JustPaste.it

Dr Cat Mrucuss - Dzieje Izraela. - Political fiction.

...

Dr Cat Mrucuss’owi udało się zdobyć podręcznik szkolny wydany w Izraelu w roku 2030. Jest to podręcznik do historii najnowszej. Dr Cat Mrucuss przetłumaczył z hebrajskiego ostatni rozdział i opatrzył swoim komentarzem.

 

Przeczytajcie:

Katastrofa Izraela rozpoczęła się w chwili jego największego triumfu. W roku 2015. To wtedy w efekcie mistrzowskiej akcji premiera Netanjahu, USA zaproponowały Izraelowi bezzwrotną i bezterminową dotację w wysokości 1 mln $ rocznie, dla każdego Żyda zamieszkałego w Izraelu.

 

Netanjahu przedstawił amerykańską propozycję w Knesecie i ogłosił, że przyjmie ją pod warunkiem, że Kneset jednogłośnie ogłosi go Mesjaszem i odda pełnię władzy w Izraelu.

Targi trwały dwa tygodnie, ale Netanjahu ani myślał ustąpić. Kneset musiał się na wszystko zgodzić i przyjął jednogłośną uchwałę o samorozwiązaniu się i przekazaniu Mesjaszowi pełni władzy nad Izraelem.

 

Pierwsze zarządzenia Mesjasza były następujące. Podniesieno wysokości muru oddzielającego Izrael od reszty świata do wysokości 48 metrów i 50 centymetrów. Zbudowano przezroczystą pancerną kopułę nad Jerozolimą. Przedłużono obowiązkową służbę wojskową dla mężczyzn od 16 do 60 roku życia do 14 miesięcy w roku i obowiązkową służbę wojskową dla kobiet od 18 do 55 roku życia do 13 miesięcy w roku.

 

Myślicie, że to cud i Natanjahu przedłużył rok o kilka miesięcy? Nie. Długość roku pozostała bez zmian. Zastosowano ten sam trick, co z pańszczyzną w dawnej Rzeczypospolitej, gdzie chłop pańszczyźniany był zobowiązany do odrabiania 8 dni pańszczyzny w tygodniu. Chłop pańszczyźniany miał pod sobą zagrodników i komorników i to oni odrabiali za niego pańszczyznę. Dla bogatego chłopa 8 dni to było b. mało.

 

Mesjasz zarządził, że każdy Żyd i każda Żydówka może wynająć goja, który za niego odsłuży 3 miesiące obowiązkowej służby wojskowej w każdym roku kalendarzowym. Żydom pozostawał miesiąc, a Żydówkom dwa miesiące na wypoczynek i zajęcie się innymi sprawami. Goje wykonywali w wojsku wszelkie prace pomocnicze. Sprzątali hale do produkcji pocisków balistycznych. Czyścili do połysku osobiste rakiety wielogłowicowe, będące na wyposażeniu każdego Izraelczyka itp.

 

W czasie wolnym od obowiązkowej służby wojskowej, każdy obywatel był zobowiązany stawić się natychmiast w swojej jednostce, na wezwanie przełożonych.

Zarządzenia Mesjasza zostały uzasadnione obawami, że zawistni sąsiedzi mogą w każdej chwili napaść na oazę luksusu, jaką stał się Izrael wskutek amerykańskich dotacji. Wszyscy to zrozumieli. Na początku.

Podwyższenie murów i nakaz stawiennictwa na każde żądanie zostały wprowadzone nie bez ważnych powodów. W okresie kilku pierwszych lat wydawały się nadmierną ostrożnością, ale już wkrótce sytuacja uległa zmianie.

 

Do Izraela przyjechały znaczne ilości gojów chętnych do odrabiania zastępczej służby wojskowej. Dla nich był to doskonały interes. Mogli zarobić znacznie więcej niż u siebie. Odłożyć na zakup mieszkania, a nawet domu. Najwięcej gojów przyjechało z Polski, ale byli też z innych krajów. Wśród tych gojów było wielu antysemitów, którzy opowiadali o zaletach życia poza Izraelem. Wielki aparat propagandowy uruchomiony przez Mesjasza tłumaczył Żydom, że nie należy wierzyć antysemitom. W mediach pełno było informacji o atakach na Żydów żyjących poza Izraelem. Mimo to rozpoczęły się ucieczki. Niektórzy uwierzyli antysemitom, inni uciekali z ciekawości, wiedzeni młodzieńczą fantazją.

 

Uciekinierzy przesyłali do znajomych pozostawionych w Izraelu informacje o wspaniałym życiu w różnych krajach. Takich jak Polska, albo Strefa Gazy. Początkowo nikt im nie wierzył. Podejrzewano, że uciekinierzy wpadli w łapy islamistów i torturowani zostali zmuszeni do przekazywania fałszywych informacji. Pogłoski o akcjach islamistów uwiarygadniały media izraelskie powtarzając prawdziwe i nieprawdziwe informacje o wrogich wypowiedziach i zachowaniach islamistów i antysemitów.

 

Po kilku latach sytuacja zaczęła się zmieniać. Ludzie nabierali podejrzeń. Ucieczek było coraz więcej. Zbudowano tunele, którym można było wyjść „na chwilę” porozmawiać z uciekinierem i przekonać się, że nie jest w rękach islamistów. Uciekinierzy także przechodzili „na chwilę” do Izraela i prowadzili agitację przeciwko Mesjaszowi. MOSSAD tracił kontrolę nad sytuacją.

 

W roku 2027 doszło do pierwszej zbiorowej ucieczki z Izraela. Rok później rozbito mur grubości 5-ciu metrów przy pomocy zmasowanego bombardowania pociskami z osobistych rakiet wielogłowicowych. Uciekło około 500 osób.

 

Podnoszą się głosy wzywające do odwołania Mesjasza ze stanowiska…

 

 

Dr Cat Mrucuss