...
EKSPANDER ŚWIATÓW
Pozornie chaotycznym wybuchem
rozumnie skomponowanej energii
Zegarmistrz światła wszechświatowy,
mechanik kosmicznej maszynerii.
rozpiął niewidzialną tkaninę przestrzeni
utkaną czasowymi nitkami,
powiązaną supłami temporalnych motków,
usianą gruzem energetycznych zgęstków pogorzeliska.
Siła eksplozji zbryla je
w materialne zagęszczenia mas
grawitacyjnie powiązanych w wiecznym ruchu.
Lokalnie eksplodujące i powoli stygnące
bryły i skupiska galaktyk – nosicielek
planetarnych globów wszelkiego życia –
rozpraszane są w kosmicznej rozległości
przez rozkręcające się sprężyny motków temporalnych
systematycznie rozrzedzając tkaninę czasoprzestrzeni.
Ujawnia się w całej okazałości
ukryta w boskim zamyśle entropia –
hamulec postępu, miara pełzającego nieuporządkowania,
przyszłe osamotnienie światów, zarzewie bezruchu,
pogrzeb światła, cmentarzysko martwoty
w temperaturze bezwzględnego zera.
Tylko czuwająca grawitacja wyższego wymiaru
rozpięta alternatywnie między widzialnym i niewidzialnym
przystępuje do pracy lekceważąc zamarły czas.
Skupia martwe bryły światów
w pierwotnego giganta doskonale czarnej dziury –
zwiastuna – matkę nowego istnienia.
Autor: Piotr Stanisław Issel