Są dni bez początku i końca
Policzone jak paciorki różańca
Nigdy nie przestawaj być tym
Który boi się nieskończonych dni
Wiem, że życie ma swój bieg
Sensem jego jest słaby człowiek
Pada, podnosi się i tak powiada
Będę biegł w tym maratonie do wieczności
Oczekując wszechwładnej miłości
Lecz czy znajdzie tą, której pragnął i chciał?
Może być tak, że zostanie na wieki sam
Czy warto wtedy do wieczności biec?
Może lepiej zmienić życia bieg?
Zwolnij! Zastanów się czy warto
Zagrać z losem otwartą kartą
Policz radośnie paciorki różańca
Zacznij żyć bez początku ale do końca