JustPaste.it

Wolność pełna wiatru (z cyklu: Na wsi)

Vivi, przypomniałaś...

Przez wiele lat hippika była częścią mego zawodu i dlatego ośmielam się coś o tym napisać.

Zdecydowałem też, że mój wiersz musi poprzedzić inny, bardzo ważny, autorstwa poetki Barbary Brzytomskiej.pt. Modlitwa konia z transportu. To niewątpliwie jeden z piękniejszych ale i najsmutniejszych utworów tematycznych jakie znam.

Mój wiatronogi Boże koni,
Czy Ty naprawdę widzisz wszystko?
Strach, Ból i Głód i Krew i Śmierć?


Nie ma nikogo z mojej stajni i nie znam drogi na pastwisko…
Bardzo się boję, Panie mój, tutaj tak ciasno jest i ciemno,
I taki bardzo jestem sam, choć tyle koni jedzie ze mną.


Boże z ogonem bujnym i grzywą gęstą, ja przecież jestem,
Przecież byłem na Twoje podobieństwo.
Nikt by w to teraz nie uwierzył, nic z tego nie zostało,
Czterokopytny Boże spraw, by umieranie nie bolało.


I jeszcze o jedno Cię poproszę, nim wszystko będzie końcem.
Niechaj na przekór wyśnię sen, że galopuję w słońce
I pędzę wprost w promieni blask,
Pękają chmury w niebie
A ja nie czuję więcej nic,
I mknę...
I gnam do Ciebie...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Chciałbym jednak zostawić was z chwilą mojej poezji o koniu szczęśliwym.

62dcbaddda0c8ad713b7c72174c65a6b.jpg

Gdybyś poczuł, że wolność, że powód radości,
Że chciałbyś się ze strzałą posprzeczać o cel,
Gdybyś szukał w źrenicach koloru ufności
Albo pytał szarości jak się zmieniać w biel,
Gdybyś chciał słowem milczeć a być zrozumiany,
Żebym mógł pojąć jaka jest siła twych kolan,
Przytul się do mych nozdrzy, zaplącz swą dłoń w grzywę,
Przejedź ręką po sierści czy nie ma w niej pyłu.

Opowiadaj o sobie, choćby wciąż to samo.
Ja kocham tę opowieść i nastawię uszu,

Bo wiem, że ją stworzyłeś jedną – tylko dla mnie.

Potem ugnę swe biodro, podsunę ci strzemię
Byś mógł usiąść bezpiecznie za wierzchołkiem kłębu
A kiedy już tam będziesz, stanę się rydwanem,
I zabiorę cię w podróż na którą czekamy.

Będziesz znał swoją strzałę i miał moją szybkość
Bo dla ciebie mam ufność i tętniącą ciszę.

141e2425337f54fa3df9487727d360a8.jpg

Gdy sercem krzykniesz - CWAŁEM!!
To ja je usłyszę.

I wystrzelą kopyta…

Przelecimy przez potok po krawędziach grani,
Przez jary burolistne, zmieniając się w furie,
Potem ty się pochylisz, ja rozedmę chrapy,
Aż się echa - tętentem przetoczą przez turnie.

Będziemy jak mozaika blaskiem migająca,
Aż zdziwimy szybkością tajemnicę wiatru,
Aż się speszone łąki schylą po kolana.

Oddechu nam wystarczy do granicy szczytu,
Bliscy nieśmiertelności będziemy bogami,
Będę słuchał twych pragnień, piękniejszy od rzeźby,
Której w oczach rysunek zostaje czasami…

cef30e5a60c5e1a66a46463e18e1a030.jpg

Gdy się przyjdzie pożegnać w małej, ciemnej stajni
Bo nam wieczór przepłoszy te biegi radosne
Jeszcze cię na odchodnym w ramię pyskiem trącę,
By ci znowu przypomnieć, że masz gdzieś coś dla mnie…

Tamten biały okruszek – cukru słodką kostkę.

obrazki z google

@Janusz D,