Życie i Sen
Mówimy: życie takie ciężkie -
więcej w nim złego niż dobrego,
tylko nieliczni mają szczęście
zagnieździć się i cieszyć z niego.
Ci przyszli na świat z czystą kartą -
świadczyć, że istnieć tutaj warto.
Dla innych teatr to cierpienia,
granie niechcianej, trudnej roli,
by wszelkiego doznać spełnienia -
to dlatego życie tak boli.
Dawczyń życia ból jest największy
matek dzieci, które czas skruszył
i tych, co niosą los nieszczęsny:
to nie ból ciał, lecz rozpacz duszy.
Jęk kwantowej życia monady,
co broni boskich dzieł zasady.
Karmicznym długiem jest więc życie
spłacanym każdym swym istnieniem;
gdy to pojmiemy należycie
odpłaci przyszłym wyzwoleniem.
Póki co, warto wiedzieć o tym,
że jest na troski antidotum:
SEN - azyl, śmierć nie śmierć, iluzja -
bratem Kostuchy często zwany,
zbawienny mus, fantazji kuźnie,
dowolny świat wyczarowany,
bez przeszkód - wszystko jest możliwe.
Brak zła i kar - wyspy szczęśliwe.
Sen - nieraz przyszłe przepowiada,
koszmarem śle nam ostrzeżenie,
znajdzie się w nim rozsądna rada -
twórczych umysłów oświecenie.
Zwycięsko czuwa nad zmęczeniem;
wraca do życia przebudzeniem.
A jeśli życie - snem na jawie,
kim my jesteśmy w tej zabawie?
Czy z PRAWDĄ igra PAN beztrosko,
jak żartem - sypiąc łaską boską?
Niechaj nas ręka boska broni -
sprytnie przed snem wariata chroni…
autor: Piotr Stanisław Issel