Wakacje dla samotnych rodziców to czas bardzo trudny. Jak sprawić by samotność podczas wakacji nam nie towarzyszyła.
Wielkimi krokami nadchodzą wakacje. Dla mnie to był zawsze trudny okres. Samotne wyjazdy z dzieckiem były zawsze super...ale.... Niby było ok. zawsze to jakiś wyjazd zmiana otoczenia...ale jednak czegoś brakuje...a raczej kogoś. Byłyśmy z córką na spływie tratwą po Dunajcu 3 godziny piękne widoki, cisza spokój...było pięknie tylko Flisak ciągle nawiązywał swoimi anegdotami do męża i żony nie świadomie zabierając mi chwile relaksu. W miejscu gdzie miałyśmy wynajęty pokój w Krościenku odpoczywały jeszcze dwie rodziny pełne takie zgodne z schematem tata, mama + 2 dzieci. W ciągu dnia obie z córką patrzałyśmy z zazdrością i łezką w oku na te "idealne" rodzinki. Nawet jeśli miałam z tyłu głowy to, że pewnie nie jest im tak idealnie, że pewnie mają inne swoje problemy i tłumaczyłam sobie (pocieszałam się), że pewnie nam mimo wszystko jest lepiej bo znam swoją sytuację, a oni może mają gorzej to i tak coś mnie trafiało kiedy wieczorem zasypiałam wspólnie z dzieckiem o 21, a pod oknem słyszałam rozmowy kobiety z mężczyzną, śmiechy to była czysta zazdrość z mojej strony.
Następnego dnia wyjście w góry i wszędzie wokół nas rodzinki z dziećmi mama z jednym dzieckiem za rękę i tata z drugim na ramionach. Pod schroniskiem jeden z rodziców bawi się z dziećmi, a drugi stoi w kolejce by kupić coś do zjedzenia. Tak było na każdym kroku, na basenie, na stacji benzynowej, w sklepie...podczas wakacji w miejscowościach turystycznych wszystkie rodzinki są pełne i szczęśliwe. Super w końcu tak powinno być, tylko dla mnie to był bardzo drażniący widok...po prostu w takich sytuacjach było mi przykro i zamiast cieszyć się wakacjami, łapałam doły i powracały myśli typu dlaczego akurat mi się to przytrafiło? Dlaczego ja nie mogę dać mojemu dziecku pełnej rodziny? Moje dziecko też ze smutkiem obserwowało takie rodziny...widok taty, który bawi się z dzieckiem i przytula mamę...widziałam jak obserwowała takie scenki.
Na następne wakacje postanowiłam, że nie wyjedziemy same. Około maja szukałam bardzo intensywnie w internecie samotnego rodzica z dzieckiem w podobnym wieku do mojej córci by spędzić razem wakacje nie zobowiązująco. Zależało mi na tym bym miała z kim pogadać ja i moja córka. Na jakimś forum znalazłam ogłoszenie mężczyzny, który samotnie wychowuje dwie dziewczynki. Nawiązaliśmy kontakt najpierw mailowy, potem telefon, następnie umówiliśmy się na spotkanie bez dzieci (zawsze jestem ostrożna w poznawaniu nieznajomych). Po spotkaniu wiedziałam, że miłości z tego nie będzie, ale znajomość na wspólne spędzenie wakacji jak najbardziej. Postawiliśmy sprawę jasno by nikt nie miał złudzeń. Dograliśmy szczegóły wynajęliśmy dwa pokoje w tym samym domku i spotkaliśmy się na miejscu. Było świetnie, wspólne śniadania, obiady, kolacje, wędrówki, zabawy, gry, ogniska, kręgle po prostu było wesoło, pomimo tego, że nie stanowiliśmy ani rodziny, ani pary to naprawdę było dużo lepiej niż wakacje w samotności z dzieckiem. Najważniejsze dla mnie również było to, że oprócz mojego dużo lepszego samo poczucia widziałam radość na twarzy mojego dziecka dziewczynki świetnie się razem bawiły.
Kolejne wakacje to już był odlot. Pojechałam nad morze z moim partnerem który samotnie wychowuje syna i z moją córką. Wreszcie poczułam, że marzenia się spełniają, że jeszcze mogę być szczęśliwa ja i moja córka, a teraz to już nasza czwórka wszyscy są szczęśliwi. Czuję się jak samotny szczęśliwy rodzic
Zachęcam Was do spędzenia wakacji w towarzystwie innych samotnych rodziców, pamiętajcie również o tym by znaleźć również towarzystwo w podobnym wieku dla Waszych dzieci to jest bardzo ważne.
Są fora, na których rodzice piszą gdzie zamierzają jechać w jakim terminie i w jakim wieku mają dzieci, zapraszają do wspólnego spędzenia wakacji. Warto też samemu napisać swoją propozycję.
Działajcie i szukajcie wakacje już za niedługo. Pamiętajcie by zachować ostrożność.
Zapraszam na bloga byśmy nie czuli się już samotni
http://samotnyszczesliwyrodzic.blogspot.com/
