygód tego świata i poddawać się swoim upodobaniom, tym większego doznasz bólu i cierpienia po śmierci.

Stacja XIV. — Ciało — już nic nie znacząca materia — pozostaje w grobie. Natomiast dusza, Moje dziecko, staje przede Mną, przed Boskim Majestatem.

Dlatego trzeba bardziej zabiegać o duszę, a o ciało w drugiej kolejności — niech pozostanie na końcu. Jezus.

 

Źródło: Jezus