Tarczyca jest gruczołem położonym u podstawy szyi, składa się z dwóch płatów (medycy określają je jako rozłożone skrzydła motyla) i cieśni.
Głównym zadaniem tarczycy jest produkcja hormonów: trójjodotyroniny, która określana jest skrótowo jako T3 oraz tyroksyny, która określana jest jako T4. Ciekawostką jest fakt, iż tyroksyna wydzielana jest tylko po to, by wspomagać proces powstawania trójjodotyroniny. To właśnie T4 bezpośrednio odpowiada za wszelkie zaburzenia związane z pracą tarczycy, ma wpływ przede wszystkim na pracę metabolizmu, który jeśli nie funkcjonuje prawidłowo, upośledza wiele innych procesów w organizmie.
Gruczoł tarczycy jest organem, na którym może pojawić się wiele rodzajów schorzeń – najczęściej to zapalenia, guzki, wole a nawet rak tarczycy. Powszechne są jednak dwa schorzenia, to niedoczynność tarczycy oraz nadczynność. Warto tutaj zauważyć, że ze schorzeniami tarczycy częściej borykają się kobiety – w okresie dojrzewania, podczas ciąży czy w czasie przechodzenia menopauzy (zazwyczaj wtedy, gdy gospodarka hormonalna przeżywa duże zmiany).
O niedoczynności tarczycy można mówić w przypadku, gdy tarczyca produkuje zbyt małą ilość niezbędnych do prawidłowego działania organizmu hormonów. Trzeba wiedzieć, że tego rodzaju upośledzenie może spowodować zaburzenia w rozwoju, dojrzewaniu, procesie wzrostu. Układzie kostnym czy nerwowym a nawet w gospodarce układu trawiennego.
Nadczynność tarczycy natomiast to choroba, której istotą jest nadmierna produkcja hormonów. Głównie taki stan rzeczy spowodowany jest powstałymi guzami na tarczycy, które pobudzają jej pracę, chorobą Gravesa – Basedowa, którą wywołuje stan zapalny tego gruczołu czy leczeniem niedoczynności.
Przy obu rodzajach wymienionych schorzeń pacjent odczuwa różne objawy – należy również nadmienić, że niedoczynność czy nadczynność tarczycy jest często ciężka do zdiagnozowana tylko poprzez obserwację chorego bowiem choroby te dają często niezwykle zbliżone objawy do innych chorób.
Przy niedoczynności tarczycy zauważa się najczęściej ogólne zmęczenie i osłabienie oraz brak koncentracji czy zaburzenia pamięci. Pacjent często przybiera na wadze, meczy go ciągłe uczucie zimna a jego skóra staje się blada i szorstka.
Nadczynność tarczycy objawia się natomiast spadkiem wagi, nadpobudliwością i nerwowością. Chory nadmiernie się poci i jest nadwrażliwy na ciepło; pojawia się też nadmierne łzawienie oczu. Występuje kołatanie serca, drżenie rąk i mięśni a także duszności. U kobiet pojawiają się nieregularne cykle.
Oczywiście, wymienione objawy nie muszą występować jednorazowo – u części pacjentów zauważa się tylko niektóre z nich. Mogą one również pojawiać się w różnym natężeniu.
Przeczytaj więcej na http://chorobatarczycy.net.pl