SŁOWJAŃSKIE OCZY PATRZĄ W GWIAZDY
Rachuby Czasu
Największą rachubą czasu jest tzw. Kalendarz Majów gdzie 12 – to krotność przesuwania się punktu Barana po równiku niebieskim pokrywa się z 10 – cio krotnością czasu pełnego cyklu ruchu precesyjnego osi ziemskiej. W obu wypadkach długość przedstawionej rachuby czasu wynosi 289 800 lat.
Ruch wirowy czyli dobowa rachuba czasu
Ruch wirowy, obrotowy, dzienny Naszej Ziemii odbywa się w czasie doby, co już jest kalendarzem składającym się z godzin, minut czy sekund. Mniejszych jednostek czasowych określających położenie Naszej Ziemii w stosunku do Naszego Słońca w czasie, jaki dokonuje się podczas pełnego obrotu. Ruch ten owocuje wieloma zjawiskami przyrodniczymi tworząc część warunków składowych niezbędnych do życia. Ruch obrotowy Nasza Ziemia wykonuje wokół własnej osi jako, że Ziemia jest symetryczną geoidą, czyli bryłą sobie właściwą.
Ruch obiegowy Naszej Ziemii, czyli roczna rachuba
czasu
Ruch postępowy, nazywany również: obiegowym, rocznym jest ruchem jaki Nasza Ziemia wykonuje w ciągu roku dokonując pełnego obiegu Naszego Słońca. To czas jaki objęty jest kalendarzem rocznym, gdzie jako jednostek używa się: dnia, tygodnia, miesiąca, pory roku, półrocza. Konsekwencją tego ruchu jest także duża ilość zjawisk przyrodniczych warunkujących ziemskie życie. Ruch postępowy odbywa się po torze jaki zakreśla przedłużenie osi ziemskiej w przestrzeni. Tor ten nazywany również ekliptyką nachylony jest do równika niebieskiego pod kątem 23,4 stopnia, co warunkuje występowanie pór roku.
Przesuwanie się punktu równonocy po równiku niebieskim, czyli milenijna rachuba czasu
Ruch przesuwania się punktu równonocy wiosennej po równiku niebieskim (punktu Barana), jest trzecim z ruchów podlegających miarze czasu.
Punkt Równonocy jest to miejsce gdzie Ekliptyka – tor po którym porusza się Nasza Ziemia przecina się z Równikiem Niebbieskim. Należy zauważyć , że linie te w przestrzeni fizycznie nie istnieją, są natomiast one zakreślane przez poruszające się Ciała Niebbieskie. Przecinanie się Ekliptyki z Równikiem wynika z kąta nachylenia tejże Ekliptyki do rzeczonego Równika pod stałym kątem wynoszącym 23,4 stopnia, co warunkuje pory roku. Przy czym istnieje dodatkowe zjawisko astronomiczne o nazwie ekscentryczność orbity(ekliptyki) ziemskiej co znaczy ,że orbita ziemska nie jest kołem a elipsą, zaś Nasze Słońce znajduje się w jednym z ognisk tej elipsy.
Ruch przesuwania się punktu Barana po równiku niebieskim wynika z ruchu orbity ziemskiej wokół Naszego Słońca po sferze Niebbieskiej. Porusza się on ruchem wstecznym w odniesieniu do gwiazdozbiorów położonych w paśmie Równika Niebbieskiego nazywanych Zodiakiem. Obrazowo można przyjąć, że orbita(ekliptyka) Naszej Ziemii porusza się jak koło HULAHOP. Jeżeli weźmiemy pod uwagę kąt nachylenia orbity(ekliptyki) do równika 23,4 stopnia, to siłą rzeczy muszą istnieć dwa punkty styczne-przecinania się orbity(ekliptyki) z Równikiem Niebieskim.
Tak to określone są punkty równonocy wiosennej jak i jesiennej. Gdyby owe punkty poruszały się po orbicie ziemskiej, czyli ekliptyce wówczas stopniowemu przesuwaniu uległyby pory roku, a te jak wiemy są stałe z małymi odchyleniami. W rzeczy samej kolejne ruchy orbity (ekliptyki) znaczą na Niebbiosach Gwiaździstych punkty, które są składowymi Równika Niebbieskiego. Jak już wspomniałem kręgi zakreślane przez Naszą Ziemię tworzą Krąg Równika Niebbieskiego, jest to jeden z elementów wierzeń Słowiańskich nazywany Kręgiem Kręgów.
Obraz z wyliczeniem liczbowym przebywania Punktu Równonocy Wiosennej w gwiazdozbiorach Równika Niebbieskiego, czyli Zodiaku to jest czas Trzeciej Rachuby Czasu. Czas pełnego obiegu punktu Barana po równiku niebieskim wynosi 24 150 lat, natomiast odcinek przyjęty dla jednego gwiazdozbioru zodiakalnego wynosi 2 012,5 lat. Następnie 1006 -1000 lat to milenium, 500 lat to czas Feniksa, 100 lat to wiek i 10 lat to dekada.
