"Czym ty jesteś, ja byłem, czym ja jestem, ty będziesz". Quod tu es, fui, quod sum, tu eris. (łac.)
WYZNANIE
Przyszedłem na ten świat, Panie,
bo tak postanowiłeś.
Żyję, odkrywam nieznane,
bo na to pozwoliłeś.
Odejdę, kiedy Ty każesz,
więc wybacz mi, bo możesz.
Zważ – przecież nie jest tu lekko;
wciąż na błędach się uczę,
za dziecka tęskniąc kolebką
głupstwem troski swe tuczę.
Kusząc los szczęsny opacznie
chcę zwieść sumienie baczne.
Nieważkie są dobre czyny,
garb grzechów grzbiet pochylił,
skryły zasługi przewiny,
zamysł drogi pomylił.
Rozsądek stłumiły zmysły –
czas zachichotał przyszły.
Wierzę – plan nowy wymyślisz,
gdy będę już w zaświatach,
który w mej jaźni się wyśni,
bym mógł z czymś przyjść po latach
i w nowym życiu człowieczym
przejść inny szlak wszech rzeczy.
Autor: Piotr Stanisław Issel
Obraz Barbary Papis