Tym razem wyjątkowo rozmowa offline . Dawno, dawno temu ze znaną już wszystkim Przyjaciółką siedząc w Łódzkiej Manufakturze piłyśmy kawę i dyskutowałyśmy (jak zwykle) nad sensem istnienia. W pewnym momencie, niczym Krzysztof Kolumb dryfujący po wodach Pacyfiku odkryłyśmy to, co od dawna majaczyło na horyzoncie. Mianowicie, że nasze postrzeganie świata różni się nieco od postrzegania go przez współobywateli. Różni się ono tak bardzo, że często obie odnosimy wrażenie, że jesteśmy z zupełnie innego świata. Zamyśliłyśmy się obie nad tym odkryciem, a po chwili z ust mej towarzyszki padły słowa, których wspomnienie do dziś wywołuje u mnie atak śmiechu:„Jeździmy do Indii i Tajlandii, żeby zobaczyć trochę egzotyki, a ona jest tutaj, na wyciągnięcie ręki, tylko człowiek się boi wyciągnąć rękę, żeby mu jej coś nie upierdoliło”