Wyliczeń astronomicznych dotyczących przesuwania się punktu równonocy wiosennej dokonał Hiparchos z Nikkeii w drugim wieku p.n.e. i czas przejścia ze Znaku Barana do znaku Ryb wyznaczył na rok 1 Naszej Ery. Tak więc w roku 2012 Punkt Równonocy Wiosennej opuścił znak – gwiazdozbiór Ryb i przeszedł do gwiazdozbioru Wodnika. Punkt równonocy przesuwa się przez gwiazdozbiory równika niebieskiego ruchem wstecznym, przy czym symbolem takiego przejścia ze znaku do znaku są narodziny Mesjasza-Zbawiciela.
Przebywanie Punktu Równonocy w Znakach Zodiaku
Wodnik od 2 012 r. n.e. do 4162 n.e.
Ryby od 1 r. n.e. do 2012,5 n.e.
Baran od 1 r. n.e. do 2012,5 p.n.e.
Byk od 2 012,5 p.n.e. do 4025 p.n.e.
Bliźnięta od 4 025 p.n.e. do 6037,5 p.n.e.
Rak od 6 037,5 p.n.e. do 8 050 p.n.e.
Lew od 8 050 p.n.e. do 10 062,5 p.n.e.
Panna od 10 062,5 p.n.e. do 12 075 p.n.e.
Waga od 12 075 p.n.e. do 14 087,5 p.n.e.
Skorpion od 14 087,5 p.n.e. do 16 100 p.n.e.
Strzelec od 16 100 p.n.e. do 18 112,5 p.n.e.
Koziorożec od 18 112,5 p.n.e. do 20 125 p.n.e.
Wodnik od 20 125 p.n.e. do 22 137,5 p.n.e.
Ryby od 22 137,5 p.n.e. do 24 150 p.n.e.
Pełen obieg Punktu Równonocy po Równiku Niebbieskim wynosi 24150 lat i tyleż lat trwa trzecia z Naszych Rachub czasu. Jako podstawowe jednostki odmierzania przedstawionych rachub czasu jest dzień jak i rok. Natomiast krokiem dziejowym jest przedział czasowy o wielkości 2012,5 lat, podzielony na mniejsze jednostki opisane wyżej.
Ruch precesji osi ziemskiej, czyli gwiezdna rachuba czasu
Ruch precesji osi ziemskiej jest to ruch wynikający z trzech poprzednio opisanych ruchów jakie wykonuje Nasza Ziemia w swym odwiecznym biegu wokół swojej gwiazdy dziennej, czyli Naszego Słońca. Ruch ten polega na zakreślaniu przez oś ziemską figury stożka o kącie 46,8 stopnia skierowanego wierzchołkiem w kierunku południowym, gdzie wierzchołek tego stożka znajduje się daleko po za globem. Pełen cykl ruchu precesyjnego wynosi 28 980lat i celem uchwycenia go w ramy czasowe jak i przestrzenne ruch ten oparto na wskazaniach kierunku północnego przez oś Naszej Ziemii. Dla dokładnego dookreślenia tego ruchu posłużono się wskazaniami przedłużenia osi ziemskiej na szczególne gwiazdy północnej części sklepienia niebieskiego. Ze względu na różne odległości kątowe między tymi gwiazdami zastosowano nieco odmienny rachunek tej rachuby czasu, a mianowicie odległości kątowe, a zarazem czas jaki pokonuje oś podzielono na krok dziejowy o długości 1260 lat nazwany „czasem” ten z kolei podzielony na pół nazwano „pół czasem” o wartości 630 lat. Dla obrazowego przedstawienia tejże rachuby posłużono się 14 gwiazdami, zaś ostatniej reformy czasu ruchu precesyjnego dokonano 15.03.44r pne. czyli w dniu śmierci Juliusza Cezara.
R A C H U B A C Z A S U R U C H U P R E C E S Y J N E G O
W poniższym zestawieniu podano międzynarodową nazwę gwiazdy kierunku północnego, okres czasu jaki dana gwiazda patronuje kierunkowi północy, wyliczenie przedziału czasowego oraz tłumaczenie nazwy na język polski.
