Zabijanie wilkołaków nigdy nie byłoby tak efektywne bez srebra. Morderczy proceder posiada jednak częściowo naukowe wyjaśnienie.
Srebro doskonale zwalcza szkodniki, które zagrażają zdrowiu i życiu człowieka. Może nie wilkołaki, ale za to groźne bakterie i pleśń.
Dawno, dawno temu, w odległej Mezopotamii
Cofnijmy się pięć tysięcy lat wstecz, do Azji Mniejszej, gdzie panowali wówczas mezopotamscy królowie. Upały, nieprzyjazny klimat powodowały, że woda z dala od rzek stawała się darem na wagę złota. Dlatego marnowanie jej postrzegano niemal jak przestępstwo. Ale woda w naczyniach nie będzie stała wiecznie. Dlatego niezbędne stało się wymyślenie sposobu przechowywania świeżej wody.
Obecnie przyzwyczailiśmy się do wody wzbogacanej w przepompowniach o domieszki związków chemicznych, które likwidują część zawartych w niej bakterii. Dawniej dla bakterii nie stanowiło problemu rozmnażanie się w niej, barwiąc na zielono i tym samym uniemożliwiając jej spożycie bez groźnych dla zdrowia efektów. Dziś ich bytowanie utrudnia się przez odpowiednią filtrację.
I właśnie w Mezopotamii, ktoś po raz pierwszy wlał wodę do srebrnego naczynia i zauważył, że nie zabarwia się i nadal można ją wypić.
Udawaj Greka
Dwa tysiące lat później cywilizacja Grecka wykorzystywała już srebro, aby chronić się przed chorobami. Wiedzieli, że spożycie wody z niepewnego źródła może skutkować ciężkim zatruciem a nawet śmiercią. Dlatego pokrywali oni naczynia, w których przechowywali napoje srebrną warstwą, przedłużającą „termin przydatności do spożycia”. Wrzucali także srebrne monety do naczyń z mlekiem lub wodą celem przedłużenia świeżości napojów.
Ich następcy, Rzymianie, srebro stosowali nawet w medycynie – dzięki zastosowaniu azotanu srebra mogli oni leczyć niezbyt poważne zakażenia. W średniowieczu natomiast srebro używano nawet do leczenia otwartych ran.
No dobrze – srebro oczyszcza i uzdrawia już od najdawniejszych czasów, ale w jaki sposób?
Zastanówmy się, jak działają bakterie. Kiedy ich przedstawiciele dostaną się do szklanki z wodą, natychmiast zaczynają się rozmnażać – spożycie małego ich stężenia nie zaszkodzi w niczym, jednak w większej ilości już tak. Szklanka wypełnia się osadem, który bakterie wytwarzają. Srebro natomiast blokuje mechanizm rozmnażania się organizmów jednokomórkowych. Dzięki temu bakterie nie mogą się rozmnożyć, tym samym ginąć po jakimś czasie (zwykle od kilku godzin do kilku dni) ze starości. Nie mogąc się rozmnożyć nie pozostawią potomstwa, więc ich populacja zmniejsza się. Szklanka pokryta warstewką srebra utrzyma wodę czystą bardzo długo.
Poza bakteriami zagrażają także grzyby i pleśń. Srebro jednak radzi sobie z nimi równie dobrze jak z bakteriami.
Do czego stosuje się srebro dzisiaj?
Jeden z przykładów użycia srebra jako środka bakteriobójczego stanowi powłoka antyseptyczna stosowana przy pokrywaniu zlewów kuchennych, zwłaszcza granitowych. Zastosowanie takiej powłoki antybakteryjnej zadziała bardzo korzystnie na wodę, ponieważ zlewozmywaki bardzo często pozostają długo w wilgoci, a takie warunki sprzyjają rozwojowi pleśni i grzybów. I nawet piękny dwukomorowy zlewozmywak granitowy może stać się źródłem rozwoju bakterii.
Dlatego zmywanie naczyń w takim miejscu nie wydaje się najbezpieczniejsze. Przy wyborze zlewozmywaka warto zdecydować się na ten z powłoką antyseptyczną. Nawet, jeżeli nie zawiera srebra, to istnieją inne rozwiązania na zachowanie czystości w kuchni - więcej o nich tutaj.
Srebro przestało służyć tylko medycynie, ale znalazło wiele innych zastosowań. Bez względu jednak na przeznaczenie, stosowanie srebra wiąże się z korzyściami, choćby dla zdrowia. Kilkaset lat temu drobne związki srebra przenikały do organizmu klasy wyższej, ponieważ jadała ona na srebrnych półmiskach i tym samym chroniła się przed wieloma chorobami, jak choćby dżumą. Jeśli stosowanie srebra jako materiału do wytwarzania zastawy może dać pozytywne skutki dla zdrowia, użycie tego pierwiastka jako części powłoki antyseptycznej również przyniesie korzyści.