Czasem życie stawia cię pod ścianą
„Sierpień w hrabstwie Osage” reż. John Wells wg sztuki Tracy Letts
„Sierpień w hrabstwie Osage” to kolejny film ze znakomitą rolą Meryl Streep.
Tym razem ma na imię Violet, jest lekomanką i nałogową palaczką mimo raka ust.
Jej mąż nauczyciel i poeta Beverly (Sam Shepard) od pięćdziesięciu lat pije. Któregoś dnia wychodzi z domu i nie wraca.
Na pogrzeb przyjeżdża rodzina, a stypa jest kulminacyjną sceną filmu.
W jej trakcie wypadają trupy ze wszystkich szaf, a buteleczki pełne leków z zakamarków. A to dzięki Violet, która uwielbia poniżać i obrażać wszystkich wokół ze szczególnym uwzględnieniem rodziny.
Wrzeszcząc wymawia córkom (Barbara - Julia Roberts, Karen - Juliette Lewis i Ivy - Julianne Nicholson), że miały o wiele lepsze życie niż rodzice i mimo to je zmarnowały. Barbara jest w separacji, Karen z kolejnym narzeczonym. Ivy – nie dba o swój wygląd i nie ma ani męża, ani dzieci. Jakby nie było na świecie większych nieszczęść.
Ale dla Violet każdy pretekst jest dobry, aby dokopać najbliższym. Po stypie nie jest lepiej, bo wychodzą na jaw kolejne rodzinne paskudne tajemnice.
Wydaje się, że jedyną pozytywną postacią w tym domu jest służąca Indianka emanująca siłą spokoju. Ale ta gdy się zdenerwuje używa łopaty i wali na odlew.
Według mnie nie jest to komedia, wręcz odwrotnie.
Wyrzucenie wszystkich pretensji i ujawnienie tajemnic nie konsoliduje rodziny. Nie ma końcowego „kochajmy się", bo być nie może. Na porozumienie jest za późno. Wszyscy uciekają od niszczącego siebie i innych potwora.
Wniosek – ludzie nie pogodzeni ze swoją przeszłością nie powinni zakładać rodziny i mieć dzieci, bo zgotują sobie i im piekło na ziemi. Polecam.