„Będę stosował zabiegi lecznicze wedle mych możności i zdolności ku pożytkowi chorych, broniąc ich od uszczerbku i krzywdy”.
„Będę stosował zabiegi lecznicze wedle mych możności i zdolności ku pożytkowi chorych, broniąc ich od uszczerbku i krzywdy”. Hipokrates, nazywany ojcem medycyny, w swoich dziełach spisał najważniejsze założenia związane z leczeniem, opierające się na racjonalnych metodach, czyli obserwacji i doświadczeniu.
„Zdrowie chorego najwyższym prawem” - Hipokrates
Hipokrates uważał, że dla lekarza najważniejsze jest dobro chorego, któremu należy pomagać, a nie szkodzić. Jako zwolennik racjonalnej metody leczenia, opracował metody pozwalające na diagnozowanie i dostosowywanie odpowiednich sposobów leczenia. W jego dziełach znajdują się dokładne opisy zabiegów chirurgicznych, które praktykowane były przez lekarzy w starożytności. Teoria medycyny opracowana przez Hipokratesa stała się podstawą dla organizacji leczenia.
Idea szpitalnictwa zrodziła się już w starożytności. Pierwsze szpitale zorganizowano w Rzymie, a ich pacjentami były głównie legioniści. Dlatego o lokalizacji szpitala decydowało miejsce stacjonowania wojsk, które często znajdowały się na obrzeżach Imperium lub daleko poza jego granicami. Szpitale budowane przez starożytnych Rzymian były przestronne i komfortowe, a utrzymywane w nich warunki higieniczne umożliwiały prawidłową rekonwalescencję pacjentów.
W okresie średniowiecza osiągnięcia medycyny starożytnej zostały zapomniane, również warunki szpitalne uległy zmianie. Szpitale organizowali i prowadzili przede wszystkim zakonnicy, zobowiązani regułą do niesienia pomocy chorym i potrzebującym. Tym samym utarło się przekonanie, że szpital to miejsce dla ubogich, stąd często też określano je mianem przytułków.
„Pomaganie choremu w tym, aby mógł żyć” - Florencja Nightingale
Idea organizacji szpitalnictwa odrodziła się początkiem XIX wieku, między innymi za sprawą Florencji Nightingale, pielęgniarki pochodzącej z arystokratycznej rodziny angielskiej. Florencja odbyła liczne podróże po wielu krajach Europy, dzięki czemu miała okazję z bliska poznać systemy opieki zdrowotnej różnych państw. Gruntowne wykształcenie i własne obserwacje stały się podstawą dla opracowania zasad organizacji szpitalnictwa.
Będąc pielęgniarką Florencja Nightingale opiekowała się żołnierzami armii brytyjskiej w czasie wojny krymskiej. Swoje doświadczenia i spostrzeżenia spisała w publikacjach i przedstawiła w wielu wystąpieniach, których udzielała jako działaczka społeczna. Przede wszystkim zwracała uwagę, jak powinna wyglądać praca pielęgniarki, jak należy organizować opiekę nad chorymi, jakie warunki muszą panować w szpitalu, aby pacjenci mogli w pełni odzyskać zdrowie. Bardzo często poruszaną przez nią kwestią były zasady higieny jako podstawa profilaktyki i leczenia. Jako działaczka społeczna, propagatorka zdrowia i zasad medycyny, Florencja Nightingale przyczyniła się do powstania pierwszej szkoły dla pielęgniarek i organizacji szpitalnictwa.
Źródło: http://www.uniformix.pl/