JustPaste.it

Czy Jehowa był bogiem plemiennym Zydów?

Biblijny punkt widzenia

Biblijny punkt widzenia

 

W wielu krajach imię Jehowa jest dziś kojarzone z nowożytną organizacją Swiadków Jehowy. Ale występuje ono w przekładach Biblii, którymi posługują się również inne wyznania. Imię Jehowa w postaci tetragramu (czterech liter alfabetu hebrajskiego) jest używane od tysięcy lat.

 Jehowa bywa nazywany ,,Bogiem Izraela'' (1 Kronik 17:24). W związku z tym, sporo osób dochodzi do wniosku, że był to jedynie lokalny bóg plemienny, którego Hebrajczycy zapożyczyli z innej kultury albo sami wymyślili. ,,(Jehowa ) zaczął istnieć jako bardzo okrutne bóstwo plemienne Izraelitów''- twierdzi Karen  Armstrong w książce A History of God (Dzieje Boga)- ,,Później, (...) mniej więcej w Vll i Vl stuleciu p.n.e.,prorocy izraelscy uczynili z tego plemiennego Boga symbol całkowicie nieopisywanej istoty''.

Wyjaśnienia etymologi imienia Jehowa niektórzy historycy religi szukają w źródłach kananejskich lub egipskich. Inni utrzymują, że jest to ,,stare imię plemienne'' i nie można nim określać Boga ,,Nowego Testamentu''. Czy to prawda? Do jakich wniosków prowadzi dokładna lektóra Biblii?

                                                                        Jehowa- Bóg wszystkich ludzi

      Księga ta potwierdza, że Jehowę łączyły z narodem izraelskim bardzo bliskie stosunki. Nie daje to jednak podstaw do uważania Go za jakieś bóstwo plemienne. Chrześcijański apostoł Paweł zapytał: ,,Czyż jest On tylko Bogiem Zydów? Czyż nie tagże ludzi z narodów?''. Jak brzmiała wyraźna odpowiedź Pawła? ,,Tak,również ludzi z narodów''. (Rzymian 3:29). Którego Boga miał na myśli Paweł? W tym samym liście,skierowanym do Rzymian, imię Jehowa występuje 19 razy.Cytując starożytnego proroka hebrajskiego Joela, apostoł napisał, że nie tylko Zydzi, ale ,,każdy kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony'', (Rzymian 10:13, Joela 2:32).

     To nie Izraelici wybrali Jehowę na swego Boga, lecz Jehowa wybrał ich, by zgodnie ze swym zamierzeniem przygotować drogę dla Mesjasza. Pozatym los każdego bóstwa plemiennego jest nierozerwalnie związany z dziejami ludu, który oddaje mu cześć. Kiedy dane plemię zostaje podbite, bóstwo również ponosi porażkę. Tymczasem, w wypadku Jehowy, nic takiego nie nastąpiło.

 Gdy wiele stuleci przed erą chrześcijańską, Jehowa zawarł przymierze z Abrahamem, obiecał błogosławić wszystkim narodom, czym dowiódł, że interesuje się całą ludzkością (Rodzaju 12:1-3 Dzieje 10:34-35 , 11:18). Izraelski król Dawid napisał, iż Jehowa jest właścicielem nie tylko tego kraju: ,,Do Jehowy należy ziemia i to, co ją napełnia, żyzna kraina i ci, którzy w niej mieszkają'' (Psalm 24:1).

Później, gdy syn Dawida, Salomon, oddawał do użytku świątynię, podkreślił, że do Jehowy mogą przystępować pokorni ludzie ze wszystkich narodów. W uroczystej modlitwie powiedział: ,,Również cudzoziemca, który nie należy do twego ludu, Izraela, i który przyjdzie z dalekiej krainy (...) i będzie się modlił ku twemu domowi, ty racz wysłuchać z niebios, twego ustalonego miejsca zamieszkania, i uczyń stosownie do wszystkiego, o co do ciebie będzie wołał ów cudzoziemiec; żeby wszystkie ludy ziemi poznały twoje imię, tak by się ciebie bały jak twój lud izraelski'' (1 Królów 8:41-43).

                                                                            Odrzucenie Izraela

     Na temat stosunków Izraela z Jehową  profesor Casper J.Labuschagne napisał: ,,W swoich dziejach Izrael raz po raz przekonywał się, że jego narodowy Bóg potrafi działać w sposób zgoła nienarodowy, a wręcz antynarodowy''.. Kiedy w I wieku Izraelici odrzucili Mesjasza, Jehowa odrzucił ten naród.

Jednakże imię Jehowa miało być nadal używane przez chrześcijan. W rozrastającym się zborze chrześcijańskim z czasem znaleźli się przedstawiciele wszystkich nacji. Przewodnicząc zgromadzeniu chrześcijan w Jerozolimie, Jakub, uczeń pochodzenia żydowskiego, powiedział, że Bóg ,,zwrócił uwagę na narody (nieżydowskie), aby z nich wziąć lud dla swego imienia''. Na dowód iż było to zapowiedziane, przytoczył proroctwo z księgi Amosa, w którym występuje imię Jehowa (Dzieje 15:2, 12-18; Amosa 9:11-12).

                                                          Troska i błogosławieństwo dla wszystkich

   O tym, że Jehowa jest Bogiem ponadnarodowym,świadczą też następujące słowa Pawła: ,, Nie ma bowiem różnicy między Zydem a Grekiem, bo nad wszystkimi jest ten sam Pan, bogaty dla wszystkich którzy go wzywają''.

     A zatem Jehowa zlewa błogosławieństwa na całą posłuszną ludzkość. Wszystkim swym wiernym i posłusznym dzieciom-bez względu na narodowość czy rasę-Jehowa obiecuje wspaniałą przyszłość. W swoim słowie nazywa ich kosztownościami wszystkich narodów (Ageusza 2:7). Ludzie ci poznają Jehowę i zaczynają Go miłować.

     W ostatniej księdze Biblii czytamy o nich: ,, Wszystkie narody przyjdą i przed twoim (Jehowo) obliczem oddadzą ci cześć, ponieważ zostały ujawnione twe prawe postanowienia''. (Objawienia 15:4)

          http://www.rumburak.friko.pl/ARTYKUŁY/religia/biblijny punkt/jehowa.php