JustPaste.it

Wspomaganie rozwoju umysłowego 3 l. i dzieci starszych wolniej rozwijających się

Książka autorstwa E. Gruszczyk Kolczyńskiej oraz E. Zielińskiej zatytułowana „Wspomaganie rozwoju umysłowego trzylatków i dzieci starszych wolniej rozwijających się” stanowi interesujące stadium nad problematyką zabawy. Autorki w podrozdziale zatytułowanym „Bawię się długo i chętnie” prezentują kwestie dotyczące sytuacji, które prowokują, zachęcają dzieci do zabawy oraz przyczyniają się do rozbudowania i wydłużenia czasu dziecięcych zabaw. Badaczki zwróciły uwagę na:

  • potrzeby – dziecko przez zabawę (zabawkę) zaspokaja potrzebę poznania otaczającego świata – nowa zabawka wyzwala dziecięce zainteresowanie poznawcze. Rodzic powinien nauczyć dziecko wykorzystywać zabawkę w zabawie.
  • postawy rodziców – gdy dorośli częściej się bawią z dziećmi, przedszkolaki będąc w przedszkolu potrafią się bawić dłużej, uważniej, bez zachęcania, z większym skupieniem zdecydowane panując nad przedmiotami, manipulując nimi, tworząc nowe sytuacje według własnych pomysłów. Stąd, też bardzo ważne jest wciąganie dziecka do wspólnej zabawy (bardziej złożonej) zgodnej z jego możliwościami. Natomiast ci rodzice, którzy zbyt mało poświęcają czasu swoim dzieciom – przerzucają swoją uwagę z jednego obiektu na drugi i na niczym nie potrafią się skupić dłużej (tzw. „niewola bodźców przypadkowych”). To dzieci u których poznawanie świata przypomina „roztrzaskane lusterko”.
  • wspomaganie rozwoju dziecięcych zabaw – polega na obecności dorosłego przy bawiącym się dziecku, stopniowemu podpowiadaniu jak przedłużyć zabawę, pokazaniu radości (uczucia pozytywne) z tego co robi dziecko.
  • rozmowa (wyjaśniająca) rodzica z dzieckiem – powinna poprzedzać każdą zabawę.
  • zabawy z użyciem klocków (np. budowa wieży, bramy, pociągu ulicy, itd.,) kształtują rozwój sprawności koordynacji ruchowej, rozwijają dziecięce rozumowanie (czynności umysłowe), są okazją do twórczego wypowiadania się. Badaczki wymieniają dwie sytuacje zabawowe: „Budujemy dom dla lalek” i „Zbuduj coś tak wspaniałego, żeby się podobało misiowi”.
  • zabawy z lalką i misiem – dzieci identyfikują się ze swoimi zabawkami (przypisują im cechy ludzkie – animizm), stąd, tez warto to rozwinąć i przekształcić w rozbudowaną zabawę, np. „Karmienie lalki”, „Trzeba misia położyć spać”, „Miś jest chory”.
  • zabawy w podróżowanie – „Podróże na niby”, zabawa w pociąg.
  • zabawy i konflikty w piaskownicy „Piaskowe baby” – zabawa w piaskownicy posiada wartości kształcące.