1 Polaris 44 pne 3150 dwa i pół czasu Polak
2 Alrai 3150 pne 5670 dwa czasy Pasterz
3 Alwahet 5670 pne 7560 jeden i pół czasu Oaza
4 Alderamin 7560 pne 10080 dwa czasy Prawica Boża
5 Agimim 10080 pne 10710 pół czasu Stado
6 Deneb 10710 13230 dwa czasy Przewodnik
7 Rock 13230 15120 jeden i pół czasu Jasna Góra
8 Wega 15120 17640 dwa czasy Gryf-Sęp
9 Fudail 17640 18900 jeden czas Szlachetność
10 Rastaban 18900 19530 pół czasu Smok
11. Sophian 19530 22050 dwa czasy Mądrość Boża
12. Thuban 22050 25200 dwa i pół czasu Sędzia Niebbios
13 Pherkhad 25200 25830 pół czasu Cielak
14. Kochab 25 830 28980 dwa i pół czasu Gwiazda
Czas ruchu precesyjnego określa się mianem roku platońskiego, którego czas trwania wynosi 28 980 lat.
Różne niezbieżne wielkości roku Platońskiego, jakie podaje współczesna nauka wynikają z połączenia dwóch przedstawionych rachub czasu w jedną z uśrednieniem tego połączenia, co jest błędem, a nawet niedorzecznością.
Rok 2012 możemy nazwać dopełnieniem czasu. W tym to roku zbiegły się dwie przedstawione powyżej rachuby czasu, zaś czasookres jaki został pokonany wynosi 289 800 lat. Jest to wielkość czasowa określana legendarnym Kalendarzem Majów. Obliczenia tego przedziału czasowego zostały dokonane przez Słow – Janów, a obliczenia te winny rzutować na czas powstania pisma, kalendarza, jak też na historię dziejów ludzkich.
Czas rachuby przesuwania się punktu równonocy wiosennej po równiku niebieskim, a dokładnie jego dwunastokrotność wynosi 289 800 lat, taka sama wielkość czasowa wynika z dziesięciokrotności czasu pełnego ruchu precesyjnego, czyli też 289 800 lat.
- Majańska Rachuba Czasu od dziś powinna być nazwana Słow – Jańską Miarą Czasu, gdyż dokonali tego przedstawiciele haplogrupy „R” Y-DNA, czyli Słowianie.
Przesuwanie punktu równonocy:
Pełen cykl to przejście przez 12 znaków zodiaku i trwa 24150 lat
12 cykli tego zjawiska astronomicznego trwa 289 800 lat
Ruch precesyjny Naszej Ziemii:
Pełen cykl to przejście osi przez 14 gwiazd ruchu trwa 28 980 lat
10 cykli ruchu precesyjnego osi ziemskiej trwa 289 800lat
Przedstawione powyżej krótkie wyliczenie pokazuje, że nie ma innej możliwości zbiegu czasów.
Liczba 144 tysięcy ze znakami na czołach
Wykorzystanie liczby znaków zodiaku 12, oraz ilości cykli 12 przesuwania się punktu równonocy wiosennej daje Nam magiczną liczbę 144 tysięcy. To oznacza rodzenie się określonych typów charakterologicznych w zależności od znaku zodiaku w jakim znajduje się punkt równonocy. Liczba ta może również oznaczać liczbę wcieleń w ciągu inkarnacyjnym.
Systemy liczbowe
W obu rachubach czasu posłużono się odmiennymi systemami liczbowymi i stosowane są one po dziś dzień jako podstawowe.
Dla ruchu przesuwania się punktu równonocy zastosowano system dwunastkowy stosowany w obliczeniach czasowych i kątowych.
Natomiast dla ruchu precesji osi ziemskiej zastosowano system dziesiętny stosowany w większości obliczeń matematycznych.
W znamiennym roku 2012 nastąpiło zamknięcie kalendarza po upływie 289 800 lat, a także mieliśmy do czynienia z rokiem milenijnym z otwarciem symbolicznych drzwi w Watykanie. Po za opisanymi zdarzeniami astronomicznymi, nastąpiło zakończenie czasu Feniksa, jak też cień osi ziemskiej przekroczył ekliptykę, a ponadto wkroczyliśmy w czas najmniejszej amplitudy (odległości) osi ziemskiej od kierunku na gwiazdę Polak. Jak też punkt równonocy przeszedł ze znaku Ryb do znaku Wodnika. Tak więc wkroczyliśmy w kolejny etap dziejów ludzkości dla Nas ziściła się maksyma „Obyś żył w ciekawych czasach”. Nasza skromna wiedza na ten temat nie pozwala w pełni świadomie przeżywać przemian dotyczących tego okresu.
Biorąc pod uwagę olbrzymie przedziały czasowe obliczone na podstawie mechaniki niebba, czyli Ruchów Niebbios Gwiaździstych należy poważnie zweryfikować pogląd o czasie istnienia kultury ludzkiej na Naszej Ziemii. Takiej weryfikacji winna podlegać również wiedza na temat znajomości pisma oraz nauk-wiedzy-wiedy przyrodniczej.
Poszerzenie tematu niebawem ukaże się w wydaniu książkowym.
Treb-Nicea czyli Trzebnica Tadeusz MRoziński
Dnia 13 maja 2014 roku