Kolejny wiersz dedykowany mojej ukochanej, to jest niestety główna tematyka tego, co piszę.
Lśnij
Bądź tą, która odbija cień samotności
I śnij, żeby nie uwieść magii ciemności
I walcz, bo jest o co a między nami
godziny milczenia, między kochankami
Zapragnij pocałunku wargi słodyczy
I kochaj, bo właśnie Ciebie się to tyczy
I żyj po to by spełniać moje marzenia
o Tobie, nawet niewarte powiedzenia
Zrozum
Tylko ja i Ty możemy tworzyć całość
I rozum, gdy nad sercem wygra to żałość
Nauczyłaś się patrzeć na świat inaczej
Niż wszyscy, nadal pragniesz duszy bliźniaczej
Uwzięłaś się na beztroski chód wolności
Zawistny świat zębami szczęka ze złości
Widząc Ciebie, która nigdy nie chce zwolnić
ambicji, a jedynie się stąd uwolnić
Umrzyj
Podczas gdy to właśnie moją trzymasz rękę
Spójrz mi w oczy by zakończyć tę mękę
Tylko Ty odnajdziesz w nich ukojenie
od bólu, spełniając kolejne marzenie
A gdy odżyjesz zachłysnąwszy się szczęściem
Podziękujesz światu subtelnym dygnięciem
I z uśmiechem padniesz mi w ramiona
Cicho szepcząc: tak Skarbie, jestem spełniona