Elementem procederu prania pieniędzy są nielegalne przepływy finansowe, w tym transfery zagraniczne środków oraz wywóz gotówki pochodzących z działalności przestępczej.
Problem ten dotyczy w szczególności państw, w których znaczne zyski generowane są przez przestępstwa gospodarcze, podatkowe i korupcję. Kraje te jednocześnie nie kreują skutecznych systemów przeciwdziałania temu zjawisku. Nielegalne przepływy finansowe rujnują ich wymianę handlową z innymi państwami, zmniejszają dochody ich budżetów, ograniczają inwestycje oraz deregulują system dystrybucji dochodu narodowego. Wpływają też negatywnie na sytuację społeczną i polityczną w państwie.
Polska – kraj oszustw?
Polskę zalicza się od wielu lat do państw, z których transferuje się największe kwoty nielegalnych funduszy albo tych, które przyzwalają na nielegalne przepływy finansowe w stopniu zdecydowanie większym niż inne. Wynika to z badań, które znajdują coraz większe wsparcie polityków oraz organizacji międzynarodowych. Dla przykładu, podczas 10-tego Plenarnego Posiedzenia Grupy Głównej ds. Finansowania Innowacyjnego Rozwoju w Madrycie w dniu 27 lutego 2012 r. Sekretarz Organizacji Narodów Zjednoczonych - Ban Ki-moon stwierdził, że państwa członkowskie powinny dla zapewnienia swojego rozwoju szybko i intensywnie wdrażać programy ograniczające nielegalne przepływy finansowe. W przeciwnym razie trudno im będzie utrzymywać ścieżki zrównoważonego rozwoju.
Dwie metody badawcze
Eksperci Global Financial Integrity pod kierunkiem dr. Dev Kar przedstawili w 2012 roku wyniki swoich badań dotyczących nielegalnych przepływów. Analizy zostały przeprowadzone w oparciu o dwie metody . Pierwsza z nich - the World Bank Residual method - obejmuje przetwarzanie danych dotyczących zmian w zakresie długu zagranicznego (zewnętrznego) w bilansie płatniczym. Druga - the Hot Money Narrow method - została zastosowana przez ekspertów po raz pierwszy. Obejmuje ona przetwarzanie danych dotyczących nadfakturowywania i niedofakturowywania handlu zagranicznego. Badania Global Financial Integrity oparte są na założeniu, że nielegalne przepływy nie zapewniają zysków kompensujących utratę kapitału początkowego ponieważ nie mogą być opodatkowane lub wykorzystywane w celu zwiększania zdolności produkcyjnych. Nielegalne przepływy obejmują zatem wszystkie nierejestrowane transfery finansowe sektora prywatnego, w które zaangażowany jest kapitał pochodzący z nielegalnych źródeł a także transfery z zaangażowaniem kapitału ze źródeł legalnych, jeśli są one realizowane z naruszeniem przepisów prawnych, w tym podatkowych.
Eksporterzy nielegalnych funduszy
Nominalna wielkość nielegalnych przepływów została określona przez Global Financial Integrity na poziomie 946,7 mld dolarów w 2011 roku i była ona o 13,7% wyższa niż w 2010 roku. Największe nielegalne fundusze transferowane są z Azji (39,6% całkowitej kwoty), Europy (21,5% całkowitej kwoty) oraz Bliskiego Wschodu i Afryki (11,2% całkowitej kwoty). Wśród pierwszych 15-tu państw-eksporterów nielegalnych funduszy aż 7 to państwa azjatyckie (Chiny, Malezja, Indie, Indonezja, Tajlandia, Filipiny i Irak), 2 pastwa afrykańskie (Nigeria i RPA), 4 państwa europejskie (Rosja, Białoruś, Polska i Serbia) oraz 2 państwa z Ameryki (Meksyk i Brazylia).
Jedyny kraj UE, w którym eksportuje się nielegalne środki
Polska jest jedynym państwem Unii Europejskiej umieszczonym na liście wśród 15 głównych państw-eksportujących 72% łącznej kwoty nielegalnych funduszy. W okresie 2002-2011 średniorocznie transferowano z Polski 4,939 mld dolarów nielegalnych funduszy (14 miejsce wśród największych eksporterów). Łączna kwota transferowanych funduszy w tym okresie to 49,39 mld dolarów (15 miejsce wśród największych eksporterów w tej kategorii). Z tego, 
w latach 2008-2011 wytransferowano z Polski aż 41,8 mld dolarów - 85% całej kwoty wytransferowanej w latach 2002-2011. Dla porównania - w 2006 roku - nie odnotowano żadnych nielegalnych transferów z Polski.
Potrzeba zmian
Ograniczenie tych kwot wymaga bardzo pilnej weryfikacji mechanizmów ograniczających nielegalne transfery. Chodzi tu zarówno o zmianę przepisów prawnych dotyczących transakcji między podmiotami powiązanymi oraz z podmiotami mającymi siedziby w państwach stosujących szkodliwą konkurencję podatkową ale także pilne wprowadzenie rozwiązań instytucjonalno-organizacyjnych dotyczących funkcjonowania organów informacji finansowej, organów skarbowych oraz organów kontroli skarbowej. Czasami wystarczy mocne sygnalizowanie przez organy państwowe woli zmian w tym obszarze poprzez dobór odpowiednich narzędzi prewencyjnych i represyjnych.
Źródło: http://www.szkoleniabbt.pl/nielegalne-transfery-z-polski/
Licencja: Creative Commons - użycie niekomercyjne