Nawrócenie to dla mnie zmiana postępowania - czlowiek przepełniony nienawiścią, który krzywdzi innych - sytuacja ekstremalna - zmienia się i staje się grzeczny, pokorny i kochający - nastawiony na dawanie a nie branie - to człowiek, który wyzbywa się swoich wad i pracuje nad sobą. Oczywiście nie w jednej chwili - mam na myśli proces ale ma on swój początek w drodze do trwałej przemiany i zawrócenia ze złej drogi. W Polsce watykańskiej za to, to nie przemiana moralna i osobowościowa nazywana jest nawróceniem a wspieranie polityki i hegemonii Kościoła - co wypacza etykę i moralność. Bo w praktyce "nawrócony" na watykan człowiek może hołdować niskim cechom.
Wystarczy, że powie że uwierzył w Boga, Jezusa i po sprawie.Już jest po tej dobrej, lepszej stronie.